Αποτελέσματα ΓΣ Φοιτητικού Συλλόγου ΗΜΜΥ 29/10

Η σημέρινη Γενική Συνέλευση δεν έβγαλε απαρτία, η οποία ορίζεται στο 1/5 των έγκυρων ψηφοδελτίων της περασμένης εκλογικής διαδικασίας του Συλλόγου. Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται ανοικτό ΔΣ, για να παρθεί η απόφαση του Φοιτητικού Συλλόγου σχετικά με τις κινητοποιήσεις.

Το παραπάνω ΔΣ υπερψηφίστηκε από τις δυνάμεις των ΑΝΑΦΗ, ΜΑΣ και Ασυμμε3, με 6 στις 9 έδρες. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, συμφωνούμε με το πολιτικό σκεπτικό για τη στήριξη του αγώνα των εργαζομένων αυτές τις 8 εβδομάδες, απέναντι στις αυθαίρετες απολύσεις που επιβάλλει η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας πως αν τελικά απολυθούν αυτοί οι 399 εργαζόμενοι, το Ίδρυμα αυτομάτως δε θα μπορεί να λειτουργήσει. Με βάση το σκεπτικό αυτό, από την αρχή προτείναμε την έναρξη ενός οργανωμένου και αντικειμενικού σχεδίου αξιολόγησης, από το ίδιο το Ίδρυμα, στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα του, το οποίο θα γίνει σε 2 στάδια. Σε πρώτο στάδιο θα αξιολογηθούν οι δομές και οι υπηρεσίες του ΕΜΠ, και στη συνέχεια οι εργαζόμενοι. Η αξιολόγηση αυτή θα αναδείξει τις πραγματικές ανάγκες του ΕΜΠ, και ταυτόχρονα θα αποτελέσει ισχυρό χαρτί απέναντι στις ορέξεις της κυβέρνησης.

Θέση ΠΑΣΠ ΕΜΠ για την είσοδο της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ

 

Το άσυλο αποτέλεσε σημείο αναφοράς της δημοκρατίας και της ελληνικής κοινωνίας σε μαύρες εποχές για αυτή και ήταν ο θεσμός που χάρη στην ύπαρξή του την επανάφερε. Βέβαια το άσυλο δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα κειμήλιο που πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αποτελεί θεσμό, κεκτημένο με πολλούς αγώνες και θυσίες, ενώ παράλληλα προασπίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και προάγει το γόνιμο διάλογο. Κάτω από την ομπρέλα του ασύλου ο καθένας, ίσος με τον άλλον και ελεύθερος από λογοκρισία και φίμωση μπορεί να κοινωνεί τις ιδέες του και μέσα από τις διαφωνίες να συνδιαμορφώνει ιδεολογίες, ζωντανές και άμεσες διεκδικήσεις. Είναι προφανές πως την τελευταία τριετία η κυβέρνηση προχωρά με γοργούς ρυθμούς στην ουσιαστική κατάργηση του τόσο με το νόμο Διαμαντοπούλου όσο και με τη δημιουργία δεδικασμένων, με τις περιπτώσεις εισβολής αστυνομικών δυνάμεων σε χώρους πανεπιστημιακού ασύλου να αυξάνονται. Όμως εν έτει 2013 πλείστα είναι τα ερωτήματα που ξεπροβάλλουν. Το σημαντικότερο...

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΣΥΛΟ ΘΕΛΟΥΜΕ;

Ένα άσυλο που μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε νησίδες ανομίας, λειτουργώντας ως ασπίδα εγκληματικών πράξεων ή ως ένα θεσμό που διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και την παραγωγή υγειούς και ώριμου διαλόγου; Η απάντηση είναι σαφώς το δεύτερο. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ από την πρώτη στιγμή τεθήκαμε απέναντι σε κάθε προσπάθεια κατάργησης του ιστορικού αυτού θεσμού, τόσο στο Ν. Διαμαντοπούλου, όσο και σε προηγούμενες προσπάθειες των κυβερνήσεων που κινήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση, και θεωρούμε την διατήρησή του αδιαπραγμάτευτη και ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία των Ιδρυμάτων και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα σε αυτά.

Η εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ την προηγούμενη Τρίτη, που λαμβάνει χώρα δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο, όπως και γενικότερα επεμβάσεις της αστυνομίας σε πανεπιστημιακούς χώρους τον τελευταίο καιρό, νομιμοποιεί υποσυνείδητα στα μάτια της κοινωνίας την κατάργηση του θεσμού του ασύλου. Η καταπάτηση του ασύλου με αφορμή την πάταξη του παραεμπορίου, πιθανώς λαμβάνει προβοκατόρικα χαρακτηριστικά, καθώς η διενέργεια πράξεων κοινού ποινικού δικαίου, δίνει πάτημα στους αντιπάλους του θεσμού αυτού να επιχειρηματολογούν υπέρ της κατάργησής του. Ο θεσμός του ασύλου με την μορφή που έχει θεσπιστεί από την ελληνική κοινωνία δεν περικλείει στην ομπρέλα προστασίας του εγκλήματα όπως το παραεμπόριο, τα οποία ιδιαίτερα σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής κρίσης, υπονομεύει το κοινωνικό συμφέρον. Σε κλίμα έντονης δυσαρέσκειας που η κοινωνία αποζητά απόδοση ευθυνών και τιμωρίες για τα δεινά της, δεν νοείται να υποβοηθούνται ενέργειες τέτοιες, οι οποίες μετατρέπουν ένα θεσμό ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών σε θεσμό συγκάλυψης οικονομικών εγκλημάτων.

Σε μία περίοδο όπου η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, για την αντιμετώπιση της οποίας έχουν ληφθεί δραστικά μέτρα, που επιβαρύνουν κυρίως τα κατώτερα οικονομικά στρώματα, καθιστώντας τα αδύναμα να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές τους ανάγκες και θέτοντας την αγορά σε ύφεση, δε νοείται να συντηρούνται από το κράτος τα καρκινώματα της ελληνικής οικονομίας, όπως το παραεμπόριο. Είναι αναγκαία η εξάλειψη κάθε μορφής φοροδιαφυγής, είτε αυτή προέρχεται από μεγαλοβιομηχάνους, είτε από παράνομους εμπόρους, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη και το αίσθημα δικαίου.

Δυστυχώς, η προβληματική αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου από το ελληνικό κράτος οφείλεται στην λανθασμένη στόχευσή του, η οποία επικεντρώνεται σε αυτούς που το υλοποιούν αντί αυτών που το υποκινούν. Προφανώς, δεν αποτελούν το πρόβλημα οι μετανάστες, οι οποίοι προσπαθώντας να επιβιώσουν σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, το οποίο δεν προϋποθέτει την ομαλή ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία καθώς και την προσφορά νόμιμης εργασίας, καταλήγουν να εργάζονται παράνομα. Επιβάλλεται το κράτος να στραφεί στους πραγματικούς υπαίτιους, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τον ανθρώπινο πόνο και την αδυναμία επιβίωσης, πλουτίζουν παράνομα εις βάρος των φορολογούμενων πολιτών, που καθημερινά καλούνται να σηκώσου το βάρος της οικονομικής κρίσης. Και αν η ελληνική πολιτεία δηλώνει ανίκανη στο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τόσο του παραεμπορίου, όσο και της λαθρομετανάστευσης μπορεί κάλλιστα να επιδιώξει μια γενικότερη ευρωπαική λύση με όρους αξιοπρέπειας και κυρίως με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εμείς από τη μεριά μας, ως μέλη Φοιτητικών Συλλόγων θα πρέπει να διασφαλίσουμε πως εντός των πανεπιστημίων, δεν θα λαμβάνουν χώρα τέτοιες αξιόποινες πράξεις που μόνο στόχο έχουν την φαλκίδευση του θεσμού του ασύλου. Είναι επιτακτικό, λοιπόν, σε συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές να εντοπίζονται τα εκάστοτε προβλήματα, που απειλούν και θίγουν το θεσμό του ασύλου. Άλλωστε, η αμέλεια και η αποσίωπηση των πρυτανικών αρχών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) οδήγησε στην όξυνση του λεθρεμπορίου εντός του χώρου του, την ώρα μάλιστα που είχαν πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Ακριβώς πάνω σε αυτό, βρίσκουν πάτημα οι δεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις και φωνές της πολιτικής κονίστρας, ώστε να υποστηρίξουν ότι το ακαδημαϊκό άσυλο όχι μόνο δεν ωφελεί σε τίποτα, αλλά και μετατρέπει τα ιδρύματα σε ένα οικοδομικό τετράγωνο όπου οι νόμοι του κράτους παύουν να ισχύουν, απαιτώντας, έτσι, την πλήρη κατάργησή του, με την κυβέρνηση να κινείται στα ίδια πλαίσια.


Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ θεωρούμε πως η υπεράσπιση και διαφύλαξη του ασύλου των ιδεών, της ελεύθερης έκφρασης, της ακαδημαϊκότητας και της έρευνας που με τόσους αγώνες και θυσίες κατακτήθηκε από τον ελληνικό λαό, αφορά τόσο τον καθένα από εμάς ξεχωριστά όσο και ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε πολιτική που έχει ως στόχο την κατάργηση του ασύλου και την απαξίωση των κεκτημένων του φοιτιτικού κινήματος θα μας βρίσκει απέναντι… 

ΠΑΣΠ ΕΜΠ 

 

Αποτελέσματα ΓΣ Φοιτητικού Συλλόγου ΗΜΜΥ 21/10

Η Γενική Συνέλευση του ΦΣ ΗΜΜΥ αποφάσισε κατάληψη της Σχολής μέχρι την Παρασκευή 26/10 και νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη 29/10, στις 12.30.

Αποτελέσματα:

ΑΝΑΦΗ - Ασυμμε3: 99

ΠΑΣΠ: 28

ΜΑΣ: 24

ΔΑΠ: 13

Λευκά: 6

Παράταση εγγραφών πρωτοετών φοιτητών

Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση της Πρυτανείας, οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών παρατείνονται και την ερχόμενη εβδομάδα, μέχρι την Παρασκευή 25/10.

ΠΗΓΗ

Η αποκαθήλωση του "αντισυστημικού" Νεοναζισμού!

 

 

 

Η γεννέτηρα του φασισμού και του ναζισμού

 

Ο φασισμός γεννήθηκε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιταλία από τον Μπενίτο Μουσολίνι το 1919, χωρίς ακόμα να αποτελεί δόγμα ή να προσδιορίζει κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, και προτείνει έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο Αρχηγό, που θα συνενώσει όλες τις κοινωνικές τάξεις σε ένα Έθνος, το οποίο μάλιστα είναι το ανώτερο έθνος και έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα "κατώτερα" έθνη και φυλές. Ο φασισμός σε μια πολύ ευρύτερη έννοια, προσδιορίζει γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας. Μια μορφή του φασισμού είναι ο ναζισμός ή εθνικοσοσιαλισμός που ενσωματώνει το ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Ήταν η ιδεολογία του ναζιστικού κόμματος, που επέβαλε δικτατορικό καθεστώς στη Γερμανία το 1933 μέχρι το 1945, και συναφών κινημάτων σε άλλες χώρες. Ο ναζισμός αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1920 από επιδράσεις του παγγερμανισμού, της άκρας δεξιάς και της αντικομουνιστικής κουλτούρας των Φράικορπς που δρούσαν στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Στους κύριους σκοπούς του ανήκε η αντικατάσταση του δημοκρατικού συστήματος με ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας με επικεφαλής τον αρχηγό τους, το Χίτλερ. Οι ιδεολογικές αρχές του εθνικοσοσιαλισμού και η εφαρμογή τους στην πράξη οδήγησαν στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και στο Ολοκαύτωμα, τη γενοκτονία Εβραίων, Ρομά και άλλων εθνοτικών και κοινωνικών ομάδων σε στρατόπεδα εξόντωσης.

 

 

Η επιβολή των φρονιμάτων

 

Η αναπήδηση νεοναζιστικών μορφωμάτων εντός κοινωνιών που τύποις ασπάζονται δημοκρατικές αρχές λειτουργίας κι οργάνωσης, ανέκαθεν σχετιζόταν και συνδεόταν άμεσα με περιόδους και φαινόμενα οικονομικών δυσλειτουργιών με απότοκο την κοινωνικοοικονομική καθίζηση των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, οξύνοντας το χάσμα των κοινωνικών τάξεων και επιφέροντας πολύμορφες εκφάνσεις κοινωνικών παθογενειών, που σχετίζονται με την έξαρση φαινομένων βίας, συγκρούσεων και μισαλλοδοξίας. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η σύσταση της βάσης των φασιστικών πρακτικών στην οικονομικά λαβωμένη από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Ιταλία, όπου η αυτοοργάνωση των οικονομικά ασθενέστερων εργατικών ομάδων και η προσπάθεια συντονισμού μεταξύ τους με απώτερο στόχο τη λήψη της εξουσίας από την εργατική τάξη οδήγησε στην κοινωνικά νομιμοποιημένη επιβολή του μέχρι πρότινος φερόμενου ως σοσιαλιστή ηγέτη, του Μουσολίνι, στην κυβερνητική εξουσία. Ο συντονισμός, λοιπόν, αυτών των ομάδων, με βασικό όπλο τη δύναμη τους όσον αφορά τα μέσα παραγωγής αλλά και τις δημόσιες διοικητικές λειτουργίες επέφερε την έννοια της πολιτικής επιβολής, απέναντι σε οποιασδήποτε μορφής δημοκρατικές διαδικασίες με αποκύημα τη σταδιακή συγκεντρωτική διαχείριση των πολιτικών επιλογών και τον εκφυλισμό του εγχειρήματος σε απολυταρχικό ολοκληρωτικό καθεστώς.

 

Η αντίστοιχη διαδικασία επιβολής των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων στη διοικητική ιεραρχία της Γερμανίας διέφερε ουσιαστικά στον πρωταρχικό ρόλο που λάμβανε στη ρητορική των εθνικοσοσιαλιστών ηγετών της η έννοια της φυλετικής καθαρότητας. Τα προτάγματα της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης τίθονταν σε δεύτερη μοίρα συγκριτικά με αυτά της φυλετικής ανωτερότητας της Άριας φυλής και για το λόγο αυτό η πολιτική επιβολή των Ναζί στη Γερμανία σχετιζόταν πρωτίστως με τον αφανισμό φυλών που μέχρι πρότινος αποτελούσαν σημαντικό τμήμα της Γερμανικής κοινωνίας, αλλά πολύ περισσότερο πρωταγωνιστούσαν στις οικονομικές και εμπορικές λειτουργίες και διαδικασίες του κράτους με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση κοινωνικής και πολιτικής δύναμης, που για τους εθνικοσοσιαλιστές ηγέτες έπρεπε να αναδιανεμηθεί στα κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα του φυλετικά "καθαρού" Γερμανικού λαού.

 

 

Η επιρροή στην ελληνική κοινωνία

 

Οι ιστορικές καταβολές, λοιπόν, των φασιστικών εγχειρημάτων και της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας καταδεικνύουν ουσιαστικά τα αίτια της ωρίμανσης της και στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Η περίοδος που προηγήθηκε της έναρξης της οικονομικής κρίσης χαρακτηριζόταν από σχετική κοινωνική ευημερία με την πολιτική πόλωση να εσωκλείεται στα όρια που ορίζουν ο νεοφιλελευθερισμός με τις αρχές της ανοιχτής οικονομίας και ο δημοκρατικός σοσιαλισμός με έμφαση στα χαρακτηριστικά του κράτους πρόνοιας και του κράτους δικαίου. Η λειτουργία φασιστικών εγκληματικών οργανώσεων περιοριζόταν σε κοινωνικά περιθωριοποιημένους πυρήνες που εμφάνιζαν ισχνή αντικομμουνιστική δράση, με την ελληνική κοινωνία ωστόσο να εκφράζει την καθολική αποστροφή της σε τέτοιου είδους ιδεολογήματα, στοιχείο που ήταν έκδηλο από τη πολιτική τους απονομιμοποίηση με έκφανση σε αντίστοιχες δημοσκοπικές έρευνες. Η οικονομική κρίση, ωστόσο, ήταν εκείνη που καλλιέργησε το πρόσφορο έδαφος για την εξωστρέφεια του νεοναζιστικού μορφώματος στη χώρα μας, με την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και την έξαρση της κοινωνικής βίας και του λαϊκισμού, στοιχεία που επέφερε στη "δημοκρατική" ελληνική κοινωνία η οικονομική καταβαράθρωση που οδήγησε μεγάλες μερίδες του πληθυσμού στα όρια της εξαθλίωσης, με τα ποσοστά ανεργίας να αγγίζουν το 30% και στους νέους το 65%. Η πολιτική πόλωση που βασίστηκε στην αντιμνημονιακή ρητορική, καθώς και πρακτικές που νομιμοποίησαν στη συνείδηση της κοινωνίας φαινόμενα βίας που παρουσιάζονταν ως δικαιολογημένη πολιτική αγανάκτηση αλλοίωσαν την έννοια των θεσμών καθώς και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στο πολιτικό σύστημα.

 

Βασικός παράγοντας που συνέβαλε, επίσης, στην καλλιέργεια στοιχείων φυλετικής διαφοροποίησης στη βάση της ελληνικής κοινωνίας, αποτέλεσε η έξαρση του μεταναστευτικού ζητήματος σε συνδυασμό με την αδυναμία λήψης πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση της αποτελεσματικής αντιμετώπισης του. Η αδυναμία απορρόφησης των μεταναστευτικών κυμάτων τόσο από την ελληνική κοινωνία, όσο και από την ελληνική οικονομία οδήγησε μεγάλη μερίδα μεταναστών σε μία λειτουργία γκετοποίησης, με τους ίδιους να αδυνατούν να διεκδικήσουν τις ευνοϊκότερες συνθήκες διαβίωσης που αναζητούσαν, και την ελληνική κοινωνία να έρχεται αντιμέτωπη με τη δραματική αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας και της ξενοφοβίας. Η ευθύνη για την εξέλιξη αυτή βαρύνει σαφέστατα τις πολιτικές ηγεσίες που άργησαν να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, καθώς επίσης και να διεκδικήσουν κοινοτική αντιμετώπιση του ζητήματος με βασικό γνώμονα ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά και όχι αριθμητική στατιστικών αναλύσεων.

 

Με τον τρόπο αυτό, η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία δόμησε τη ρητορική της στον αντισυστημικό χαρακτήρα που λάμβαναν οι πολιτικές της πρακτικές, εκμεταλλευόμενη την έντονη αμφισβήτηση του ελληνικού λαού απέναντι στο πολιτικό σύστημα, καθώς επίσης και στα χαρακτηριστικά της φυλετικής καθαρότητας που ενισχύονταν από τα ξενοφοβικά αισθήματα που κυριαρχούσαν στην οικονομικά πληγωμένη ελληνική κοινωνία. Επιπρόσθετα, η προαναφερθείσα πολιτική νομιμοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής βίας έδωσε έναυσμα και άλλοθι για την υιοθέτηση αντίστοιχων και πλέον ακραίων πρακτικών, με την ελληνική δικαστική εξουσία να παρακολουθεί αδρανής την καταβαράθρωση των θεσμών, και των δημοκρατικών διαδικασιών στο βωμό της πολιτικής προπαγάνδας, του λαϊκισμού και του καιροσκοπισμού.

 

 

Η εγκληματική Χρυσή Αυγή

 

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες φαινομένων δημοκρατικής εκτροπής και παραβίασης των αξιών του δημοκρατικού πολιτεύματος, με βασικούς πρωταγωνιστές μέλη της φασιστικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, όπως η προσχεδιασμένη επίθεση εναντίον των μελών του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης στην περιοχή του Περάματος, η στρατιωτική παρέλαση 2000 μελών, τα οποία έφεραν διακριτικά της οργάνωσης, στο χώρο του Μελιγαλά, και τέλος, η αποτρόπαια και στιγνή δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, καταδεικνύουν με τον πλέον σαφή τρόπο το ποιόν και τις προθέσεις αυτής της κατάπτυστης εγκληματικής οργάνωσης. Τα παραπάνω δεν αποτελούν τυχαία περιστατικά, αλλά άνωθεν εντεταλμένες εγκληματικές ενέργειες, όπως και η σωρεία, ένοπλων ή μη, τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών των τελευταίων χρόνων. 

 

 

Το εύστοχα επιλεγμένο από τους γνώστες των Γκεμπελικών προπαγανδιστικών πρακτικών, Χρυσαυγιτών καθοδηγητών, αντισυστημικό προσωπείο βασισμένο στις αδυναμίες και τα πολιτικά κενά της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, που προήγαγαν δεδομένης της κρίσης, αποτέλεσε, λοιπόν, το Δούρειο Ίππο της βίαιης νεοναζιστικής εισβολής στα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα των οικονομικά εξασθενημένων Ελλήνων.

 

Η αδυναμία της δημοκρατικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας να εξωτερικεύσει τη σοβαρότητα της διαφαινόμενης πολιτικής και ηθικής κρίσης που έθετε βαθιά πλέον τα θεμέλια της στην πολιτική συνείδηση των Ελλήνων πολιτών, βρήκε πάτημα στο δραματικό συμβάν της 17ης Σεπτεμβρίου για την αποδόμηση του νεοναζιστικού πυροτεχνήματος.

Κανείς πλέον δεν μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε!

 

 

Ο αντισυστημικός, κοινωνικοοικονιμικά σοσιαλιστικός, χαρακτήρας της ρητορικής της Χρυσής Αυγής επήλθε σε διαδοχικές αντιφάσεις όταν με ικανοποίηση απολάμβανε γενναιώδωρες δωρεές για την παρακρατική λειτουργία προς όφελος του κεφαλαίου και των εφοπλιστών.

Ο φιλεύσπλαχνος Χρυσαυγίτης της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης - "Μόνο για Έλληνες" - στο συνάνθρωπο, αντικαταστάθηκε πλέον από το δολοφόνο συμμορίτη που δραστηριοποιείται υπό τις εντολές των υψηλά στην ιεραρχία ιστάμενων Νεοναζί.

 

Το δημοκρατικό κόμμα, εγκεκριμένο από τον Άρειο Πάγο, που απολαμβάνει τη στήριξη του 7% των Ελλήνων, διώκεται ποινικά για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Οι Χρυσαυγίτες που υπό τις ευλογίες του τσοπάνη τους Ν. Μιχαλολιάκου χαιρετούν ναζιστικά - αλλά πάντα με καθαρά χέρια που δεν έχουν κλέψει - λερώθηκαν με το αίμα του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα.

 

 

Η Χρυσή Αυγή δολοφονεί!

 

Ο αγανακτισμένος που επιλέγει αντισυστημικά και χάριν τιμωρίας τη στήριξη στους νεοναζί είναι επικίνδυνος για τη δημοκρατία!

 

Το δημοκρατικό πολίτευμα, η ελευθερία, η ισότητα, ο σεβασμός στους νόμους και τους θεσμούς κερδίζεται καθημερινά... Κερδίζεται με μόνιμο αγώνα!

Η δημοκρατία είναι αποτέλεσμα μόνιμου αγώνα!

 

 

 

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε πως η πολιτεία και η κοινωνία θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η απειλή της Χρυσής Αυγής προς τη δημοκρατία είναι άμεση και εμφανής και σύσσωμες να την αντιμετωπίσουν και να την περιθωριοποιήσουν. Η άμεση απομόνωση και εκδίωξη, με κάθε νόμιμο μέσο, είναι επιτακτική για τέτοιου είδους εγκληματίες, νοσταλγούς του Χίτλερ, οι οποίοι δεν έχουν καμία θέση στην ελληνική κοινωνία και την χώρα που γέννησε την δημοκρατία. Οι συλλήψεις μελών-εγκληματιών της Χρυσής Αυγής δεν συντελούν, από μόνες τους, στην εξ’ολοκλήρου εξάλειψη των νεοναζιστικών και φασιστικών λογικών που έχουν υιοθετηθεί πια από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Η καταδίκη μεμονομένων γεγονότων δεν αρκεί, αλλά είναι επιτακτική η συνολική και ουσιαστική καταδίκη και αντιμετώπιση του καρκινώματος της Χρυσής Αυγής μέσω της παιδείας, της ιστορικής γνώσης και της ενημέρωσης.

 

 

Οι δημοκρατικές δυνάμεις οφείλουν πλέον αποφασιστικά και συνεργατικά να δράσουν προς όφελος της δημοκρατίας.

 

Με σεβασμό στους θεσμούς και τις αξίες της...
                               Με πίστη στους αγώνες και την ιστορία μας!

 

 

 

 

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

 

Αποτελέσματα ΓΣ ΦΣ ΗΜΜΥ 14/10

Ο ΦΣ ΗΜΜΥ αποφάσισε κατάληψη της Σχολής μέχρι την Παρασκευή 18/10 και νέα Γενική Συνέλευση τη Δευτέρα 21/10 στις 12:30.

Αποτελέσματα:

ΑΝΑΦΗ - Ασυμμε3: 118

ΠΑΣΠ: 27

ΜΑΣ: 30

Λευκά: 13

ΔΑΠ: 9

Παράταση εγγραφών πρωτοετών φοιτητών

Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση του Πρύτανη, οι εγγραφές παρατείνονται μέχρι και την Παρασκευή 18/10.

ΠΗΓΗ

Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης ΦΣ ΗΜΜΥ 7/10

Η ΓΣ του φοιτητικού συλλόγου αποφάσισε κατάληψη της σχολής μέχρι την Παρασκευή 11/10 και νέα ΓΣ τη Δευτέρα 14/10 στις 12.30 με κλειστή σχολή τη μέρα αυτή.
Αποτελέσματα:

ΑΝΑΦΗ - Ασυμμε3: 106

ΠΑΣΠ: 26

ΜΑΣ: 29

ΔΑΠ: 12

Λευκά: 6

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΑΣΠ ΕΜΠ 7/10

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Απολύσεις στο ΕΜΠ

Τον τελευταίο καιρό προωθείται από την κυβέρνηση ένα σχέδιο απολύσεων σε κάθε έκφανση του δημοσίου τομέα. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει πως ο δημόσιος τομέας της χώρας μας βρίθει ποικίλων προβλημάτων και παθογενειών, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρεί αντί να εξυπηρετεί τους πολίτες. Η κυβέρνηση λοιπόν υπό τη δαμόκλειο σπάθη της Τρόικας και των δανειστών έρχεται να εφαρμόσει και να υλοποιήσει ένα σχέδιο που πόρρω απέχει από την εξυγίανση και την αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών. Σύμφωνα με το σχέδιο της κινητικότητας λοιπόν πλείστοι δημόσιοι υπάλληλοι τίθενται σε διαθεσιμότητα χάνοντας τη δουλειά τους ενώ άλλοι αναγκάζονται να αλλάξουν θέση εργασίας. Το μέτρο αυτό εφαρμοζόμενο σε διάφορους τομείς του δημοσίου έφτασε και στο ΕΜΠ, το οποίο δε θα μπορούσε να παραμείνει στο απυρόβλητο. Με την εφαρμογή του μέτρου αυτού απολύονται περίπου οι μισοί διοικητικοί εργαζόμενοί του ιδρύματος μας (399 άτομα χάνουν την εργασία τους), γεγονός που καθιστά αδύνατο το ίδρυμα μας να λειτουργήσει.

Η αναταραχή στο ΕΜΠ ξεκίνησε από τις αρχές Σεπτέμβρη, όταν το Υπουργείο απαίτησε από το ίδρυμα μας να του αποστείλει τη λίστα με τις θέσεις που καταργούνται και συνεπώς τα άτομα που απολύονται. Όμως την ίδια χρονική στιγμή που, σύμφωνα με τη Σύγκλητο, για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος απαιτούνται 1100 διοικητικοί υπάλληλοι, η μείωση κατά 40% των ήδη υπαρχόντων 870 θα το οδηγήσει σε αδυναμία προσφοράς του στην εκπαιδευτική διαδικασία και την έρευνα. Άμεση αντίδραση των θιγόμενων εργαζομένων ήταν η πραγματοποίηση απεργιών διαρκείας από τις 5/9 με περιφρούρηση των πυλών του ιδρύματος, για τυχόν απεργοσπάστες, και αναστολή κάθε ακαδημαϊκής δραστηριότητας. 

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ενάντια στις αυθαίρετες απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων που θα καθιστούσαν αδύνατη την λειτουργία του ιδρύματος. Με βάση λοιπόν το σκεπτικό πως το ίδρυμα δε θα μπορούσε να λειτουργήσει μετά τις βίαιες απολύσεις που επέβαλε το υπουργείο, κρίναμε επιτακτική την ανάγκη για καθολική και αντικειμενική αξιολόγηση τόσο των θέσεων, όσο και των εργαζομένων του ιδρύματος, η οποία θα υποδεικνύει τις πραγματικές ανάγκες του και θα στοχεύει στη ριζική αναδιάρθρωση και εξυγίανση των δομών του, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελούσε ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στις ορέξεις της κυβέρνησης, καθώς θα παρουσιαζόταν εναργέστερα η ανάγκη για περισσότερους εργαζομένους και όχι για απολύσεις. Ταυτόχρονα, με το δεδομένο πως κάθε αγώνας για να είναι νικηφόρος χρειάζεται σύμπνοια και ομόνοια, διεκδικήσαμε την απρόσκοπτη και ομαλή διεξαγωγή της εξεταστικής διαδικασίας καθώς και τη λειτουργία της γραμματείας με προσωπικό ασφαλείας, ώστε να ληφθεί μέριμνα για της γραφειοκρατικές διαδικασίες των επί πτυχίω φοιτητών που χρειάζονται ένα και μόνο χαρτί για να συνεχίσουν την ζωή τους. 

Η κυβέρνηση λοιπόν βλέποντας την άρνηση των πρυτανικών αρχών να στείλουν τις συγκεκριμένες λίστες προχώρησε στο σχέδιο Β, που δεν ήταν άλλο από το να πραγματοποιήσει μόνη της τις απολύσεις στο ιδρύματα. Πιο συγκεκριμένα, το υπουργείο Παιδείας εξέδωσε μία λίστα στην οποία περιλαμβάνονταν οι θέσεις διοικητικών υπαλλήλων που θα καταργούνταν, ενώ μάλιστα ορισμένοι κλάδοι, όπως αυτός των φυλάκων, αποδεκατίστηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου. Με αυτή την κίνηση, φάνηκε ξεκάθαρα η διάθεση της κυβέρνησης να καταπατήσει οποιαδήποτε έννοια του συνταγματικά κατωχυρωμένου αυτοδιοίκητου των ελληνικών πανεπιστημίων. Ακριβώς για αυτό το λόγο, την προηγούμενη εβδομάδα οι πρυτανικές αρχές των ιδρυμάτων που πλήττονται, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταγγέλλοντας ότι με την Κοινή Υπουργική Απόφαση καταπατάται το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, παραβιάζοντας, επίσης, την συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και ότι η πολιτεία στερεί τα ιδρύματα από πόρους που είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία τους. Παράλληλα, ο υπουργός Παιδείας, με αίτημά του στον Άρειο Πάγο, απαίτησε από τους Πρυτάνεις των 8 ιδρυμάτων να παραδώσουν τις λίστες με τα ονόματα των υπαλλήλων που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα μέχρι τις 9/10 εκβιάζοντάς τους, αναφέροντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα θεωρηθούν οι ίδιοι υπεύθυνοι για την καθυστέρηση. 

Επιπλέον, το ΕΜΠ, ύστερα από απόφαση της Συγκλήτου την Τετάρτη 25/9, κατά τη διάρκεια της τρίτης εβδομάδας των απεργιών των διοικητικών, ανέστειλε κάθε ακαδημαϊκή και ερευνητική λειτουργία του ιδρύματος, δηλώνοντας την ανικανότητα λειτουργίας του με το μισό διοικητικό προσωπικό. .

Από πλευράς μας, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων, καθώς πρώτα από όλα αναγνωρίζουμε πως οι απολύσεις στο μισό διοικητικό προσωπικό θα οδηγήσουν το ίδρυμα μας σε αδυναμία λειτουργίας και την διακοπή στην παραγωγή γνώσης και έρευνας για τους σπουδαστές του, αλλά και την κοινωνία ολόκληρη. Για το λόγο αυτό, από την πρώτη στιγμή απαιτήσαμε την άμεση αναστολή όλων των αποφάσεων για τις απολύσεις και προτείναμε να υπάρξει ειδική μέριμνα για τους επί πτυχίω φοιτητές που χρειάζονται άμεσα κάποια έγγραφα από τις γραμματείες, οι οποίες θα λειτουργούσαν για μερικές ώρες με προσωπικό ασφαλείας, ενώ ταυτόχρονα, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η επαναληπτική εξεταστική θα διεξαχθεί κανονικά. 

Αίμα, Ντροπή, Χρυσή Αυγή…

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες φαινομένων δημοκρατικής εκτροπής και παραβίασης των αξιών του δημοκρατικού πολιτεύματος, με βασικούς πρωταγωνιστές μέλη της φασιστικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, όπως η προσχεδιασμένη επίθεση εναντίον των μελών του ΚΚΕ κατα τη διάρκεια αφισοκόλλησης στην περιοχή του Περάματος, η στρατιωτική παρέλαση 2000 μελών, τα οποία έφεραν διακρητικά της οργάνωσης, στο χώρο του Μελιγαλά, και, τέλος, η αποτρόπαια και στυγνή δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, καταδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο το ποιόν και τις προθέσεις αυτής της κατάπτυστης εγκληματικής οργάνωσης. Τα παραπάνω δεν αποτελούν τυχαία περιστατικά, αλλά άνωθεν εντεταλμένες εγκληματικές ενέργειες, όπως και η σωρεία, ένοπλων ή μη, τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών των τελευταίων χρόνων. 

Ώστοσο η οργάνωση αυτή, η οποία ανέκαθεν ενστερνιζόταν εγκληματικούς και συμμορίτικους τρόπους επιβολής, τα δύο τελευταία χρόνια προβάλλοντας ένα διαφορετικό προφίλ κοινωνικής αλληλεγύης και χρησιμοποιώντας λαϊκίστικες αντιμνημονιακές πολιτικές, κατάφερε να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη εκλαμβάνοντας στήριξη και εκλογική άνοδο. Απόρροια του τελευταίου τραγικού περιστατικού με τον θάνατο του 34χρονου ήταν η συνειδητοποίηση από τον ελληνικό λαό και την πολιτεία πως μια οργάνωση που απαρτίζεται απο εγκληματίες και καταπατά κάθε έννοια δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρήζει αντίστοιχης αντιμετώπισης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν, αρχικά, οι μαζικές αντιφασιστικές δράσεις από την πλευρά της κοινωνίας και, μετέπειτα, οι συλλήψεις 6 βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε πως η πολιτεία και η κοινωνία θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η απειλή της Χρυσής Αυγής προς τη δημοκρατία είναι άμεση και εμφανής και σύσσωμες να την αντιμετωπίσουν και να την περιθωριοποιήσουν. Η άμεση απομόνωση και εκδίωξη, με κάθε νόμιμο μέσο, είναι επιτακτική για τέτοιου είδους εγκληματίες, νοσταλγούς του Χίτλερ, οι οποίοι δεν έχουν καμία θέση στην ελληνική κοινωνία και την χώρα που γέννησε την δημοκρατία. Οι συγκεκριμένες συλλήψεις μελών-εγκληματιών της Χρυσής Αυγής δεν συντελούν, από μόνες τους, στην εξ’ ολοκλήρου εξάλειψη των νεοναζιστικών και φασιστικών λογικών που έχουν υιοθετηθεί πια από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Η καταδίκη μεμονομένων γεγονότων δεν αρκεί, αλλά είναι επιτακτική η συνολική και ουσιαστική καταδίκη και αντιμετώπιση του καρκινώματος της Χρυσής Αυγής μέσω της παιδείας, της ιστορικής γνώσης και της ενημέρωσης. Είναι καιρός να αναλάβουμε πρωτοβουλίες διάδοσης πως ο φασισμός δεν αποτελεί λογική αντίδρασης, καταπολεμώντας τις όποιες εκφάνσεις του πριν να είναι αργά. Καιρός να αναλάβουμε ισχυρές δράσεις για την καταπολέμηση του νεοναζισμού και του φασισμού στη χώρα μας, όχι μόνο πριν χαθούν και άλλες ζωές, αλλά και πριν χαθεί εντελώς η δημοκρατία. Δράσεις που θα σέβονται τις έννοιες του ανθρωπισμού, των δημοκρατικών αξιών, των θεσμών και της νομιμότητας. Το δρόμο απέναντι στους φασίστες και τους νεοναζί τον δείχνουμε εξυψώνοντας τη δημοκρατία, όχι αποτελειώνοντάς την.

Πλέον κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε...

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

Άμεση αναστολή της απόφασης για τις απολύσεις του διοικητικού προσωπικού, ώστε το Ίδρυμα να λειτουργήσει εύρυθμα και ομαλά, καθώς και την έναρξη ενός οργανωμένου σχεδίου αξιολόγησης, αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των δομών, των υπηρεσιών και των εργαζομένων του Ε.Μ.Π.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

• Στήριξη των αποφάσεων των εργαζομένων του Ιδρύματος για κινητοποιήσεις.
• Μέριμνα για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες των επί πτυχίω φοιτητών.
• Συμμετοχή στην αντιφασιστική συναυλία την Τετάρτη 9/10 στα Προπύλαια
• Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 10/10

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Παράταση εγγραφών πρωτοετών φοιτητών

Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση της Πρυτανείας, οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών παρατείνονται μέχρι την Παρασκευή 11/10.

ΠΗΓΗ

Ανάκληση απόφασης Πρύτανη για διεξαγωγή εγγραφών πρωτοετών φοιτητών

Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση του Πρύτανη, ανακαλείται η απόφαση της Παρασκευής 27/9 για διεξαγωγή των εγγραφών των προτοετών.

ΠΗΓΗ