Είναι
αλήθεια πως η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη χώρα μας, αν και καταφέρνει μέσα στις
δύσκολες οικονομικές συγκυρίες να επιβιώνει και να παράγει σε ένα βαθμό αρκετά
αξιόλογο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, αντιμετωπίζει μεγάλο πλήθος παθογενειών, οι οποίες συνθέτουν τη
δυσάρεστη εικόνα των ελληνικών Πανεπιστημίων. Παράλληλα, το απαρχαιωμένο θεσμικό και νομικό πλαίσιο
που διέπει τη λειτουργία τους τα κρατά δέσμια απέναντι σε οποιαδήποτε
καινοτομία και αλλαγή. Το συνονθύλευμα των διατάξεων που διαμορφώνει τη
λειτουργία αυτή συνοδεύεται από ένα θολό τοπίο αναφορικά με το τι ισχύει και τι
όχι, ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, δηλαδή, συνολικά του ελληνικού δημόσιου τομέα
και του ελληνικού κράτους εν γένει.
Ένα σπουδαίο εργαλείο τόσο για τον εντοπισμό και τον πλήρη καθορισμό των
παθογενειών των ελληνικών Πανεπιστημίων, όσο και για την σταδιακή εξάλειψη
τους, αποτελεί ο θεσμός της Αξιολόγησης.
Η σωστή οριοθέτηση του θεσμού, η οποία θα επιτρέπει τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων
ομάδων στη διαδικασία της αξιολόγησης, είναι ικανή να εξάγει αντικειμενικά
πορίσματα και να δώσει μία κατεύθυνση εκσυγχρονισμού.
Πως, άλλωστε, μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα των Πανεπιστημίων μας
δίχως να τα αξιολογούμε;
Δυστυχώς,
όμως, οι μηχανισμοί αξιολόγησης, τόσο σε επίπεδο δημοσίου, όσο και σε επίπεδο
τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στερείται θεσμικής ολοκλήρωσης οδηγώντας ουσιαστικά σε μία κατάσταση στασιμότητας και όχι συνεχούς
βελτίωσης και εγρήγορσης.
Μπορεί να υπάρξει, όμως, άραγε ένας τέτοιος
μηχανισμός;
Πληθώρα
οργανισμών αλλά και Πανεπιστημίων του εξωτερικού, εν έτη 2016, αξιοποιούν το
εργαλείο της αξιολόγησης επιδιώκοντας τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας τους.
Αν και «ταμπού» για κάποιους σε ακαδημαϊκό επίπεδο, θεωρούμε πως ο θεσμός της
αξιολόγησης είναι αυτός ο οποίος θα
χαράξει το δρόμο προς τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού πανεπιστημίου και τη
πλήρη επίλυση πάσης φύσεως ζητημάτων, από οργανωτικής έως οικονομικής άποψης.
Οραματιζόμαστε έναν θεσμό με πολυεπίπεδη εφαρμογή, καθολικό και αντικειμενικό,
τόσο από εμάς τους φοιτητές όσο και από ανεξάρτητες, έγκριτες και
αναγνωρισμένες αρχές. Στην κατεύθυνση της εξόδου από το τέλμα που έχει
περιέλθει το ελληνικό πανεπιστήμιο, η
εφαρμογή της αξιολόγησης φαντάζει ως η μοναδική και η πλέον ιδανική λύση.
Λόγω της
απουσίας, λοιπόν, του θεσμικού πλαισίου στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, το
εκάστοτε πανεπιστημιακό ίδρυμα, ανάλογα με τη βούληση της διοίκησης του, προσπαθεί να δημιουργήσει και να εφαρμόσει
μικρότερης έκτασης συστήματα εσωτερικής αξιολόγησης. Αυτά βοηθούν, έστω και
άτυπα, στην αυτοβελτίωση των δομών και του διδακτικού έργου των πανεπιστημίων.
Έτσι και στο Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχείο επιχειρείται η παγίωση ενός
συστήματος αξιολόγησης βασισμένο σε ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια που απευθύνονται
στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ηλεκτρονική έρευνα ικανοποίησης χρηστών της
Βιβλιοθήκης κατά το προηγούμενο διάστημα αλλά και τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης μαθημάτων που συμπληρώνονται ηλεκτρονικά
από τη φοιτητική κοινότητα προς το τέλος του εκάστοτε εξαμήνου. Τα πορίσματα
που μπορούν να προκύψουν διαμορφώνουν μία εικόνα, τόσο στους καθηγητές, όσο και
στις διοικήσεις των σχολών, προκειμένου να προχωρήσουν στην εξάλειψη πιθανών
προβλημάτων και παθογενειών. Ωστόσο, παρατηρείται η μικρή συμμετοχή των
φοιτητών στη διαδικασία συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων, γεγονός που καθιστά
την διαδικασία αξιολόγησης αναποτελεσματική και δεν οδηγεί στην αυτοβελτίωση
του Πολυτεχνείου.
Προσφάτως ξεκίνησε η διαδικασία αξιολόγησης των
μαθημάτων των χειμερινών εξαμήνων και των αντίστοιχων διδασκόντων μέσω των
ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων, που αποστέλλονται στο ηλεκτρονικό μας
ταχυδρομείο, με χρονικό περιθώριο έως και τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου. Είναι
ανάγκη να αντιληφθούμε όλοι τη σπουδαιότητα τη αξιολόγησης και να συμμετέχουμε σε αυτή, με
πρώτο βήμα τη συμπλήρωση τους.
Με τον
τρόπο αυτό, συνιστάται η βάση για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων
που είτε προϋπάρχουν, είτε δημιουργούνται κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, με μοναδικό σκοπό την βελτίωση της
καθημερινότητας των φοιτητών αλλά και φυσικά την αναβάθμιση του παρεχόμενου σε
αυτούς επιπέδου σπουδών.
ΠΑΣΠ ΕΜΠ
Ένα σπουδαίο εργαλείο τόσο για τον εντοπισμό και τον πλήρη καθορισμό των
παθογενειών των ελληνικών Πανεπιστημίων, όσο και για την σταδιακή εξάλειψη
τους, αποτελεί ο θεσμός της Αξιολόγησης.
Η σωστή οριοθέτηση του θεσμού, η οποία θα επιτρέπει τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων
ομάδων στη διαδικασία της αξιολόγησης, είναι ικανή να εξάγει αντικειμενικά
πορίσματα και να δώσει μία κατεύθυνση εκσυγχρονισμού.
Πως, άλλωστε, μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα των Πανεπιστημίων μας
δίχως να τα αξιολογούμε;
Δυστυχώς,
όμως, οι μηχανισμοί αξιολόγησης, τόσο σε επίπεδο δημοσίου, όσο και σε επίπεδο
τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στερείται θεσμικής ολοκλήρωσης οδηγώντας ουσιαστικά σε μία κατάσταση στασιμότητας και όχι συνεχούς
βελτίωσης και εγρήγορσης.
Μπορεί να υπάρξει, όμως, άραγε ένας τέτοιος
μηχανισμός;
Πληθώρα
οργανισμών αλλά και Πανεπιστημίων του εξωτερικού, εν έτη 2016, αξιοποιούν το
εργαλείο της αξιολόγησης επιδιώκοντας τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας τους.
Αν και «ταμπού» για κάποιους σε ακαδημαϊκό επίπεδο, θεωρούμε πως ο θεσμός της
αξιολόγησης είναι αυτός ο οποίος θα
χαράξει το δρόμο προς τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού πανεπιστημίου και τη
πλήρη επίλυση πάσης φύσεως ζητημάτων, από οργανωτικής έως οικονομικής άποψης.
Οραματιζόμαστε έναν θεσμό με πολυεπίπεδη εφαρμογή, καθολικό και αντικειμενικό,
τόσο από εμάς τους φοιτητές όσο και από ανεξάρτητες, έγκριτες και
αναγνωρισμένες αρχές. Στην κατεύθυνση της εξόδου από το τέλμα που έχει
περιέλθει το ελληνικό πανεπιστήμιο, η
εφαρμογή της αξιολόγησης φαντάζει ως η μοναδική και η πλέον ιδανική λύση.
Λόγω της
απουσίας, λοιπόν, του θεσμικού πλαισίου στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, το
εκάστοτε πανεπιστημιακό ίδρυμα, ανάλογα με τη βούληση της διοίκησης του, προσπαθεί να δημιουργήσει και να εφαρμόσει
μικρότερης έκτασης συστήματα εσωτερικής αξιολόγησης. Αυτά βοηθούν, έστω και
άτυπα, στην αυτοβελτίωση των δομών και του διδακτικού έργου των πανεπιστημίων.
Έτσι και στο Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχείο επιχειρείται η παγίωση ενός
συστήματος αξιολόγησης βασισμένο σε ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια που απευθύνονται
στο σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ηλεκτρονική έρευνα ικανοποίησης χρηστών της
Βιβλιοθήκης κατά το προηγούμενο διάστημα αλλά και τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης μαθημάτων που συμπληρώνονται ηλεκτρονικά
από τη φοιτητική κοινότητα προς το τέλος του εκάστοτε εξαμήνου. Τα πορίσματα
που μπορούν να προκύψουν διαμορφώνουν μία εικόνα, τόσο στους καθηγητές, όσο και
στις διοικήσεις των σχολών, προκειμένου να προχωρήσουν στην εξάλειψη πιθανών
προβλημάτων και παθογενειών. Ωστόσο, παρατηρείται η μικρή συμμετοχή των
φοιτητών στη διαδικασία συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων, γεγονός που καθιστά
την διαδικασία αξιολόγησης αναποτελεσματική και δεν οδηγεί στην αυτοβελτίωση
του Πολυτεχνείου.
Προσφάτως ξεκίνησε η διαδικασία αξιολόγησης των
μαθημάτων των χειμερινών εξαμήνων και των αντίστοιχων διδασκόντων μέσω των
ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων, που αποστέλλονται στο ηλεκτρονικό μας
ταχυδρομείο, με χρονικό περιθώριο έως και τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου. Είναι
ανάγκη να αντιληφθούμε όλοι τη σπουδαιότητα τη αξιολόγησης και να συμμετέχουμε σε αυτή, με
πρώτο βήμα τη συμπλήρωση τους.
Με τον
τρόπο αυτό, συνιστάται η βάση για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων
που είτε προϋπάρχουν, είτε δημιουργούνται κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, με μοναδικό σκοπό την βελτίωση της
καθημερινότητας των φοιτητών αλλά και φυσικά την αναβάθμιση του παρεχόμενου σε
αυτούς επιπέδου σπουδών.
ΠΑΣΠ ΕΜΠ
