Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Δικαίωμα στο Διαφορετικό

Ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα που μονοπωλεί τις τελευταίες ημέρες όχι μόνο την πολιτική επικαιρότητα, αλλά και το ενδιαφέρον μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας, είναι το νομοσχέδιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης που κατατέθηκε από την κυβέρνηση και εν τέλει υπερψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο που αφορά μια σειρά από δικαιώματα τα οποία αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Πιο συγκεκριμένα, το Σύμφωνο παρέχει αρκετές διευκολύνσεις νομικού και φορολογικού χαρακτήρα στα ζευγάρια αυτά κινούμενο στη λογική που διέπει τη νομοθεσία που αφορά τους γάμους μεταξύ ετερόφυλων
Αναμφίβολα, το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί ένα  πρώτο βήμα όσον αφορά την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων στη χώρα μας, η οποία δυστυχώς δεν χαρακτηρίζεται από ένα αρκούντως κοινωνικά προοδευτικό νομοθετικό πλαίσιο, την ίδια ώρα που τέτοιες κινήσεις έχουν πραγματοποιηθεί στο εξωτερικό εδώ και πολύ καιρό αποδεικνύοντας δυστυχώς για μία ακόμη φορά την οπισθοδρομικότητα της χώρας μας στα κοινωνικά ζητήματα.
Το νομοσχέδιο αυτό, όπως είναι εύκολα αντιληπτό προκάλεσε έντονες διαφωνίες στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, ένα μεγάλο κομμάτι της οποίας ενστερνίζεται συντηρητικές απόψεις κάτι που αποτυπώνεται ανάγλυφα και στο ελληνικό κοινοβούλιο όπου κύριοι εκφραστές των αναχρονιστικών αυτών απόψεων είναι κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή, οι ΑΝΕΛ αλλά και μία μερίδα της ΝΔ. Τα κόμματα αυτά επέλεξαν ολότελα ή εν μέρει να καταψηφίσουν το Σύμφωνο Συμβίωσης ενώ  ακραίες φωνές και απόψεις που προέρχονταν από πλευράς ελληνικής Εκκλησίας ήρθαν να δυναμιτίσουν ακόμα περισσότερο το κλίμα. Καθημερινά τις τελευταίες ημέρες ολοένα και περισσότεροι μητροπολίτες, αλλά και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προβαίνουν σε κυρήγματα μίσους και εκτοξεύουν απειλές σε όσους βουλευτές είχαν πρόθεση να υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο. Η στάση αυτή ξεκάθαρα αντιτίθεται στα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων που αφορούν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και προκαταβάλουν αρνητικά μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης εναντίον των ομοφυλόφιλων. Πέρα από αυτό όμως, είναι φανερό πως επιχειρείται μια προσπάθεια παρέμβασης της Εκκλησίας στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης ως συνέχεια και της αναταραχής που προκλήθηκε με το θέμα της διδασκαλίας των Θρησκευτικών στα σχολεία. Ως εκ τούτου κρίνουμε, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, πως είναι αναγκαίος ο πλήρης διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, διότι η τελευταία θεωρούμε πως αφενός θα πρέπει να είναι αφοσιωμένη στα πνευματικά της καθήκοντα και να μην ασκεί πολιτική προς όφελος συγκεκριμένων πολιτικών χώρων και αφετέρου θα πρέπει να υπάρξει φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας για να εισέλθουν πόροι στα ταμεία του κράτους.
Γίνεται ολοφάνερο για μία ακόμη φορά δυστυχώς πως η ελληνική κοινωνία δεν είναι εξ ολοκλήρου έτοιμη να δεχτεί αλλαγές, που στον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνται αυτονόητες. Η εμμονή σε οπισθοδρομικές απόψεις ενός μεγάλου μέρους του κοινωνικού μας συνόλου υποδηλώνει ξεκάθαρα την έλλειψη Παιδείας του ελληνικού λαού, ενώ η άνοδος της ακροδεξιάς που πηγάζει σαφώς από το γεγονός αυτό καθιστά πιο αναγκαία από ποτέ την κοινωνική πρόοδο, η οποία θα επιτευχθεί μόνο με τη συνεισφορά όλων των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας μας.
Συνολικά, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε πως το νομοσχέδιο αυτό στη μορφή που κατατέθηκε κινείται σε μια θετική κατεύθυνση, καθώς συμβάλλει, έστω και σε ένα μικρό βαθμό, στη σταδιακή απαγκίστρωση της ελληνικής κοινωνίας από στερεότυπα και προκαταλήψεις που στον υπόλοιπο κόσμο έχουν εξαφανιστεί. Όντας ανέκαθεν υπέρμαχοι της κοινωνικής προόδου και ελευθερίας,  τονίζουμε πως θα σταθούμε από τη μεριά μας αρωγοί σε κάθε προσπάθεια από οποιαδήποτε κυβέρνηση που θα στοχεύει προς την κατεύθυνση αυτή και θα συμβάλλει στον αγώνα για τη δημοκρατία στη χώρα μας.
Απέναντι στη μισαλλοδοξία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που χαρακτηρίζει ένα σεβαστό μέρος του κοινωνικού μας συνόλου, θεωρούμε πως μόνο τέτοιες κινήσεις θα μπορέσουν να οδηγήσουν τη χώρα μας μακριά από το κοινωνικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια.


ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Διάλογος εδώ και τώρα!

Στην καθημερινότητα των ελληνικών πανεπιστημίων αποτυπώνονται, αναμφίβολα, αναρίθμητα προβλήματα και παθογένειες, τα οποία πηγάζουν τόσο από την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση, όσο και από την απουσία μηχανισμών αξιολόγησης στην κατεύθυνση της αποδοτικής τους λειτουργίας. Τα ίδια τα ιδρύματα αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις ανελαστικές τους ανάγκες, βάσει των προς ψήφιση προϋπολογισμών τους, δίχως να πρωτοπορούν στην εξεύρεση νέων πηγών χρηματοδότησης και με το απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο που διέπει την τριτοβάθμια εκπαίδευση συνολικά να περιορίζει την οικονομική τους δραστηριότητα. Παράλληλα, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί εκλείπουν, όπως άλλωστε και σε ολόκληρη την έκταση του δημόσιου τομέα, με αποτέλεσμα να μην γίνεται αντιληπτός ένας σημαντικός αριθμός παθογενειών, οι οποίες, συνεπώς, δεν αντιμετωπίζονται παρά μόνο όταν διογκωθούν και αποτελέσουν σοβαρά προβλήματα για την ίδια τη βιωσιμότητα του πανεπιστημίου. Η απουσία, μάλιστα, της φοιτητικής κοινότητας από τα όργανα συνδιοίκησης δεν επιτρέπει την ανταλλαγή απόψεων μεταξύ της πολυπληθέστερης ομάδας των πανεπιστημίων και των διοικούντων τους.

Αντιλαμβανόμενοι τη σπουδαιότητα των συγκεκριμένων παθογενειών, θεωρήσαμε αναγκαίο να προχωρήσουμε σε παράσταση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου στο Υπουργείο Παιδείας, θίγοντας τα εκτενώς και προτείνοντας παράλληλα ρεαλιστικές λύσεις. Δίχως να μένουμε στην κατάθεση μίας απλής πρότασης, αλλά και χωρίς να επιμένουμε με δήθεν επαναστατικές λογικές στο στείρο αρνητισμό, μέσα σε πλαίσια διαλόγου θέσαμε τα ζητήματα της υποχρηματοδότησης, της έλλειψης αξιολόγησης, της συνδιοίκησης αλλά και της επί πτυχίω εξεταστικής.

Όσον αφορά το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων, το μόνο που εκλάβαμε ως απάντηση ήταν η αποποίηση ευθυνών λόγο της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης που έχει επέλθει στο σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης και της απουσίας οποιασδήποτε πολιτικής βούλησης για την οικονομική αναζωογόνηση του νευραλγικού τομέα της Παιδείας. Φαίνεται για ακόμα μία φορά πως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντί ουσιαστικών προτάσεων και λύσεων, προτιμά να αναλώνεται σε μικροπολιτικά παιχνίδια, τα οποία και αποδοκιμάζονται από το σύνολο της κοινωνίας. Η μετάθεση ευθυνών σε προγενέστερες κυβερνήσεις ή και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς αποτελούν φθηνούς ελιγμούς την ώρα που ο τομέας της Παιδείας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Μετά από τη συνομιλία μας με υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου, αποκομίσαμε προφορικές διαβεβαιώσεις για τη διενέργεια επί πτυχίω εξεταστικών στο σύνολο των ιδρυμάτων. Ωστόσο, τόσο για το ζήτημα της εκ νέου θέσπισης της συνδιοίκησης, στην κατεύθυνση που η ίδια η ηγεσία του υπουργείου φαίνεται να κινείται, όσο και για τη θέσπιση μηχανισμών αξιολόγησης, προτίμησαν να αναλωθούν στη γνωστή τακτική των απαντήσεων δημιουργικής ασάφειας. Η μόνη ουσιώδης νύξη αφορούσε τον επικείμενο Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, στον οποίο και παραπέμπονταν τα συγκεκριμένα ζητήματα.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, απαιτούμε τη διενέργεια ενός γόνιμου και ουσιαστικού διαλόγου στον οποίο θα συμμετέχουν όλες οι ομάδες και οι φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Παιδείας. Μία διαδικασία διαβούλευσης, κατά την οποία όλες οι θέσεις και προτάσεις θα ληφθούν υπόψιν, ώστε να προκύψει ένα κοινώς αποδεκτό νομικό πλαίσιο, το οποίο και θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Να μη βρεθούμε άλλη μία φορά αντιμέτωποι με έναν προσχηματικό διάλογο «για τα μάτια του κόσμου», στον οποίο θα αποτυπώνονται πλήρως οι κομματικές επιδειώξεις της κυβέρνησης.


Σε αυτόν το διάλογο θα είμαστε εκεί, με πρόταγμα τις προτάσεις και τις αξίες μας. Οφείλουμε, μαζί με ολόκληρη τη φοιτητική κοινότητα, να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν την Παιδεία.


Δε χωράνε άλλα πειράματα, δε χωράνε κομματικές γραμμές, δε χωράνε ιδεοληψίες, δε χωράνε παρωπίδες.



ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

9 Δεκέμβρη: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς

Η 9η Δεκεμβρίου έχει θεσπιστεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της διαφθοράς. Ως πολιτική οργάνωση, δε γίνεται να μην τονίσουμε τη σημασία αυτής της ημέρας, καθώς αποτελεί ιδιαίτερα αρνητικό φαινόμενο παγκοσμίως. Είναι γεγονός ότι πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια πληρώνονται ετησίως ως δωροδοκίες, οι οποίες εξυπηρετούν ατομικά συμφέροντα εντείνοντας όλο και περισσότερο το εν λόγω φαινόμενο σε κάθε επίπεδο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Παράλληλα, η ανάληψη δημοσίων έργων από ιδιώτες καθώς επίσης και ένα εύλογο ποσοστό διορισμών σε κρατικές θέσεις είναι ορισμένα καίρια παραδείγματα που ενέχουν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία αδιαφάνειας, που τελικά ενισχύει συνολικά τη διαφθορά, καλλιεργώντας τη ταυτόχρονα στο σύνολο της κοινωνίας.
Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, η διαφθορά έχει αποτελέσει, αλλά και συνεχίζει να αποτελεί ακόμη και σήμερα, έναν εξαιρετικά αρνητικό παράγοντα που έχει καθορίσει τόσο τις οικονομικές, όσο και τις πολιτικές εξελίξεις. Το φαινόμενο αυτό ταλανίζει τη χώρα μας διαχρονικά, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στις υπηρεσίες του δημοσίου τομέα, αλλά και στις συναλλαγές του με τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες. Αναλυτικότερα, λόγω των πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών, εγκαθιδρύθηκε ένα πελατειακό κράτος, το οποίο και αποσκοπούσε στην αμοιβαία εξυπηρέτηση των ατομικών συμφερόντων πολιτών, πολιτικών αλλά και ιδιωτικών επιχειρήσεων, που είχε ως συνέπεια την υπερδιόγκωση του δημοσίου τομέα, τη δημιουργία κομματικών στρατών και, φυσικά, τεράστιες υπεξαιρέσεις χρημάτων. Πολλά είναι τα παραδείγματα οικονομικής αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας, με καθοριστικό τον παράγοντα των προσωπικών συνδιαλλαγών μεταξύ πολιτικών προσώπων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, στοχεύοντας στην αμοιβαία εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Οι συνέπειες αυτές αποτυπώνονται στην καθημερινότητά μας και γίνονται αντιληπτές σε κάθε μας επαφή με τον κρατικό μηχανισμό, ιδιαίτερα από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης κι έπειτα, όπου η γύμνια του ελληνικού κράτους, με την υπερβολική γραφειοκρατία και την έλλειψη μηχανισμών αξιολόγησης στην κατεύθυνση της αποδοτικής λειτουργίας, έγινε ορατή στις δομές του μόλις η μεγάλη εισροή και διακίνηση χρημάτων στη χώρα έπαψε.
Ένα μεγάλο μέρος των ευθυνών αναλογεί, φυσικά, στις εκάστοτε πολιτικές δυνάμεις που δημιουργούν και συντηρούν φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς, κινούμενες ψηφοθηρικά και αποσκοπώντας σε ένα ευνοϊκό εκλογικό αποτέλεσμα με αντάλλαγμα αναξιοκρατικούς διορισμούς σε φορείς του Δημοσίου, προσωπικές «εξυπηρετήσεις» ή ακόμα και χρηματικά ανταλλάγματα. Τα πολιτικά πρόσωπα πρέπει να φανούν αντάξια της πολιτικής ευθύνης που φέρουν και σεβόμενα το πολιτικό ήθος, να λειτουργούν με γνώμονα την ανιδιοτελή προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αποχή τους από φαινόμενα διαφθοράς. Πέραν, όμως, της πελατειακής σχέσης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στη πολιτική ηγεσία και τους πολίτες, η διαφθορά εντοπίζεται και στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο ιδιώτης ή η επιχείρηση, προκειμένου να αποφύγει τις νομικά θεσπισμένες διαδικασίες του κράτους, καταφεύγει στο χρηματισμό των κρατικών υπαλλήλων. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, από τη μία, κάθε δημόσιος υπάλληλος να σέβεται τους νόμους και να εφαρμόζει στη πράξη το θεσμικό πλαίσιο της αξιοκρατίας και της διαφάνειας, και από την άλλη οι επιχειρήσεις να μην προβαίνουν σε ενέργειες άκρατης και στυγνής εκμετάλλευσης, στο βωμό του κέρδους, όπως είναι η ανασφάλιστη και η παιδική εργασία, αλλά να προστατεύουν τα εργατικά δικαιώματα και ταυτόχρονα να καταγγέλλουν αυτά τα παραδείγματα διαφθοράς.
Από την πλευρά μας, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε απαράμιλλης σημασίας να διέπεται η οργάνωση και η λειτουργία του κράτους αλλά και το σύνολο του ιδιωτικού τομέα από ένα θεσμικό πλαίσιο διαφάνειας και αξιοκρατίας, με μοναδικό σκοπό την εξάλειψη φαινομένων δημιουργίας κομματικών στρατών, οικονομικών συναλλαγών στη σκιά του κρατικού μηχανισμού από επιχειρήσεις σε πολιτικά πρόσωπο και οι μεγάλες υπεξαιρέσεις χρημάτων του δημοσίου. Είναι γεγονός πως ορισμένες κινήσεις προγενέστερων κυβερνήσεων αποσκοπούσαν στην καταπολεμήσουν ως ένα βαθμό τέτοιων φαινομένων, βρίσκοντας ωστόσο σθεναρή αντίσταση από το σύνολο του κρατικού μηχανισμού αλλά και της κοινωνίας, καθώς πρόκειται για ένα φαινόμενο, με βαθιές ρίζες στις απαρχές του ελληνικού κράτους αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, που διαιωνίστηκε, έως ότου έφτασε στην παρούσα διογκωμένη μορφή. Μία από τις πρώτες κινήσεις υπήρξε η ίδρυση του ΑΣΕΠ το 1994, μία ανεξάρτητη αρχή που ως ένα βαθμό διασφαλίζει την ορθότητα των προσλήψεων τακτικού και εποχικού προσωπικού στο σύνολο του δημόσιου τομέα, το οποίο αξιολογείται μέσα από αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια. Ο ΑΣΕΠ ωστόσο όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε εξ ολοκλήρου και μόνιμα με τη λογική πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία του, αλλά ακόμη, σταδιακά, μικροπολιτικές σκοπιμότητες οδήγησαν στην εν μέρει μετατροπή του σε δυσλειτουργικό όργανο. Πρέπει ακόμη να τονιστούν ανάλογες προσπάθειες όπως η «Δι@ύγεια», με την οποία ουσιαστικά δίνεται πρόσβαση σε ολόκληρη την κοινωνία για οποιαδήποτε κρατική συνδιαλλαγή και οικονομική δραστηριότητα. Ωστόσο, δεν αρκεί να παραμένουν απλά ως πρωτοπόρες ιδέες ξεχασμένες σε κάποιο ράφι χωρίς να χρησιμοποιούνται αλλά αντιθέτως να εφαρμόζονται και να αναβαθμίζονται διαρκώς.
Με οδηγό τέτοιες προσπάθειες, είναι καιρός πλέον να υπάρξει ένα οργανωμένο σχέδιο από μέρους της κυβέρνησης, με ισχυρή πολιτική βούληση, στοχεύοντας στην εξάλειψη της διαφθοράς, τόσο στη δημόσια διοίκηση όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα εστιάζουν στην εξυγίανση των δομών και των λειτουργιών του δημοσίου και στην επικράτηση της διαφάνειας στις διαδικασίες.
Δυστυχώς, όμως, η πολιτική βούληση από μέρους της οποιασδήποτε κυβέρνησης δεν αρκεί προκειμένου να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιου εύρους φαινόμενο. Στη δημοκρατία, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι και η διαφάνεια, ο πολίτης οφείλει να θέτει το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό, αξιοποιώντας το δικαίωμα της ψήφου κατάλληλα και να μην ευτελίζει την έννοιά της στο επίπεδο της πραγμάτωσης των ατομικών επιδιώξεων και φιλοδοξιών. Οι πολίτες οφείλουν να υιοθετούν μία ώριμη πολιτική στάση και να μην εκλέγουν πολιτικά πρόσωπα στη βάση της ρουσφετολογίας, αλλά με κριτήριο τον ιδεολογικό προσανατολισμό και του πολιτικού σχεδίου που επιθυμούν να εφαρμόσουν τα πολιτικά πρόσωπα και οι πολιτικοί σχηματισμοί. Για τη σταδιακή εξάλειψη της διαφθοράς η καταγγελία δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε επίσημες αναφορές προς φορείς του δημοσίου, αλλά να γίνεται κτήμα της κοινωνικής συνείδησης. Ως αποτέλεσμα, οι έννοιες της αξιοκρατίας και της διαφάνειας θα καλλιεργηθούν στην αντίληψη των πολιτών, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την αλλαγή της νοοτροπίας.
Είναι ανάγκη όλοι μας να υιοθετήσουμε και να εμφυσήσουμε στο δικό μας κοινωνικό περιβάλλον μία νοοτροπία απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας!
«Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο»
Μαχάτμα Γκάντι

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Διεκδικούμε το Μέλλον μας!

Είναι δεδομένο πως στη σημερινή πραγματικότητα, με τη τεράστια οικονομική δυσχέρεια που αντιμετωπίζει η χώρα μας, πλήττονται βασικοί πυλώνες της ελληνική κοινωνίας, με τους πλέον σημαντικούς, αυτούς της Υγείας και της Παιδείας, να αδυνατούν να υποστηρίξουν τις ανάγκες της. Αφουγκραζόμενοι, ως νέοι φοιτητές, την καταβαράθρωση του κοινωνικού κράτους, και πιο συγκεκριμένα τον τομέα της Παιδείας που μας αφορά άμεσα, θεωρούμε πως το παρόν κείμενο-πρόταση είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητηθούν και να επιλυθούν ορισμένα από τα πολλαπλά προβλήματα που δημιουργούνται, στα πλαίσια και μιας συνολικότερης κατεύθυνσης διαβούλευσης επί των ζητημάτων της Παιδείας.

Καταρχάς, τα πολλαπλά αυτά προβλήματα πηγάζουν κυρίως από την κάκιστη οικονομική κατάσταση των ιδρυμάτων, λόγω της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και επιπλέον από την κακοδιαχείριση, πολλές φορές, των ήδη υπαρχόντων πόρων. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί εφόσον Πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς, στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ακολουθήσουν μία διαδικασία συνδιαλλαγής και διαλόγου.

Πιο συγκεκριμένα, θεωρούμε την έναρξη ενός δημόσιου διαλόγου μεταξύ διοίκησης Πανεπιστημίων και ΤΕΙ και εκπροσώπων φοιτητών στη διαδικασία έγκρισης των προϋπολογισμών των Ιδρυμάτων, είναι δυνατό να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, εισάγοντας κριτήρια και από το πρίσμα των φοιτητών, όντας η πολυπληθέστερη και πιο δραστήρια ομάδα της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Παράλληλα, στην κατεύθυνση αξιοποίησης κάθε διαθέσιμου πόρου για την αντιμετώπιση αυτής της κακίστης οικονομικής κατάστασης, η εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και των Ιδρυμάτων θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην εύρεση νέων μορφών χρηματοδότησης. Η αξιοποίηση αυτή των κτιριακών εγκαταστάσεων αλλά και επιπλέον αυτή των κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων στη συντήρηση, επαναλειτουργία αλλά και δημιουργία νέων χώρων για σίτιση, στέγαση, εκπαιδευτικούς χώρους μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην επίλυση των παθογενειών αναφορικά με τις φοιτητικές παροχές.

Η διαχείριση της διαδικασίας πρακτικής άσκησης μπορεί επίσης να λειτουργήσει ευεργετικά τόσο στην οικονομική ανακούφιση των Ιδρυμάτων όσο και στη δημιουργία στενού δεσμού της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Αρχικά, τα προγράμματα των ΕΣΠΑ και του ΟΑΕΔ πρέπει να αξιοποιηθούν στην οικονομική απαγκίστρωση των Ιδρυμάτων από την υποχρεωτική ή μη πρακτική άσκηση των φοιτητών. Επίσης, η διεύρυνση των θέσεων πρακτικής άσκησης ώστε να καλύπτεται το σύνολο των αναγκών θα βοηθήσει το συγκεκριμένο σχεδιασμό. Τέλος, ο στόχος πρέπει να είναι η σύνδεση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και η παραπάνω κατεύθυνση είναι κρίσιμη για τη δημιουργία της.

Ωστόσο, τα Ιδρύματα σήμερα δεν αντιμετωπίζουν μόνο προβλήματα οικονομικής φύσεως, καθώς παθογένειες στη δομή και στη διοίκηση τους, καθώς και φαινόμενα αδιαφάνειας διογκώνουν την κατάσταση και δυσχεραίνουν την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία τους. Κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ η άμεση εύρεση λύσης στα ζητήματα αυτά, μέρος της οποίας θα πρέπει να αποτελούν και οι φοιτητές, οι οποίοι βιώνουν καθημερινά τις επιπτώσεις των παθογενειών αυτών. Η λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσω του θεσμού της αξιολόγησης, καθολικής και αντικειμενικής, η οποία θα πραγματοποιείται τόσο από εσωτερικούς, όπως οι φοιτητές και το διοικητικό προσωπικό αλλά και τα μέλη ΔΕΠ, αλλά και εξωτερικούς ακαδημαϊκά αναγνωρισμένους φορείς έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ακεραιότητα της διαδικασίας. Η αξιολόγηση αυτή θα πραγματοποιηθεί σε δύο στάδια. Σε πρώτο στάδιο, θα αξιολογούνται οι δομές και οι υπηρεσίες των Ιδρυμάτων και σε δεύτερο το υπάρχον προσωπικό. Τα αποτελέσματα της, θα αναδείξουν τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε ‘Ιδρυμα καθώς και θα υποδείξουν τους αποτελεσματικότερους τρόπους αντιμετώπισής τους, ενώ η πρόσβαση στα αποτελέσματα αυτά θα πρέπει να είναι ελεύθερη προς όλους έτσι ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα αδιαφάνειας.

Ένα εξίσου σημαντικό ζήτημα που έχει ανακύψει τα τελευταία χρόνια είναι η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα Συνδίοικησης, καθώς στα τελευταία νομοσχέδια εμφανίζεται η τάση για αποκοπή τους από αυτά. Θεωρούμε ως ΠΑΣΠ πως οι φοιτητές θα πρέπει να έχουν λόγο σε όλα τα Όργανα Σύνδιοικησης καθώς και τη δυνατότητα για την κατάθεση προτάσεων προς αυτά, καθώς αποτελούν το πολυπληθέστερο και ζωτικότερο κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας, με πολλές και καινοτόμες ιδέες σχετικά με ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό Πανεπιστήμιο.

Είναι φανερό πως τα προβλήματα που ταλανίζουν την Παιδεία είναι ποικίλα και πολυάριθμα. Ωστόσο σε αυτά έρχονται να προστεθούν και μερικά ακόμη καθημερινής φύσεως τα οποία δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την ομαλή ακαδημαϊκή λειτουργία. Παραδείγματα αυτών είναι οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και οι κλειστές σχολές λόγω καταλήψεων που στερούν το δικαίωμα των φοιτητών στην παρακολούθηση των μαθημάτων τους είναι μονάχα ένα δείγμα από την κατάσταση που επικρατεί. Για τον λόγο αυτό, η Π.Α.Σ.Π. προτείνει:

Την θέσπιση πλήρους εξεταστικής κατά την περίοδο Φεβρουαρίου-Ιουνίου 2016. Σκοπός αυτού θα είναι να εξεταστούν όλοι οι φοιτητές, και κυρίως οι τελειόφοιτοι και οι επί πτυχίο, σε όλα τα μαθήματα, ανεξαρτήτως του εξαμήνου διδασκαλίας του κάθε μαθήματος.

Μέσα από αυτήν την πρόταση προσπαθούμε να καταστήσουμε σαφείς ορισμένες αλλαγές που χρειάζεται το ισχύον νομικό καθεστώς για την Παιδεία. Αυτή η πρόταση μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια συνολική αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι απαραίτητη η άμεση επανασύνδεση και έναρξη ανοιχτού διαλόγου μεταξύ Υπουργείου-φοιτητών στα πλαίσια ειλικρίνειας και δημιουργικής εξέλιξης του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας.

Με τους άξονες αυτούς ως βασικά προτάγματα μας, σας καλούμε όλους, αύριο, Τετάρτη 09/12/2015 και ώρα 11:00 στην κινητοποίηση της ΠΑΣΠ στο Υπουργείο Παιδείας για θέματα:
 
                                    Πλήρους Εξεταστικής
                          ΥποχρηματοδότησηςΙδρυμάτων
                                    Πρακτικής Άσκησης
                                   Φοιτητικών Παροχών
                            Εκ νέου θέσπιση Συνδιοίκησης
                     Θέσπιση και Εφαρμογή Αξιολόγησης

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης ΦΣ ΗΜΜΥ 1/12

Η Γενική Συνέλευση του ΦΣ ΗΜΜΥ αποφάσισε τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της πανεργατικής απεργίας την Πέμπτη 3/12 με κλειστή Σχολή τη μέρα εκείνη, καθώς και τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπολου την Κυριακή 6/12 στο κέντρο της Αθήνας.