Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης Φοιτητικού Συλλόγου ΗΜΜΥ 29/4

Η σημερινή Γενική Συνέλευση, δεν είχε απαρτία. Στο Δ.Σ. που ακολούθησε αποφασίστηκε συμμετοχή στη κινητοποίηση τη Πρωτομαγιά και παράσταση διαμαρτυρίας αύριο στις 12 στο γραφείο του πρύτανη με κύριο αίτημα την άμεση διενέργεια συγκλήτου για θέματα όπως η ΠΝΠ, η αφαίμαξη των ταμειακών διαθέσιμων των πανεπιστημίων.

Τα αποτελέσματα:

ΑΝΑΦΗ-ΑΣΥΜM3: 85

ΠΑΣΠ: 23

ΔΑΠ: 5

ΜΑΣ: 26

ΛΕΥΚΑ: 6

Ανακοίνωση του Κοσμήτορα για τις μεταγραφές

Σε συνέχεια της απόφασης του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου ΗΜΜΥ, ο Κοσμήτορας της Σχολής προχώρησε στην κοινοποίηση ανακοίνωσης στους εκπροσώπους του ΦΣ για το ζήτημα των μεταγραφών των φοιτητών. 

Η ανακοίνωση είναι η ακόλουθη:

Επομένως, σύμφωνα με την ανακοίνωση δε συντρέχει λόγος ανησυχίας για κανένα φοιτητή που προέρχεται από μεταγραφή, καθώς η σχολή τους έχει εντάξει ήδη στο δυναμικό της με απόφαση Γενικής Συνέλευσης Τμήματος.

21η Απρίλη 1967: Μια μαύρη μέρα για τη Δημοκρατία

Σαν σήμερα, πριν από 48 χρόνια, τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου του 1967, γράφτηκε μία από τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Η χούντα της τριανδρίας των Γεώργιου Παπαδόπουλου, Στυλιανού Παττακού και Νικόλαου Μακαρέζου, θέτοντας σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο για την αντιμετώπιση «κουμμουνιστικής απειλής» «Προμηθεύς», καταλαμβάνει την εξουσία και καταλύει το Σύνταγμα, καθώς και κάθε μορφή ατομικής και συλλογικής ελευθερίας. 

Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Μεγάλη μερίδα του Ελληνικού λαού πίστευε σε νίκη της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και παύση της διετούς πολιτικής ανωμαλίας στην οποία είχε περιέλθει η χώρα, λόγω της παραίτησης του Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία έννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου. 

Το πραξικόπημα, «Επανάσταση» για τους θιασώτες του, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου. Ο Στρατός, με τη χρήση Τεθωρακισμένων, που εξόρμησαν από το Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, υπό τη διοίκηση του Ταξίαρχου Παττακού, κατέλαβε όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας, όπως τη Βουλή, Υπουργεία, Ανάκτορα, καθώς και κρατικά κτήρια, όπως αυτό της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν, φυσικά, οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967. Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τα ανάκτορα.Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό - μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος.

Την ίδια κιόλας ημέρα άρχισαν, εκτός από τις συλλήψεις πολιτικών και στρατιωτικών, και οι συλλήψεις απλών πολιτών, με δύο εξ αυτών, τον Παναγιώτη Ελή και την Μαρία Καλαυρά, να δολοφονούνται στον Ιππόδρομο της Γλυφάδας, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αυτές οι δολοφονίες αθώων πολιτών συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της 7ετίας, αφορμή για τις οποίες αποτελούσαν τα πολιτικά πιστεύω και μόνο. Κάθε «αριστερός», «κομμουνιστής», «αντισυστημικός» πολίτης θεωρούταν «απειλή για το έθνος» και έπρεπε να εξοντωθεί. 

Την αρχή του τέλους της δικτατορίας αποτέλεσαν τα γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου του 1973, όπου μια χούφτα φοιτητές, με την υποστήριξη απλών πολιτών κατάφεραν να διαταράξουν τη χούντα του Στρατού η οποία, ύστερα και από την τραγωδία της Κύπρου, κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου 1974. 

Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα υπάρχουν νοσταλγοί αυτών των μαύρων ημερών, εκείνου του «σύγχρονου ελληνικού μεσαίωνα». Άνθρωποι και ομάδες ατόμων που ακόμα θεωρούν «απειλή για το έθνος» οποιαδήποτε αριστερή άποψη και ιδεολογία. Άνθρωποι που οραματίζονται την κατάλυση της δημοκρατίας, αφού, όπως τονίζουν, «μια χούντα θα μας σώσει». Αυτά τα άτομα λοιπόν, που κινούνται και δραστηριοποιούνται στους κόλπους της φασιστικής και ναζιστικής Χρυσής Αυγής, εκμεταλλεύονται τον πόνο και την απελπισία του ελληνικού λαού για δικά τους πολιτικά συμφέρονται και αύξηση των ποσοστών τους. Με αφορμή, λοιπόν, τη μαύρη επέτειο της 21ης Απριλίου, πρέπει όλοι να θορυβηθούμε, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους νοσταλγούς του ναζισμού και της χούντας πως δεν έχουν καμία θέση στην Ελλάδα του 2015.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Να τους κατα-δικάσει ο λαός...

Σήμερα 20/4/2015, και ενώ είχε προγραμματιστεί η δίκη της Χρυσής Αυγής, κατά τη διάρκεια της έγινε γνωστό ότι φοιτητές, οι οποίοι είναι μάρτυρες για τη δίκη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα δέχθηκαν δολοφονική επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής. Πιο συγκεκριμένα, και ενώ οι φοιτητές αυτοί κατέβαιναν από το λεωφορείο, φανατικοί υποστηρικτές και μέλη του ναζιστικού μορφώματος τους έστησαν ενέδρα, με αποτέλεσμα μερικοί εξ αυτών να τραυματιστούν σοβαρά και να οδηγηθούν στο νοσοκομείο.


Δεν είναι δυνατόν εν έτη 2015 να γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων τραγικών συμβάντων. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ θεωρούμε απαράδεκτη και καταγγέλλουμε την επίθεση αυτή των μελών της Χρυσής Αυγής, σε φοιτητές μάρτυρες στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.


Η φασιστική-συμμορίτικη αυτή πράξη είναι μία ακόμη που αποδεικνύει πως η σταγόνα ξεχείλισε από το ποτήρι!! Είναι αδιανόητο να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό στη Βουλή στυγνοί δολοφόνοι, που δε διστάζουν να σκοτώσουν και να προπηλακίσουν φοιτητές προκειμένου να εξαλείψουν κάθε διαφορετική ιδεολογία, και κάθε έναν που τους εναντιώνεται. Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά τα χρόνια τα πολιτικά κόμματα να μένουν άπραγα χωρίς να προχωράνε σε ενέργειες για την περιθωριοποίηση φαινομένων τύπου Χρυσής Αυγής.

Οι νοσταλγοί του Χίτλερ, δεν έχουν καμία θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο και στην ελληνική κοινωνία!

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, καταγγέλλουμε απερίφραστα τις φασιστικές και εγκληματικές ενέργειες στις οποίες προχωράνε οι νεοναζί που ανήκουν στη συμμορία της Χρυσής Αυγής και θεωρούμε ότι η ελληνική κοινωνία είναι αναγκαίο να αντιληφθεί το πρόβλημα και τον κίνδυνο που ελλοχεύει η άνοδος και η παρουσία ενός τέτοιου καρκινώματος στη χώρα μας, ενώ παράλληλα θα πρέπει όλοι μαζί αλλά και ο καθένας μόνος του να δώσει το έναυσμα για την απομάκρυνση αυτής της μάστιγας από το κοινοβούλιο και την κοινωνία μας.

Να απομονωθούν άμεσα τα καρκινώματα της δημοκρατίας…


Η δημοκρατία χτίζεται και συντηρείται με μόνιμο αγώνα…


Ας δείξουμε εμείς το δρόμο,
απέναντι στο φασισμό και τους νεοναζί!!





Πλέον όλοι γνωρίζουν, όλοι έχουν ευθύνη...


ΠΑΣΠ ΕΜΠ

 

 

Ένα θετικό βήμα για την αναβάθμιση των πτυχίων μας

   Ένα ζήτημα το οποίο άπτεται άμεσα του ενδιαφέροντος όλων των φοιτητών και κυρίως των αποφοίτων των σχολών των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αποτελεί η ισχύς και το κύρος των ακαδημαϊκών διπλωμάτων, δηλαδή των πτυχίων μας. Ειδικότερα το ΕΜΠ, είτε με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων, είτε με δημόσιες τοποθετήσεις των πρυτανικών αρχών του, διεκδικούσε ανέκαθεν την ισοδυναμία των πτυχίων με Master, καθώς είναι ένα από τα ελάχιστα ιδρύματα της χώρας μας που περιλαμβάνει πενταετή κύκλο σπουδών, ενώ ταυτόχρονα αναγνωρίζεται και ανταγωνίζεται διεθνώς αρκετές από τις παρόμοιες πολυτεχνικές σχολές του κόσμου, λόγω της υψηλής γνωστικής αλλά και τεχνικής παρεχόμενης κατάρτισης. Παρά το γεγονός ότι αρκετοί από τους προηγούμενους Υπουργούς Παιδείας είχαν υποσχεθεί την ικανοποίηση αυτού του αιτήματος, κανείς δεν προέβη στην αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση για την υλοποίηση του. Για το λόγο αυτό, από τη μεριά μας ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, καθιερώσαμε ως ένα από τα πάγια αιτήματα μας και διεκδικούμε την ισοτίμηση των πτυχίων μας με Μaster ενιαίας, αδιάσπαστης, πενταετούς φοίτησης με αντίκρυσμα τόσο σε εργασιακό, όσο και σε ακαδημαϊκό επίπεδο, όπως για παράδειγμα, δίνοντας τη δυνατότητα απ’ ευθείας παρακολούθησης ενός διδακτορικού κύκλου σπουδών. Αν και το θέμα είχε παραμείνει για αρκετά χρόνια στην αφάνεια, πρόσφατα ο νέος Υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς, ο οποίος μάλιστα είναι καθηγητής του ΕΜΠ, προχώρησε σε εξαγγελίες περί θεσμοθέτησης του Master στις Πολυτεχνικές και Γεωπονικές σχολές με τη μορφή που εμείς προτείναμε. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η κίνηση κρίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο, παραμένουμε άκρως επιφυλακτικοί, καθώς η νέα κυβέρνηση στους δύο μήνες λειτουργίας της έχει αναλωθεί σε πληθώρα εξαγγελιών, η υλοποίηση των οποίων εκκρεμεί. Η επαγρύπνηση της φοιτητικής κοινότητας του ΕΜΠ και η συνέχιση των διεκδικήσεων, μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης, για τη βελτίωση των συνθηκών σπουδών καθίσταται απολύτως αναγκαία.