ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΚΟΛΛΕΓΙΩΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Π.Α.Σ.Π.

Θέμα : Ψήφιση άρθρου 50.

Την Πέμπτη, 23/1/2020, πέρασε από τη Βουλή, με τις ψήφους τις κυβερνητικής πλειοψηφίας, το σχέδιο νόμου «Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘ.Α.Α.Ε.), Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις». Σύμφωνα με το άρθρο 50,  τα πτυχία που χορηγούνται από Κολλέγια γίνονται δεκτά από το ΑΣΕΠ για τον διορισμό των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία.

Η απόφαση αυτή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα αριστείας και αξιοκρατίας που ευαγγελίζεται η σημερινή Κυβέρνηση, καθώς με αυτή τη διάταξη υπονομεύεται επί της ουσίας το άρθρο 16 του Συντάγματος και οδηγούμαστε στην κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στην εμπορευματοποίηση της παιδείας και στην υποβάθμιση των γνωστικών και επιστημονικών προσόντων με την αναγνώριση τίτλων σπουδών, αμφιβόλου ποιότητας.

Η ΝΔ έγινε κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2019 με βασικό πρόταγμα την επιστροφή στην κανονικότητα και στην ανάπτυξη. Εξ’ όσων φαίνεται ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης κάθε άλλο παρά κανονικότητα έχουμε. Αστυνομική βία και αυθαιρεσία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, περαιτέρω υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, κλείσιμο σχολών και ιδρυμάτων, προβλήματα στις μετεγγραφές φοιτητών, προσπάθεια σύνδεσης της αξιολόγησης με την χρηματοδότηση δημιουργώντας έτσι πανεπιστήμια δύο ταχυτήτων,  επικείμενες διαγραφές φοιτητών, και φυσικά η αναγνώριση και ισοτίμηση των πτυχίων των κολλεγίων με αυτά των δημόσιων πανεπιστημίων που σε συνδυασμό με την επαναφορά, εκ του πονηρού, της βάσης του δέκα (10), ώστε να οδηγούνται νέοι στην ιδιωτική εκπαίδευση, υποβαθμίζουν ακόμα περαιτέρω τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια.

Η κυβέρνηση της ΝΔ πραγματοποιώντας τις άκρως νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές της φαντασιώσεις, αντιμετωπίζει το ευαίσθητο και πολύτιμο αγαθό της Παιδείας, νομοθετώντας με βάση τους κανόνες της αγοράς και προς όφελος των κερδοσκόπων. 

Τι ίσχυε μέχρι σήμερα: Τα πτυχία που χορηγούνται από εκπαιδευτικά ιδρύματα της αλλοδαπής γίνονται δεκτά αποκλειστικά, εφόσον έχουν αναγνώριση ακαδημαϊκής ισοτιμίας και αντιστοιχίας από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.), σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις.

Τι ισχύει με την νέα διάταξη: Τα πτυχία που χορηγούνται από ΑΕΙ της αλλοδαπής γίνονται δεκτά από το ΑΣΕΠ για τον διορισμό των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία εφόσον έχουν αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων. Βάσει του ΠΔ 38/2010 ή απόφαση αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλου σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με συναφή τίτλο σπουδών για κλάδο εκπαιδευτικού.

Αξίζει να σημειωθεί πως και το 2014 επί υπουργείας Αρβανιτόπουλου είχε επιχειρηθεί η ένταξη των πτυχίων των κολλεγίων στο Πλαίσιο Προσόντων. Ο Υπουργός βρήκε όμως απένταντι του πέρα από τη συντριπτική πλειοψηφία της φοιτητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας και την Ε.Ε., καθώς η Κομισιόν μπλόκαρε τις διαδικασίες αντιστοίχισης ,ύστερα από σοβαρές καταγγελίες για πολυάριθμες περιπτώσεις παράνομων τίτλων σπουδών κολλεγίων. Επίσης αξίζει να αναφερθεί, για όσους προσπαθούν να προτάξουν σαν βασικό επιχείρημα ότι η χώρα μας παρανομεί πάνω σε αυτό το πλαίσιο καθώς υπάρχει η Κοινοτική Οδηγία 2005/36 για την αναγνώριση τίτλων σπουδών από πανεπιστήμια άλλης χώρας-μέλους της Ε.Ε., πως η Ε.Ε. το 2016 είχε αποδεχτεί την αντιστοίχιση του Εθνικού (NQF) με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (EQF) χωρίς να περιλαμβάνονται τα πτυχία των Κολλεγίων στα 8 επίπεδα του ελληνικού πλαισίου προσόντων. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως πίσω από την ψήφιση του άρθρου 50 δεν υπάρχει καμία Ευρωπαϊκή επιβολή αλλά η συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών – ιδιοκτητών κολλεγίων θέτοντας σε κίνδυνο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και μετατρέποντας το δικαίωμα στη γνώση για όλους σε προνόμιο για λίγους, καλλιεργώντας έτσι , σταδιακά ,την συνείδηση , πως η εκπαίδευση δεν είναι «καρπός» κόπων αλλά προϊόν που εξαγοράζεται μόνο από τους έχοντες! Άλλωστε η Υπουργός Παιδείας, κ. Κεραμέως , έχει δείξει ξεκάθαρα τις προθέσεις της που σκοπός της  είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση της παιδείας σε βάθος χρόνου. Κόπτεται και αγωνιά για τη διασφάλιση της ακαδημαϊκής αναγνώρισης και ισοτίμησης των κολλεγίων, ενώ παράλληλα σε πρόσφατη τηλεοπτική της συνέντευξη, δήλωσε πως δεν γνωρίζει καν το ακριβές ποσό κονδυλίων που δαπανώνται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όλα λοιπόν είναι θέμα συνειδητών επιλογών !

Μόνο λοιπόν μέσα από την ενίσχυση και τη αναβάθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων, τον εκσυγχρονισμό των δομών και των προγραμμάτων σπουδών και την διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της τρίτοβάθμιας εκπαίδευσης θα ενισχυθεί το επιστημονικό, ερευνητικό και επαγγελματικό επίπεδο των νέων επιστημόνων. Παράλληλα χρειάζεται και ο ενεργός ρόλος και η ουσιαστική παρέμβαση των επαγγελματικών και επιστημονικών φορέων και επιμελητηρίων για την αναγνώριση επαγγελματικής επάρκειας (και όχι αναγνώρισης ακαδημαϊκών προσόντων) για τους απόφοιτους των Κολλεγίων, καθώς κανένας δεν μπορεί να θεωρείται πολίτης δεύτερης κατηγορίας, αρκεί να εφαρμόζεται ένα αξιοκρατικό και διαφανές πλαίσιο αξιολόγησης και ελέγχου.

Η ΠΑΣΠ πιστή στις αρχές και τις αξίες της και πάντα δρώντας με γνώμονα το συμφέρον του φοιτητή προτείνει και διεκδικεί:

1.       Άμεση απόσυρση του άρθρου 50 του νόμου.

2.       Καμία εφαρμογή στην πράξη του άρθρου 50 για διορισμούς στο δημόσιο εκπαιδευτικών , στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση , με τίτλο σπουδών από κολλέγιο ώστε να μη δημιουργηθεί δεδικασμένο και για άλλους επιστημονικούς κλάδους και επαγγέλματα.

3.       Άμεση ενίσχυση των δημόσιων πανεπιστημίων με αύξηση της χρηματοδότηση για έρευνα και ανάπτυξη, αντιμετώπιση βασικών ελλείψεων σε υλικοτεχνικές υποδομές και υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν πολλά ιδρύματα και ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας.

4.       Διαβούλευση με τις Πρυτανικές αρχές και τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων, με σκοπό να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να αυξηθούν οι ομάδες πίεσης προς την κυβέρνηση για απόσυρση της συγκεκριμένης διάταξης.

ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Με την νέα χρονιά, το Υπουργείο Παιδείας και η Υπουργός Ν. Κεραμέως δεν διστάζουν να συνεχίσουν το μεταρρυθμιστικό τους έργο, προβάλλοντας όλα εκείνα τα σημεία που καθιστούν την πολιτική τους επικίνδυνη για το μέλλον της Δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, προσπαθώντας να σβήσουν από τις μνήμες της κοινωνίας όσα πραγματικά προσέφεραν διαχρονικά στο ελληνικό Πανεπιστήμιο. Την ευθεία επίθεση στο ιστορικής σημασία ακαδημαϊκό άσυλο διαδέχθηκε η δυνατότητα ισοτίμησης των τίτλων σπουδών από ιδιωτικά εγχώρια Κολλέγια με αυτά των Δημοσίων Πανεπιστημίων. Σήμερα, και με νέα νομοθετική πρωτοβουλία που κατατέθηκε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή 10/1, η αναγνώριση των πτυχίων ιδιωτικών Κολλεγίων επεκτείνεται καθώς προβλέπεται η αποδοχή των πτυχίων αυτών για τον διορισμό εκπαιδευτικών στο Δημόσιο, ενώ με το μανδύα της αξιολόγησης, παρά το θετικό του αποτύπωμα, ντύνεται μία πιθανή περεταίρω μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ελληνικά ΑΕΙ.

Αξιολόγηση: ένα βήμα μπρος και ένα πίσω

Πιο συγκεκριμένα, το εν λόγω Σχέδιο Νόμου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τη σύσταση μιας Ανεξάρτητης Εθνικής Αρχής που κύρια αρμοδιότητά της θα είναι η αξιολόγηση των Ιδρυμάτων της χώρας, η οποία αξιολόγηση, ωστόσο, θα είναι συνδεδεμένη με την κρατική χρηματοδότηση που εισρέει σε αυτά. Η μέχρι στιγμής χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων δεν θα είναι πλέον εξ ολοκλήρου εγγυημένη, αφού ένα ποσοστό της τάξεως του 20% αυτής θα εξαρτάται από τα αποτελέσματα που θα απορρέουν από την αξιολόγηση.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, σε πρώτη φάση, κρίνουμε ως θετικό το γεγονός ότι μετά από πολλά χρόνια επανανοηματοδοτείται η έννοια της αξιολόγησης, μια έννοια που άλλωστε αποτελεί πάγια θέση μας προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής βελτίωσης του ελληνικού Πανεπιστημίου. Ωστόσο, κρίνουμε απαραίτητο να δοθεί η πρέπουσα σημασία και προσοχή, ώστε να μην απαξιωθεί η αξιολόγηση, αλλά να παγιωθεί ως θεσμός που θα οδηγήσει στη βελτίωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Πέραν των επιμέρους ρυθμίσεων που εισάγονται, των πολυμορφικών κριτηρίων που τίθενται αλλά και της διάκρισης εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης με ισότιμη βαρύτητα, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ θεωρούμε απαραίτητο, για την παγίωση της, την εισαγωγή ρύθμισης που θα επιβραβεύει τα θετικά αξιολογούμενα Ιδρύματα, πέραν της πάγιας και επαρκούς για τη λειτουργία τους κρατικής χρηματοδότησης. Το γεγονός αυτό θα ωθήσει τα Ιδρύματα στην αντιμετώπιση των παθογενειών τους, σύμφωνα με τις υποδείξεις της αξιολόγησης, και θα τα βοηθήσει να αναπτυχθούν.

Δυστυχώς, μέσω του εν λόγω νομοσχεδίου, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι αυτή η αξιόλογη δεν πάει να λειτουργήσει υποστηρικτικά αλλά μάλλον εις βάρος των πανεπιστημίων, καθώς στα λιγότερο ισχυρά, στα οποία εμφανίζεται πλήθος παθογενειών, η κατά πολύ μειωμένη χρηματοδότηση των τελευταίων δέκα χρόνων της κρίσης θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, κάτι που εν τέλει θα οδηγήσει στον περαιτέρω μαρασμό τους, ενώ παράλληλα θα δημιουργηθεί μια ελίτ ιδρυμάτων τα οποία λόγω των δεικτών της αξιολόγησης θα ενισχύονται σε μεγαλύτερο ποσοστό. Με απλά λόγια, τα «άριστα» πανεπιστήμια στα οποία η αξιολόγηση θα απαντά με καλά αποτελέσματα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα παίρνουν τα ίδια χρήματα που έπαιρναν και μέχρι πρότινος από το κράτος, τα οποία και πάλι είναι γεγονός ότι δεν επαρκούν για τις βασικές τους λειτουργίες, ενώ τα λιγότερο «επαρκή» πανεπιστήμια θα τεθούν στο περιθώριο και οι πόροι που θα έχουν στη διάθεσή τους για να λειτουργήσουν ολοένα και θα λιγοστεύουν.

Συμπερασματικά, όσο καλή κι αν είναι η εισαγωγή και επανανοηματοδότηση της αξιολόγησης, ο «τιμωρητικός» της χαρακτήρας και όχι μία επιβράβευση μπορεί να σημαίνει τον πλήρη μαρασμό ορισμένων Ιδρυμάτων, καθώς η από χρόνια μειωμένη χρηματοδότηση δεν αρκεί ούτε για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών.

Στην αντίπερα όχθη, ωστόσο, δε μας εκφράζει ούτε η ρητορεία του στείρου αρνητισμού και της απόρριψης της έννοιας της αξιολόγησης. Επιθυμούμε τη διαμόρφωση ενός λειτουργικού και αξιοκρατικού συστήματος αξιολόγησης που θα εξυπηρετεί την αναβάθμιση των ελληνικών ΑΕΙ:

 ü  Συμβουλευτικός και επιβραβευτικός χαρακτήρας προς τα Ιδρύματα.

 ü  Ενεργός συμμετοχή των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και των ίδιων των φοιτητών στη διαδικασία αξιολόγησης. Συμμετοχή με ωριμότητα και υπευθυνότητα.

 ü  Κριτήρια ακαδημαϊκά και όχι οικονομικά.

 ü  Διασφάλιση της διαφάνειας και της αντικειμενικότητας των κριτήρια και της διαδικασίας.

 ü  Εξωτερική αξιολόγηση από σώμα αξιολογητών με αναγνωρισμένη ακαδημαϊκή προσφορά.

 ü  Τακτικές αξιολογήσεις για συνεχή επαγρύπνηση στο ευμετάβλητο διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον.

Η εξίσωση των πτυχίων μας με αυτά των ιδιωτικών Κολλεγίων ξανά στο προσκήνιο…

Παράλληλα με ίδρυση της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης, με το νέο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου, στην επιφάνεια έρχεται εκ νέου η παράλογη ρύθμιση του Υπουργείου περί ισοτίμησης πτυχίων ιδιωτικών Κολλεγίων με αυτά των Δημοσίων Πανεπιστημίων, καθώς πλέον θα μπορούν να προσλαμβάνονται στο Δημόσιο εκπαιδευτικοί με τίτλους σπουδών από ιδιωτικά Κολλέγια.

Κάνοντας μία μικρή αναδρομή, εδώ και πολλά χρόνια οι απόφοιτοι ιδιωτικών Κολλεγίων της χώρας είχαν την δυνατότητα περιορισμένης αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων μέσω του αντίστοιχου φορέα, του ΣΑΕΠ. Η διαδικασία απονομής αυτών, λόγω της εκτεταμένης γραφειοκρατίας, ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημειωνόταν εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά που δίδονται στους πτυχιούχους των Δημόσιων Ανώτατων Ιδρυμάτων. Πλέον, με την κατάργηση του εν λόγω φορέα και την αντικατάσταση αυτού από τον ΑΤΕΕΝ, σύμφωνα και με επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διευκολύνεται η παραπάνω διαδικασία. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δε διευκρινίζεται ούτε η ίδια η διαδικασία, ούτε τα κριτήρια με τα οποία θα αποδίδονται τα επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά ούτε και το ποια θα είναι αυτά. Παράλληλα, γίνεται σαφές πως ανοίγει ο δρόμος για την ίδρυση ισάξιων προγραμμάτων σπουδών από ιδιωτικά κολλέγια και παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, οι απόφοιτοι των οποίων θα μπορούν ακολούθως να διεκδικήσουν και να λάβουν ισότιμη επαγγελματική αναγνώριση στην αγορά εργασίας.

Κατανοούμε την ανάγκη που παρουσιάζεται στους αποφοίτους ιδιωτικών Κολλεγίων να τους αναγνωριστούν επαγγελματικά δικαιώματα, προκειμένου να έχει ισχύ το πτυχίο που λαμβάνουν και να μην βασίζονται μόνο στην καλή διάθεση του εργοδότη να τους αναγνωρίσει τους κόπους των δύο ή και τριών χρόνων σπουδών τους. Ωστόσο, εγείρονται σοβαροί προβληματισμοί για την ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων σπουδών, που για εμάς, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, αποτελεί το βασικότερο κριτήριο για την απονομή επαγγελματικών δικαιωμάτων, πόσο δε μάλλον όταν τείνουν, παρά τα λιγότερα χρόνια φοίτησης, να εξισωθούν με τα κραταιά πτυχία των Δημοσίων Πανεπιστημίων, και μάλιστα με διαδικασίες fast-track. Αν αναφερθούμε, ιδιαίτερα, και σε νευραλγικούς κλάδους, όπως αυτός των Μηχανικών, των Ιατρών ή των Νομικών, αντιλαμβανόμαστε ότι η πιστοποίηση τους από ένα νεοσύστατο φορέα και μόνο δεν καλύπτει τις απαιτήσεις που τα Ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν καταφέρει να καλύψουν μετά από χρόνια λειτουργίας.

Δυστυχώς, η από χρόνων λειτουργία ιδιωτικών Κολλεγίων στην χώρα μας, δίχως να υπάρχει σοβαρό σχέδιο για την αναγνώριση τους και την εισροή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θυματοποιεί τους αποφοίτους τους και αναγκάζει την Πολιτεία να βρει λύση στο πολύπλοκο αυτό πρόβλημα. Πολύπλοκο διότι, αν και δεν αναφέρεται κανείς σε ακαδημαϊκή εξίσωση, η ίδια η επαγγελματική εξίσωση, ακόμα και υπό όρους, θέτει προβληματισμούς για το κατά πόσο παραβιάζεται το άρθρο 16 του Συντάγματος. Για εμάς, άλλωστε, η δημιουργία αυτών των τμημάτων, στα οποία θα φοιτούν μόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να το υποστηρίξουν, δημιουργεί μια «ελίτ» ιδιωτικών Πανεπιστημίων, η οποία θα προωθεί μόνο τους οικονομικά προνομιούχους σε ένα πλαίσιο αναξιοκρατίας και όχι στη βάση γνωστικών και επαγγελματικών ικανοτήτων, από τη στιγμή που τα ιδιωτικά Κολλέγια δεν εντάσσονται σε κανένα πλαίσιο αξιολόγησης και ελέγχου από την Πολιτεία. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, πάγια θέση μας είναι η διασφάλιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, που αποτελεί πυλώνα στη διαμόρφωση ενός κοινωνικού κράτους στο πλαίσιο των ίσων ευκαιριών. Η Παιδεία αποτελεί αγαθό όλων και όχι προνόμιο των λίγων.

Επειδή, όμως, δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε μπροστά στο πρόβλημα της μη απονομής δικαιωμάτων σε αποφοίτους ιδιωτικών Κολλεγίων και των πτυχίων – κορνίζες που παράγουν, θεωρούμε πως πρέπει να δοθεί λύση, δίχως να θίγεται ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας της Εκπαίδευσης. Μερική αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ένα πλαίσιο τεχνικής εκπαίδευσης, αξιολόγηση των δομών εκπαίδευσης των Κολλεγίων και καμία περίπτωση ισοτίμησης με τα ελληνικά ΑΕΙ είναι οι κατευθύνσεις που θεωρούμε πως μπορούν να δώσουν απαντήσεις και λύσεις στο πολύκροτο ζήτημα των ιδιωτικών Κολλεγίων.

Όριο φοίτησης και διαγραφές…

Ένα εξίσου σημαντικό θέμα, που έρχεται στην επιφάνεια ανά τακτά χρονικά διαστήματα με δηλώσεις – χρησμούς από θεσμικούς παράγοντες του Υπουργείου, είναι η θέσπιση ενός ανώτατου ορίου ετών φοίτησης και το ενδεχόμενο διαγραφής φοιτητών. Ενημέρωση επί του θέματος λάβαμε και ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ σε πρόσφατη κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας και συνάντηση με θεσμικούς εκπροσώπους του. Διευκρινίστηκε από πλευράς τους η διάθεση για τη εφαρμογή του ανώτατου ορίου φοίτησης, πέραν των παροχών, και στη διαγραφή φοιτητών μετά από συγκεκριμένα έτη φοίτησης.

Δίχως να θέλουμε να γίνουμε προφήτες, αντιλαμβανόμαστε πως η ευρύτερη αποδοχή του μέτρου και επικοινωνιακή καταπολέμηση των «αιωνίων» φοιτητών από την κυβέρνηση της ΝΔ ως βασικότατο πρόβλημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, θα φέρει σύντομα στις κατώφλι των Ιδρυμάτων το ζήτημα. Αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες των φοιτητών διαχρονικά, στεκόμαστε απέναντι σε πολιτικές που στοχοποιούν τη φοιτητική κοινότητα, δίχως ίχνος ευελιξίας εν μέσω περιόδου οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Αλλαγές σαν αυτή στην πραγματικότητα εξυπηρετούν το επικοινωνιακό αφήγημα της κυβέρνησης πως δήθεν «τεμπέληδες και ανίκανοι φοιτητές που καπηλεύονται τις ελευθερίες που παρέχονται από το κράτος και παρεμποδίζουν την εξέλιξη των ιδρυμάτων». Ωστόσο, η πραγματικότητα την οποία βιώνουμε καθημερινά εντός των σχολών μας αποδεικνύει κατ’ επανάληψη ότι παρά την ύπαρξη τόσο αξιόλογων φοιτητών και προσωπικού, η ανέλιξη των Ιδρυμάτων παρακωλύεται από την προφανή υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση των Ιδρυμάτων και ένα φτωχό και στενά γραφειοκρατικό νομικό πλαίσιο, στερώντας έτσι πολλές ευκαιρίες από την ακαδημαϊκή κοινότητα, είτε πρόκειται για φοιτητές, ή για το καθηγητικό προσωπικό. Όσον αφορά όμως το ζήτημα των διαγραφών αξίζει να σημειωθεί πως, όπως και στο παρελθόν, οι διοικήσεις των Ιδρυμάτων, ευθυγραμμισμένες με το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, βάσει του αυτοδιοίκητου, δεν είναι διατεθειμένες να προχωρήσουν σε διαγραφές.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, οποιαδήποτε ρύθμιση προχωρά βίαια στη διαγραφή φοιτητή, ο οποίος μάλιστα ενδιαφέρεται να τελειώσει τις σπουδές του, μας βρίσκει κάθετα απέναντι, και προκαλούμε το Υπουργείο να δει τα πραγματικά προβλήματα των Πανεπιστημίων, όπως αυτό της υποχρηματοδότησης ή του στενού γραφειοκρατικού πλαισίου, και να αφήσει πίσω του την πολιτική εντυπώσεων.

ü  Αξιολόγηση εδώ και τώρα στα Πανεπιστήμια, επιβραβευτικού και όχι τιμωρητικού χαρακτήρα, με συμμετοχή φοιτητών, δίχως οικονομικά κριτήρια.

ü  Καμία περαιτέρω περικοπή των προϋπολογισμών, καθώς τα Ιδρύματα θα οδηγηθούν στην περεταίρω εξαθλίωση τους.

ü  Μερική αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ένα πλαίσιο τεχνικής εκπαίδευσης για τους αποφοίτους Κολλεγίων, αξιολόγηση των δομών εκπαίδευσης των Κολλεγίων και καμία περίπτωση ισοτίμησης με σχολές των ελληνικών ΑΕΙ.

ü  Καμία ρύθμιση που προχωρά βίαια στη διαγραφή φοιτητή, ο οποίος μάλιστα ενδιαφέρεται να τελειώσει τις σπουδές του.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ - ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Το τελευταίο διάστημα, τα μάτια ολόκληρου του πλανήτη, πέραν από τις αλόγιστες καταστροφές στην Αυστραλία από τις φονικές πυρκαγιές, με την κλιματική αλλαγή να δείχνει για ακόμα μία φορά τις καταστροφικές της συνέπειες, είναι στραμμένα στις ραγδαίες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Η προσέγγιση τους μπορεί να γίνει είτε παρατηρώντας τη διεθνή σκακιέρα, είτε εστιάζοντας στη χώρα μας και τις καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί στο σύνθετο γειτονικό της γεωπολιτικό περιβάλλον.

Αρχικά, στην εν λόγω ευρύτερη περιοχή, δεσπόζει εδώ και χρόνια η θλιβερή εικόνα της ισοπεδωμένης Συρίας, τόσο από τον εμφύλιο και τη δράση του ISIS, όσο και από τις πολεμοχαρείς ορέξεις των διεθνών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, είτε δια αντιπροσώπων, είτε και αυτοπροσώπως, των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ιράν, της Ρωσίας αλλά και της γειτονικής Τουρκίας, στο βωμό αντικρουόμενων συμφερόντων. Η εκ νέου εμπλοκή της Τουρκίας, μάλιστα, με μια ιδιαίτερα αιχμηρή επεκτατική πολιτική προς κάθε κατεύθυνση σε μια προσπάθεια να ισχυροποιήσει τη θέση της τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, μαρτυρά πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται λήξαν. Τη σκυτάλη πήραν εκ νέου Η.Π.Α. και Ιράν, οι μεν Η.Π.Α. προχωρώντας αιφνιδιαστικά στην εκτέλεση ενός Ιρανού υποστράτηγου, και το δε Ιράν απαντώντας με σειρά επιθέσεων, εξαπολύοντας παράλληλα απειλές περαιτέρω κλιμάκωσης και ακόμα και χρήσης πυρηνικών όπλων.

Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, ορισμένες πολιτικές ηγεσίες ισχυρών χωρών όχι απλά αδυνατούν να αποτρέψουν, αλλά αντίθετα ενορχηστρώνουν νέες πολεμικές συρράξεις, επιχειρώντας να κερδίσουν έδαφος σε έναν διαρκή αγώνα για τον έλεγχο του παγκόσμιου πλούτου ή ακόμα και για να αντιμετωπίσουν εγχώριες πολιτικές αψιμαχίες, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη. Για ακόμα μία φορά η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και η άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των κοινωνιών της Δύσης και των υποανάπτυκτων χωρών μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, πίσω από διεθνή και εγχώρια συμφέροντα.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε όλες αυτές τις ενέργειες οι οποίες κλιμακώνουν την ένταση και που ήδη οδηγούν ή μπορεί να οδηγήσουν σε νέες πολεμικές συγκρούσεις. Είναι καθήκον των δημοκρατικών χωρών και των κυβερνήσεων τους μέσω διεθνών οργανισμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία, βέβαια, σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου αδυνατεί να επιβληθεί σε διεθνές επίπεδο, να επιχειρήσουν μέσω της διπλωματικής οδού στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης και της σταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή. Ακόμα και η χώρα μας, στο βαθμό που μπορεί να επηρεάσει τη διεθνή σκακιέρα, πρέπει να κινείται με γνώμονα, πέραν του εθνικού συμφέροντος, και της ειρήνευσης.

Η αδυναμία, ωστόσο, της χώρας να σταθεί διπλωματικά στα πόδια της, όπως ακριβώς αδυνατεί να σταθεί και οικονομικά την τελευταία δεκαετία, είναι προφανής. Εστιάζοντας, λοιπόν, στο σύνθετο γειτονικό της γεωπολιτικό περιβάλλον, είναι σαφές πως έχει χάσει τη διπλωματική της αίγλη ως ισχυρό πυλώνα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Παράλληλα στην Τουρκία, ο Τ. Ερντογάν πυροδοτεί εντάσεις που εξυπηρετούν τον επεκτατισμό του και τις ιμπεριαλιστικές του διαθέσεις. Η εργαλειοποίηση του ζητήματος της προσφυγικής κρίσης, η συνολική πολιτική του απέναντι στη Κύπρο όσον αφορά την ΑΟΖ, η συνολική εμπλοκή στον πόλεμο της Συρίας και η πρόσφατη συμφωνία που σύναψε με την φίλα προσκείμενη κυβέρνηση της Λιβύης για τον καθορισμό ΑΟΖ καταδεικνύουν τον κυρίαρχο ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και τις διαθέσεις της απέναντι στη χώρα μας. Απαντήσεις στην Τουρκία, δυστυχώς, αδυνατούμε ως χώρα να δώσουμε μονομερώς, και συνεπώς στρεφόμαστε στις διεθνείς συμμαχίες ως εγγυητές απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Η πολυπλοκότητα, όμως, των διεθνών σχέσεων στη γύρω περιοχή λόγω και της κλιμακούμενης έντασης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν επιτρέπει την ευθεία υποστήριξη στην Ελλάδα, γεγονός που δυσχεραίνει περαιτέρω τη θέση μας και εξασθενεί τη διπλωματική μας ισχύ.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, προβληματιζόμαστε βαθιά για την αδυναμία αυτή και κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Χρειάζεται η χώρα να πατήσει στα πόδια της και να ισχυροποιηθεί, να επιχειρήσει μέσω της διπλωματικής οδού για την αποκλιμάκωση στην ευρύτερη περιοχή, με διαπραγματευτικό χαρτί τις συμβάσεις για τις αμερικανικές βάσεις, και να επιδιώξει συνεργασίες με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η ολοκλήρωση της συμφωνίας για τον αγωγό Eastmed, ώστε να επανέλθει η σταθερότητα.  Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο όμως, δεν θα πρέπει να προσφέρει γη και ύδωρ στις Η.Π.Α. όπως έκανε ο Κ. Μητσοτάκης στη πρόσφατη επίσκεψή του στο Λευκό Οίκο, ούτε βέβαια να υποστηρίζει την ωμή ανάμιξή τους σε τρίτες χώρες όπως έγινε με τη δολοφονία του Ιρανού υποστράτηγου. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές απαιτείται από την κυβέρνηση η χάραξη μιας σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής, μακριά από εθνικιστικές κορώνες και συνθηματολογία ώστε να μην εμπλακεί η χώρα μας σε καμιά σύρραξη και βεβαίως να μην απειληθεί η ακεραιότητά της.

  ü Καμία νομιμοποίηση των Η.Π.Α. για στρατιωτικές επεμβάσεις σε τρίτες χώρες.

  üΚαμία ανάμειξη της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

  ü  Όχι γη και ύδωρ στις Η.Π.Α. – Διαπραγμάτευση των συμβάσεων για τις αμερικανικές βάσεις.

  ü  Επαναδιαπραγμάτευση των όρων συμμετοχής στο ΝΑΤΟ.

  ü  Πίεση στην Ε.Ε. για δραστικά μέτρα έναντι διεθνών ιμπεριαλιστικών ενεργειών.

  ü  Ειρηνική συνεργασία με γειτονικές χώρες.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ