Τον τελευταίο
ενάμιση χρόνο, πραγματοποιείται μια συζήτηση στον Φοιτητικό μας Σύλλογο γύρω
από το νέο νόμο Σπίρτζη, που αφορά τον κλάδο των μηχανικών, και διαμορφώνει ένα
πλαίσιο αναφορικά με τη διαδικασία ανάληψης έργων από μηχανικούς, ενώ
ταυτόχρονα επιχειρεί μια ταξινόμηση αυτών προβλέποντας δυνατότητες που
διαμορφώνονταν από την εμπειρία τους. Παρ’ όλα αυτά, σαν Σύλλογος ακόμα και
στην ανάγνωση του συγκεκριμένου νόμου για μία ακόμη φορά πρωτοστατήσαμε, καθώς
ήρθαμε αντιμέτωποι με τις κινδυνολογίες των των ΕΑΑΚ, που έκαναν λόγο τότε για
μηδενική κλάση! Όλο αυτό κορυφώθηκε με την εισήγηση του ΤΕΕ, όπου οι συνάδελφοι
πάλι από τις «αγωνιστικές» δυνάμεις των ΕΑΑΚ και της ΠΚΣ κατάφεραν το
ακατόρθωτο: να διαβάσουν(;) την εισήγηση
του ΤΕΕ και να δημιουργήσουν δράκους και μύθους γύρω από τα δικαιώματα των
μηχανικών και πως αυτά αποκτούνται. Οι ίδιοι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό έχουν
οδηγήσει το Σύλλογο σε επαναλαμβανόμενες Γενικές Συνελεύσεις, για να τον
καλέσουν σε δράσεις με κύριο στόχο τη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις με κομματικό
χαρακτήρα. Λίγες μέρες λοιπόν πριν τις εκλογές στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών,
δεχόμαστε ένα μπαράζ καλεσμάτων σε δράσεις και κινητοποιήσεις, αφενός από την πλευρά
των ΕΑΑΚ και αφετέρου από αυτή της ΠΚΣ, έτσι ώστε να καταθέσουν το καλύτερο
αποτέλεσμα στους πολιτικούς τους πάτρωνες. Όλα αυτά φυσικά, στις πλάτες των
φοιτητών.
Από την
πλευρά μας, δεν μπορούμε να δεχτούμε μια τέτοια προσέγγιση και αναγνωρίζοντας την
αξία του αγώνα των φοιτητών έχουμε δώσει το παρόν όλα αυτά τα χρόνια στις
μεγάλες διεκδικήσεις και ιδιαίτερα σε επίπεδο σχολής. Όσο, λοιπόν, απουσιάζει η
μαζικότητα από τις Γενικές Συνελεύσεις, τόσο οι Φοιτητικοί Σύλλογοι συνεχώς θα
εκτροχιάζονται και οι αποφάσεις αυτών θα ενισχύουν κομματικούς μηχανισμούς και
όχι εκείνους για τους οποίους δημιουργήθηκαν.
Ας εξετάσουμε
λοιπόν αναλυτικά τους λόγους που εδώ και ενάμιση χρόνο ο σύλλογος παίρνει
«αγωνιστικές» αποφάσεις και σέρνεται από κινητοποίηση σε κινητοποίηση μηδαμινής
μαζικότητας, κλείνοντας τη σχολή:
Καταρρίπτοντας τους μύθους !
·
Μύθος #1:
Οι νέοι απόφοιτοι ΑΕΙ και ΤΕΙ
κατατάσσονται στη βαθμίδα Α χωρίς δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος!
Ωστόσο, η εισήγηση χαρακτηριστικά αναφέρει: «Κατ’ εξαίρεση, οι μηχανικοί Κατηγορίας Α1,
δηλαδή οι μηχανικοί 5ετους φοίτησης ή 4ετούς/3ετούς με master ή
αντίστοιχο μεταπτυχιακό δίπλωμα, από της εγγραφή τους στο ΤΕΕ θα έχουν δικαίωμα
υπογραφής για i) παροχή υπηρεσιών για συγκεκριμένες
εργασίες, που θα προσδιοριστούν ως προς το είδος και το μέγεθος, και ii) επίβλεψη και κατασκευή συγκεκριμένου μεγέθους έργων, που θα
προσδιορίζονται με βάση τον προϋπολογισμό τους»
·
Μύθος #2:
Οι μηχανικοί Α βαθμίδας θα θεωρούνται
δόκιμοι μηχανικοί και θα έχουν δικαίωμα εργασίας αποκλειστικά υπό την επίβλεψη
μηχανικού βαθμίδας Β.
Πάμε πάλι να δούμε τι αναφέρει η εισήγηση: «Σε περιπτώσεις αυτόνομης άσκησης του
επαγγέλματος (π.χ. Μηχανικός στην επαρχία, που δεν μπορεί να ενταχθεί σε
γραφείο με Μηχανικό βαθμίδας Β ή δεν εργάζεται σε φορέα του Δημοσίου κ.λπ.), ο
Φορέας Πιστοποίησης του ΤΕΕ θα αξιολογεί και θα επικυρώνει την επάρκεια του
αποτελέσματος της εργασίας.»
·
Μύθος #3:
Αν για οποιοδήποτε λόγο, δεν ασκεί κάποιος το επάγγελμα για κάποια χρόνια,
γίνεται υποβιβασμός κατηγορίας δηλαδή είναι πιθανό ο νέος εργαζόμενος να μην
φτάσει ποτέ στην ανώτερη βαθμίδα και συνεπώς να μην αποκτήσει ποτέ τα
επαγγελματικά δικαιώματα που δικαιούται.
Πάλι χαρακτηριστικά η εισήγηση αναφέρει: «Η πιστοποίηση της άσκησης του επαγγέλματος,
κατά κατηγορία μελέτης/έργου, γίνεται, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (π.χ.
μια 10ετία), με επαναβεβαίωση εμπειρίας, που αποκτήθηκε αυτό το χρονικό
διάστημα.»
·
Μύθος #4:
Θα γίνεται απευθείας εκλογή του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής από τους
μηχανικούς, πράγμα που οδηγεί στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για να ισχύσει η
«ενός ανδρός αρχή» στο επιμελητήριο, αφού ο Πρόεδρος θα μπορεί να ισχυρίζεται
ότι «λογοδοτεί μόνο στον κόσμο που τον εξέλεξε».
Με τις προτάσεις που παρουσιάζονται γίνεται λόγος για «ενίσχυση του κύρους του (ΤΕΕ) με καθιέρωση
της άμεσης δημοκρατίας», και προφανώς με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η
δημοκρατικότητα και η διαφάνεια στις διαδικασίες εκλογής, γεγονός που οι
δυνάμεις των ΕΑΑΚ μεταφράζουν ως «προεδροκεντρικό».
Άρα, μήπως τελικά οι «αγωνιστικές» δυνάμεις
του Συλλόγου έκλειναν τη σχολή, γιατί έχουμε δικαίωμα υπογραφής; Ή μήπως
θεωρούν εκείνοι ότι είναι ικανοί μόλις βγουν από τη σχολή να υπογράψουν για την
κατασκευή ενός έργου τεράστιου προϋπολογισμού; Πραγματικά αναρωτιόμαστε, αν
είναι ανίκανοι να διαβάσουν ολόκληρη την εισήγηση του ΤΕΕ, ή τόσο επικίνδυνοι
που επισημαίνουν μόνο τα κομμάτια που τους εξυπηρετούν. Απορούμε με το θράσος
των ΕΑΑΚ που στοχευμένα επισημαίνουν κομμάτια της εισήγησης του ΤΕΕ, θεωρώντας πως
όλοι οι υπόλοιποι είμαστε τόσο αφελείς και δεν είμαστε ικανοί να διαβάσουμε όλη
την υπόλοιπη εισήγηση, η οποία καταρρίπτει μία προς μία τις κινδυνολογίες τους!
Ήρθε η ώρα να καταλάβουν και οι ίδιοι πως ο Φοιτητικός Σύλλογος δεν είναι το
«τσιφλίκι» τους και δεν μπορούν να τον εκμεταλλεύονται για την εξυπηρέτηση των
δικών τους μικροπολιτικών συμφερόντων.
Εμείς, ως
ΠΑΣΠ ΕΜΠ, έχουμε αποδείξει ότι έχουμε μια εντελώς διαφορετική θεώρηση ως
προς το τι σημαίνει Φοιτητικός Σύλλογος, και σε καμία περίπτωση δε θα γίνουμε
συμμέτοχοι σε όλο αυτό το «θέατρο» που στήνεται από τα ΕΑΑΚ και από τους «εκλεγμένους
από το ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ». Σε συνεχόμενες γενικές συνελεύσεις χωρίς νόημα και
ουσιαστικές διεκδικήσεις, θα μας βρίσκετε απέναντι με προτάσεις για την
ενίσχυση της ακαδημαϊκότητας.
ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ
