Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης 4/12/18

Στη σημερινή Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών αποφασίστηκε συμμετοχή στην πορεία  της 6ης  Δεκέμβρη για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου με κλειστή σχολή την ίδια μέρα.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα της Γενικής Συνέλευσης:

ΑΝ.Α.Φ.Η-ΑΣΗΜΜΥ :77

ΠΑΣΠ ΕΜΠ:17

ΜΑΣ:22

BLOCO :1

Λευκά:6

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης 7/11/2018

Στη σημερινή Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών αποφασίστηκε συμμετοχή κλειστή σχολή, το τριήμερο 14-16 Νοεμβρίου και συμμετοχή του συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου και την αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία στις 17 Νοέμβρη.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα της Γενικής Συνέλευσης:

ΑΝ.Α.Φ.Η-ΑΣΗΜΜΥ :83

ΠΑΣΠ ΕΜΠ:10

ΜΑΣ:24

BLOCO : 3

Λευκά:5

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Φοιτητικό Επίδομα 2017-18

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας, από αύριο Δευτέρα 4 Ιουνίου ξεκινά η περίοδος υποβολής ηλεκτρονικών αιτήσεων για την καταβολή του φοιτητικού στεγαστικού επιδόματοςστους δικαιούχους φοιτητές, όσον αφορά το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων είναι η Τρίτη 4 Ιουλίου.


Οι δηλώσεις θα γίνονται ηλεκτρονικά στον ακόλουθο σύνδεσμο (https://stegastiko.minedu.gov.gr ).

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία μπορεί να βρει κανείς στην σχετική εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Απολογισμός Δράσης 2018

Στις 16 Μάη είναι η ώρα για τη μεγάλη αλλαγή!


Ψηφίζουμε - Στηρίζουμε ΠΑΣΠ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΕΜΠ γιατί:
  • είναι η μόνη ΥΠΕΥΘΥΝΗ δύναμη του συλλόγου
  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ και ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ βελτιώνοντας το επίπεδο και την καθημερινότητα στη σχολή
  • έχει ολοκληρωμένες ΘΕΣΕΙΣ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.


… γιατί ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό!

Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Η Εργατική Πρωτομαγιά στο σήμερα…

Η εργατική πρωτομαγιά αποτελεί μια μέρα ορόσημο για την ιστορία του εργατικού κινήματος καθώς αποτέλεσε την απαρχή της κατοχύρωσης και του εκσυγχρονισμού του κανονιστικού πλαισίου εργασίας, που έως τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτο. Η περίοδος της Βιομηχανικής Επανάστασης, μία περίοδος όπου οι τεχνολογικές εξελίξεις οδήγησαν σε ραγδαίες μεταβολές στον τομέα της παραγωγής και κατά συνέπεια σε σύνθετες οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές αλλαγές, αποτελεί τη χρονική δημιουργία του εργατικού κινήματος. Εργάτες και εργάτριες που παρήγαγαν βιομηχανικά προϊόντα μεταχειρίζονταν με τον χειρότερο τρόπο, δουλεύοντας σε άθλιες συνθήκες με εξαντλητικά ωράρια, δίχως σταθερούς μισθούς και ασφάλεια στην εργασία τους. Μία τέτοια πραγματικότητα δεν μπορούσε να συνεχίζεται εσαεί… Με πρωτοστάτες τα συνδικάτα της Μεγάλης Βρετανίας καθώς επίσης και των χωρών που εκβιομηχανίστηκαν στη συνέχεια όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, το εργατικό κίνημα οργανώθηκε και ξεκίνησε τον διαρκή αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του. Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι εργοδότες προκειμένου να καταστέλλουν τις όποιες προσπάθειες των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας χρησιμοποιούσαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο όπως απολύσεις και φακελώματα εργαζομένων, ενώ παράλληλα τοποθετούσαν απεργοσπάστες και κατασκόπους στις τάξεις τους. Για τους λόγους αυτούς τα συνδικάτα των ΗΠΑ, έπειτα από προσεκτικό και μακροχρόνιο σχεδιασμό και με αφορμή του αγώνες και τις νίκες του εργατικού κινήματος στον Καναδά, οργάνωσαν μαζικές απεργίες με αφετηρία την 1η Μάη 1886 σε πολλές πόλεις, με αιχμή του δόρατος το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο, το Σικάγο, απαιτώντας ουσιαστικά την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την καθιέρωση της 8ωρης εργασίας. Κατά τη διάρκεια των έντονων και μαζικών  αυτών κινητοποιήσεωνδιαδραματίστηκαν εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ απεργών και αστυνομίας με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμες ανθρώπινες ζωές
Οι αγώνες της εργατικής πρωτομαγιάς έχουν μετουσιωθεί σε νομικές και συνταγματικές κατοχυρώσεις σε πλήθος χωρών που πλέον σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Με αγώνες δεκαετιών, το εργατικό κίνημα με την αμέριστη συμπαράσταση του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας κατάφεραν σημαντικές νίκες προς όφελος της εργατικής τάξης και των μεσαίων και κατώτερων λαϊκών στρωμάτων. Δυστυχώς όμως, όπως έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, υπάρχουν περιπτώσεις όπου όταν η οικονομία μιας χώρας καταρρέει και αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα, πολλά από τα κεκτημένα δεκαετιών για τους εργαζόμενους πλήττονται βάναυσα.
Αν ψάχνουμε, λοιπόν, να δώσουμε στο σήμερα το στίγμα της εργατικής Πρωτομαγιάς, θα πρέπει σαν φοιτητές και μελλοντικοί εργαζόμενοι να παλέψουμε για μια οικονομική ανάκαμψη που θα συνοδεύεται με μια σειρά από δικαιώματα για τον εργαζόμενο. Θα πρέπει να παλέψουμε για το 8ωρο, για τις άδειες, εναντίον της ανασφάλιστης εργασίας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Θα πρέπει να διεκδικήσουμε ανθρώπινους ρυθμούς εργασίας, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να εξαλείψουμε τις ανισότητες εις βάρος της γυναίκας και να σεβαστούμε το αναφαίρετο δικαίωμά της στη μητρότητα και την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, οι πολυδιάστατοι αυτοί αγώνες, όπως αναφέρθηκε, θα πρέπει να συνοδεύονται από έναν βαθύ ρεαλισμό και μία ουσιαστική θεώρηση της σημερινής πραγματικότητας και των αναγκών της κοινωνίας μας. Συνεπώς, είναι ανάγκη για μία παράλληλη ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας μας, προκειμένου να υπερβεί η κοινωνία ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά της, αυτό της ανεργίας, που καταλήγει σήμερα στην βάναυση καταπάτηση πολλών εργασιακών δικαιωμάτων.
Μπορεί πολλά να έχουν αλλάξει στον κόσμο από εκείνη την Πρωτομαγιά του 1886, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, ωστόσο, είναι το γεγονός πως τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Θα πρέπει να παλεύουμε καθημερινά για τα εργασιακά μας δικαιώματα, χωρίς όμως να ξεχνάμε πως πλέον βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και σε μια πλέον παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, οι αγώνες μας να στοχεύουν στο να διαμορφωθεί ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τις επόμενες γενιές και όχι να μένουμε δέσμιοι σε ιδεοληψίες και συντηρητισμούς του παρελθόντος, που αποδεδειγμένα έχουν αποτύχει.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Ζητείται άτομο για απαρτία


«Ζητείται άτομο για απαρτία»

Για μια ακόμη φορά, την Τρίτη 24/04, οι «αγωνιστικές» δυνάμεις του συλλόγου μας, ΕΑΑΚ και ΠΚΣ έδωσαν το ηχηρό τους μήνυμα. Έδειξαν με λίγα λόγια, ξεκάθαρα πλέον, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το ρόλο του φοιτητικού συλλόγου και τις διαδικασίες του. Απέδειξαν και επιβεβαίωσαν μόνοι τους αυτό για το οποίο κάνουμε λόγο τόσο καιρό, την απαξίωση όλων των διαδικασιών στο βωμό της εξυπηρέτησης των μικροπολιτικών τους συμφερόντων.
Πως εκτυλίχθηκαν, όμως, ακριβώς τα γεγονότα;
 Την Τρίτη 17/04, τα ΕΑΑΚ καλούν το Διοικητικό Συμβούλιο να πάρει απόφαση για διεξαγωγή Συνέλευσης, με την παρακάτω θεματολογία:
·         Εργατική Πρωτομαγιά: Να σημειωθεί εδώ, ότι πέρυσι για το ίδιο ζήτημα είχε πάρει απόφαση ο Σύλλογος μέσω Διοικητικού Συμβουλίου.
·         Επίθεση στην εκπαίδευση και τα πτυχία: Προφανώς οι δυνάμεις του Συλλόγου, αν κρίνουμε και από το αντίστοιχο έντυπο κάλεσμα για τη Συνέλευση που μοίραζαν στους διαδρόμους της σχολής, με τον αόριστο αυτό ορισμό, εννοούν τις περιβόητες «κλάσεις των μηχανικών».  Το ζήτημα φάντασμα που συζητείται στον Σύλλογο εδώ και δυο χρόνια δηλαδή! Ακόμα όμως και να υπήρχε το εν λόγω ζήτημα, που οι συνάδελφοι από τα ΕΑΑΚ συνεχίζουν και φέρνουν στην επιφάνεια, ο Σύλλογος, αν δεν κάνουμε λάθος, έχει πάρει αποφάσεις και θέση για το συγκεκριμένο ζήτημα ουκ ολίγες φορές!
·         Ζητήματα σχολής: Πραγματικά το μόνο αξιόλογο σημείο στη θεματολογία, ειδικότερα μετά τα αποτελέσματα εξεταστικής του μαθήματος Στοιχεία Πιθανοτήτων και Στατιστική, που σημείωσαν μεγάλο ποσοστό αποτυχίας και ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία στον τρόπο διόρθωσης των γραπτών. Από την πρώτη στιγμή καταθέσαμε ως ΠΑΣΠ, αίτημα για την επαναβαθμολόγηση των γραπτών ούτως ώστε να διορθωθούν πιθανές αδικίες εις βάρος των φοιτητών και να αναδειχθούν τα αίτια που οδήγησαν σε αυτά τα υψηλά ποσοστά αποτυχίας.
·         Για τις εξελίξεις στην Α. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή:. Εύκολα μαντεύει κανείς ποιανού προσθήκη αποτελεί το εν λόγω ζήτημα… Που αν και μεγάλης αυτοτελούς σημασίας, καθίσταται μάλλον αδύνατο ο φοιτητικός μας σύλλογος να επηρεάσει με τον οποιοδήποτε τρόπο μέσω των γενικών του συνελεύσεων την καταστροφική αυτή πραγματικότητα.
Προφανώς και με τη συγκεκριμένη θεματολογία, σε συνδυασμό με όλη την υπόλοιπη εικόνα των προηγούμενων συνελεύσεων που κατέληγαν να πάρουν απόφαση με οριακή απαρτία, δεν υπογράψαμε την διεξαγωγή της.
Παρ’ όλα αυτά, όπως και κάθε φορά που η θεματολογία δεν είναι επαρκής και εναντιωνόμαστε στη διεξαγωγή της εκάστοτε συνέλευσης, ως ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ, ήμασταν παρόν την Τρίτη 24/04 στις 12:30, όπως είχε οριστεί, να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας και να παραθέσουμε τις απόψεις μας, τιμώντας το θεσμό της Γενικής Συνέλευσης, αντιλαμβανόμενοι τη σημασία της. Όπως ήταν λογικό και επισημαίναμε εξαρχής, η προσέλευση ανεξάρτητου κόσμου ήταν μηδαμινή ακόμα και δυόμισι ώρες μετά την προκαθορισμένη έναρξη, με ένα αμφιθέατρο να γεμίζει (;) βαριά από 60 άτομα, και με το καθένα από αυτά να ανήκει σε κάποια παράταξη – σχήμα. Ως ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ, κρίναμε ως μόνη λύση την αποχώρηση από μια τέτοια διαδικασία, που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια προσπάθεια των δυνάμεων της ΕΑΑΚ και της ΠΚΣ να εξυπηρετήσουν τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα και να περάσουν τις δικές τους κατευθυντήριες γραμμές στο σύλλογο, καταθέτοντας έτσι τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στους πολιτικούς τους πατρόνες.
Οι εκπλήξεις όμως δεν τελείωσαν εκεί! Οι απαντήσεις που δεχόμασταν τόσο καιρό που εναντιωνόμασταν στη διεξαγωγή άσκοπων Γενικών Συνελεύσεων, ήταν χαρακτηριστικά, σχετικά με  τη λεγόμενη επίθεση στα πτυχία: «Οι αγώνες είναι συνεχείς και πρέπει να διαμορφώνουμε αιχμές». Εν τέλει, μέσα από τη συγκεκριμένη ΓΣ, ποιόν αγώνα συνέχισαν και ποιες αιχμές διαμόρφωσαν οι «αγωνιστικές» δυνάμεις; Σε ποιο κάλεσμα κατέληξαν στο πλαίσιο τους; Κατέληξαν χαρακτηριστικά στην: «Παρέμβαση στην επόμενη συνεδρίαση της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ μπλοκάροντας οποιαδήποτε πρόταση γύρω από την σύσταση Μητρώων και τη δημιουργία βαθμίδων». Άρα δηλαδή, η αιχμή του αγώνα είναι μια επερχόμενη παρέμβαση αν και όποτε συνεδριάσει η αντιπροσωπεία του ΤΕΕ γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα.
Τελευταία έκπληξη και καλύτερη σε όλη την εξέλιξη της Γενικής Συνέλευσης! Ο Σύλλογος (με τα χίλια ζόρια) παίρνει «αγωνιστική» απόφαση, βασισμένη στη συμμετοχή 100 ατόμων, μίας ψήφου δηλαδή ευτυχώς(;) πάνω από τις 99 που ορίζει το καταστατικό για να υπάρξει απαρτία!
Ως ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ, αντιλαμβανόμαστε τη διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης ως ύψιστο όργανο λήψης αποφάσεων και ζύμωσης του συλλόγου, και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε ενέργειες που ευτελίζουν τις διαδικασίες και τον σύλλογο εξ’ ολοκλήρου. Κάθε φορά που χρησιμοποιούν τον Σύλλογο, τόσο τα ΕΑΑΚ όσο και η ΠΚΣ, ως μαγαζάκι τους και τσιφλίκι τους, θα μας βρίσκουν απέναντι τους. Θα είμαστε εκεί να δυναμώνουμε τη φωνή της λογικής και να απαντάμε με πάγιες διεκδικήσεις και προτάσεις για την βελτίωση της ακαδημαϊκής μας καθημερινότητας και του πανεπιστημίου που οραματιζόμαστε πέρα από λογικές στείρου αρνητισμού.
ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ
ΕΜΠ

Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

Στραβός δεν είναι ο γιαλός… Στραβά αρμενίζουν!


Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πραγματοποιείται μια συζήτηση στον Φοιτητικό μας Σύλλογο γύρω από το νέο νόμο Σπίρτζη, που αφορά τον κλάδο των μηχανικών, και διαμορφώνει ένα πλαίσιο αναφορικά με τη διαδικασία ανάληψης έργων από μηχανικούς, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί μια ταξινόμηση αυτών προβλέποντας δυνατότητες που διαμορφώνονταν από την εμπειρία τους. Παρ’ όλα αυτά, σαν Σύλλογος ακόμα και στην ανάγνωση του συγκεκριμένου νόμου για μία ακόμη φορά πρωτοστατήσαμε, καθώς ήρθαμε αντιμέτωποι με τις κινδυνολογίες των των ΕΑΑΚ, που έκαναν λόγο τότε για μηδενική κλάση! Όλο αυτό κορυφώθηκε με την εισήγηση του ΤΕΕ, όπου οι συνάδελφοι πάλι από τις «αγωνιστικές» δυνάμεις των ΕΑΑΚ και της ΠΚΣ κατάφεραν το ακατόρθωτο:  να διαβάσουν(;) την εισήγηση του ΤΕΕ και να δημιουργήσουν δράκους και μύθους γύρω από τα δικαιώματα των μηχανικών και πως αυτά αποκτούνται. Οι ίδιοι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό έχουν οδηγήσει το Σύλλογο σε επαναλαμβανόμενες Γενικές Συνελεύσεις, για να τον καλέσουν σε δράσεις με κύριο στόχο τη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις με κομματικό χαρακτήρα. Λίγες μέρες λοιπόν πριν τις εκλογές στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, δεχόμαστε ένα μπαράζ καλεσμάτων σε δράσεις και κινητοποιήσεις, αφενός από την πλευρά των ΕΑΑΚ και αφετέρου από αυτή της ΠΚΣ, έτσι ώστε να καταθέσουν το καλύτερο αποτέλεσμα στους πολιτικούς τους πάτρωνες. Όλα αυτά φυσικά, στις πλάτες των φοιτητών.
Από την πλευρά μας, δεν μπορούμε να δεχτούμε μια τέτοια προσέγγιση και αναγνωρίζοντας την αξία του αγώνα των φοιτητών έχουμε δώσει το παρόν όλα αυτά τα χρόνια στις μεγάλες διεκδικήσεις και ιδιαίτερα σε επίπεδο σχολής. Όσο, λοιπόν, απουσιάζει η μαζικότητα από τις Γενικές Συνελεύσεις, τόσο οι Φοιτητικοί Σύλλογοι συνεχώς θα εκτροχιάζονται και οι αποφάσεις αυτών θα ενισχύουν κομματικούς μηχανισμούς και όχι εκείνους για τους οποίους δημιουργήθηκαν.
Ας εξετάσουμε λοιπόν αναλυτικά τους λόγους που εδώ και ενάμιση χρόνο ο σύλλογος παίρνει «αγωνιστικές» αποφάσεις και σέρνεται από κινητοποίηση σε κινητοποίηση μηδαμινής μαζικότητας, κλείνοντας τη σχολή:
Καταρρίπτοντας τους μύθους !
·         Μύθος #1: Οι νέοι απόφοιτοι ΑΕΙ και ΤΕΙ κατατάσσονται στη βαθμίδα Α χωρίς δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος!
Ωστόσο, η εισήγηση χαρακτηριστικά αναφέρει: «Κατ’ εξαίρεση, οι μηχανικοί Κατηγορίας Α1, δηλαδή οι μηχανικοί 5ετους φοίτησης ή 4ετούς/3ετούς με master ή αντίστοιχο μεταπτυχιακό δίπλωμα, από της εγγραφή τους στο ΤΕΕ θα έχουν δικαίωμα υπογραφής για i) παροχή υπηρεσιών για συγκεκριμένες εργασίες, που θα προσδιοριστούν ως προς το είδος και το μέγεθος, και ii) επίβλεψη και κατασκευή συγκεκριμένου μεγέθους έργων, που θα προσδιορίζονται με βάση τον προϋπολογισμό τους»
·         Μύθος #2: Οι μηχανικοί Α βαθμίδας θα θεωρούνται δόκιμοι μηχανικοί και θα έχουν δικαίωμα εργασίας αποκλειστικά υπό την επίβλεψη μηχανικού βαθμίδας Β.
Πάμε πάλι να δούμε τι αναφέρει η εισήγηση: «Σε περιπτώσεις αυτόνομης άσκησης του επαγγέλματος (π.χ. Μηχανικός στην επαρχία, που δεν μπορεί να ενταχθεί σε γραφείο με Μηχανικό βαθμίδας Β ή δεν εργάζεται σε φορέα του Δημοσίου κ.λπ.), ο Φορέας Πιστοποίησης του ΤΕΕ θα αξιολογεί και θα επικυρώνει την επάρκεια του αποτελέσματος της εργασίας.»
·         Μύθος #3: Αν για οποιοδήποτε λόγο, δεν ασκεί κάποιος το επάγγελμα για κάποια χρόνια, γίνεται υποβιβασμός κατηγορίας δηλαδή είναι πιθανό ο νέος εργαζόμενος να μην φτάσει ποτέ στην ανώτερη βαθμίδα και συνεπώς να μην αποκτήσει ποτέ τα επαγγελματικά δικαιώματα που δικαιούται.
Πάλι χαρακτηριστικά η εισήγηση αναφέρει: «Η πιστοποίηση της άσκησης του επαγγέλματος, κατά κατηγορία μελέτης/έργου, γίνεται, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (π.χ. μια 10ετία), με επαναβεβαίωση εμπειρίας, που αποκτήθηκε αυτό το χρονικό διάστημα.»
·         Μύθος #4: Θα γίνεται απευθείας εκλογή του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής από τους μηχανικούς, πράγμα που οδηγεί στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για να ισχύσει η «ενός ανδρός αρχή» στο επιμελητήριο, αφού ο Πρόεδρος θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι «λογοδοτεί μόνο στον κόσμο που τον εξέλεξε».
Με τις προτάσεις που παρουσιάζονται γίνεται λόγος για «ενίσχυση του κύρους του (ΤΕΕ) με καθιέρωση της άμεσης δημοκρατίας», και προφανώς με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η δημοκρατικότητα και η διαφάνεια στις διαδικασίες εκλογής, γεγονός που οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ μεταφράζουν ως «προεδροκεντρικό».
Άρα, μήπως τελικά οι «αγωνιστικές» δυνάμεις του Συλλόγου έκλειναν τη σχολή, γιατί έχουμε δικαίωμα υπογραφής; Ή μήπως θεωρούν εκείνοι ότι είναι ικανοί μόλις βγουν από τη σχολή να υπογράψουν για την κατασκευή ενός έργου τεράστιου προϋπολογισμού; Πραγματικά αναρωτιόμαστε, αν είναι ανίκανοι να διαβάσουν ολόκληρη την εισήγηση του ΤΕΕ, ή τόσο επικίνδυνοι που επισημαίνουν μόνο τα κομμάτια που τους εξυπηρετούν. Απορούμε με το θράσος των ΕΑΑΚ που στοχευμένα επισημαίνουν κομμάτια της εισήγησης του ΤΕΕ, θεωρώντας πως όλοι οι υπόλοιποι είμαστε τόσο αφελείς και δεν είμαστε ικανοί να διαβάσουμε όλη την υπόλοιπη εισήγηση, η οποία καταρρίπτει μία προς μία τις κινδυνολογίες τους! Ήρθε η ώρα να καταλάβουν και οι ίδιοι πως ο Φοιτητικός Σύλλογος δεν είναι το «τσιφλίκι» τους και δεν μπορούν να τον εκμεταλλεύονται για την εξυπηρέτηση των δικών τους μικροπολιτικών συμφερόντων.
Εμείς, ως  ΠΑΣΠ ΕΜΠ, έχουμε αποδείξει ότι έχουμε μια εντελώς διαφορετική θεώρηση ως προς το τι σημαίνει Φοιτητικός Σύλλογος, και σε καμία περίπτωση δε θα γίνουμε συμμέτοχοι σε όλο αυτό το «θέατρο» που στήνεται από τα ΕΑΑΚ και από τους «εκλεγμένους από το ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ». Σε συνεχόμενες γενικές συνελεύσεις χωρίς νόημα και ουσιαστικές διεκδικήσεις, θα μας βρίσκετε απέναντι με προτάσεις για την ενίσχυση της ακαδημαϊκότητας.
ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Διανομή συγγραμμάτων για τα εαρινά εξάμηνα ακαδημαϊκού έτους 2017-2018

Σύμφωνα με ανακοίνωση στην πλατφόρμα του Ευδόξου, οι δηλώσεις των φοιτητών για συγγράμματα για το τρέχον ακαδημαϊκό εξάμηνο ξεκινούν την Τρίτη 20 Μαρτίου και ολοκληρώνονται την Παρασκευή 4 Μαϊου. Η διανομή των συγγραμμάτων ολοκληρώνεται στις 18 Μαϊου.

Η δήλωση συγγραμμάτων γίνεται ηλεκτρονικά εδώ.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης 7/03/2018

Στη σημερινή Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών αποφασίστηκε η συμμετοχή στην κινητοποίηση του ΤΕΕ, την Πέμπτη 8/03 στις 10:00, με κλεισή σχολή την ίδια ημέρα. 

Αναλυτικά τα αποτελέσματα της Γενικής Συνέλευσης:

ΑΝ.Α.ΦΗ- ΑΣΥΜΜΕ3- ΑΣΗΜΜΥ: 71

ΠΑΣΠ ΕΜΠ: 11

ΜΑΣ: 27

BLOCO: 5

Λευκά: 4

Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

24 χρόνια χωρίς τη Μελίνα


Σήμερα συμπληρώνονται 24 χρόνια από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, μιας σπουδαίας προσωπικότητας, που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της τόσο στα καλλιτεχνικά όσο και στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας.
Η Μελίνα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου 1920 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με έντονη πολιτική δράση. Κατά τη διάρκεια της επταετίας (1967-1974) πολέμησε σφοδρά τη Χούντα, χρησιμοποιώντας τη φήμη και τη λάμψη που είχε αποκτήσει, με συνέπεια να της αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Έδωσε αρκετές συναυλίες και διοργάνωσε αρκετά μεγάλο αριθμό πορειών αντιδικτατορικού χαρακτήρα. Επεδίωξε και συναντήθηκε με πολιτικούς αλλά και με πνευματικές προσωπικότητες παγκοσμίου κύρους, με σκοπό να τους ευαισθητοποιήσει ενάντια στη χούντα. Κατά την διάρκεια των αγώνων της έγιναν εναντίον της απόπειρες δολοφονίας, μία από τις οποίες παραλίγο να της στερήσει τη ζωή. Με την πτώση της χούντας επιστρέφει στην Ελλάδα όπου και εγκαθίστανται μόνιμα πλέον και συνεργαζόμενη με στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης Π.Α.Κ. και τον Ανδρέα Παπανδρέου ιδρύουν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Κατεβαίνει υποψήφια στη Β` Πειραιά το 1974 αλλά δεν καταφέρνει να εκλεγεί βουλευτής, πράγμα το οποίο επιτυγχάνει το 1977. Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού κατά τα χρονικά διαστήματα 1981-1989 και 1993-1994, θέση η οποία της έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει εκστρατεία για την επιστροφή των κλεμμένων μαρμάρων της Ακρόπολης. Το 1990 διεκδίκησε την δημαρχία της Αθήνας, χωρίς όμως επιτυχία. Στη δεύτερη θητεία της στο υπουργείο πολιτισμού δίνει μεγάλη σημασία στην εισαγωγή του πολιτισμού και της θεατρικής αγωγής στα σχολεία, αλλά καταβεβλημένη από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Memorial της Νέας Υόρκης, την Κυριακή 6 Μαρτίου του 1994. Υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που κηδεύτηκε με τιμές αρχηγού κράτους. Ενταφιάστηκε σε οικογενειακό τάφο. Ο θάνατός της προκάλεσε εκδηλώσεις συγκίνησης σε όλο τον κόσμο. Πολλοί πολιτικοί ηγέτες στέλνουν συλλυπητήρια μηνύματα στην οικογένειά της και στην Ελλάδα. Την ώρα της κηδείας της τα θέατρα και τα μαγαζιά στο Μπρόντγουεϊ παραμένουν κλειστά τιμώντας έτσι στο μέγιστο βαθμό την προσφορά της στο παγκόσμιο πολιτικό και καλλιτεχνικό στερέωμα.
Το όνομα αυτής της σπουδαίας Ελληνίδας συνδέθηκε με τις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας που εκφράστηκαν με την αποφασιστική συμβολή της στον αντιδικτατορικό αγώνα στη χώρα μας. Με τις πολιτικές τις απόψεις που συνεχώς εξέφραζε στα διεθνή ΜΜΕ, εμψύχωνε τον ελληνικό λαό και ταυτόχρονα κατάφερε να ευαισθητοποιήσει τη παγκόσμια κοινότητα κατά του τυραννικού καθεστώτος. Η αγάπη της για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό αποτυπώθηκε έντονα όλο το διάστημα της παρουσίας της στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Η σημαντικότερη παρακαταθήκη που άφησε το πολιτικό της έργο, υπήρξαν οι πολυετείς αγώνες της για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα καθώς και το όραμά της για τη δημιουργία του Μουσείου της Ακρόπολης.
Σήμερα, 24 χρόνια μετά το θάνατό της, η μνήμη της Μελίνας παραμένει ζωντανή στις καρδιές όλων των Ελλήνων που πρεσβεύουν τα δημοκρατικά ιδεώδη τα οποία  υπερασπίστηκε αφιερώνοντας ολόκληρη τη ζωή της. Ως προοδευτικοί νέοι, έχουμε χρέος να συνεχίσουμε το έργο σπουδαίων ανθρώπων σαν κι εκείνη, υπερασπιζόμενοι την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τις δημοκρατικές διαδικασίες.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Όταν οι κνίτες κοιτούν το δέντρο και όχι το δάσος

Για πολλοστή φορά, λαμβάνοντας αφορμή από συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Φοιτητικού μας Συλλόγου, οι «εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ» – οι κνίτες για όποιον δεν κατάλαβε – , ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την όποια αντιπαράθεση και διαφωνία μας, αποφάσισαν να πάρουν το φτυάρι, και όχι τα σφυροδρέπανα αυτή τη φορά, και να ξεκινήσουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά να κάνουν… Να πετούν λάσπη. Η επιλογή τους αυτή απορρέει, φυσικά, από την σαφέστατη αδυναμία τους να παραθέσουν ένα σύνολο ρεαλιστικών προτάσεων και διεκδικήσεων, για ακόμη μία φορά, ανήμποροι να δώσουν απαντήσεις στα υπαρκτά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Αναμφίβολα, το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η χώρα παράλληλα με τις κατά καιρούς λάθος πολιτικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας στην οικονομική ασφυξία. Η λύση που μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεται η χώρα είναι σίγουρα πολυδιάστατη. Πολλές φορές έχουμε επιχειρήσει ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, μέσω της αυτονομίας μας, των ιδεών των μελών μας και του προοδευτισμού που μας διακατέχει, να αποτυπώσουμε μέρος της λύσης. Ο δρόμος της λύσης αυτής περνά σίγουρα μέσα από ριζικές τομές στην δημόσια διοίκηση, πλήθος μεταρρυθμίσεων σε όλο το εύρος της πολιτικής σκηνής, ενώ απαιτεί πολιτική σταθερότητα και συνεργασία σε όλο το δημοκρατικό φάσμα, προκειμένου να δοθεί μία κατεύθυνση επενδύσεων, υπό το πλαίσιο που θα ορίζει το ελληνικό κράτος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να καταπολεμηθεί ένα εκ των μεγαλύτερων προβλημάτων που μαστίζει την κοινωνία μας, αυτό της ανεργίας. Ως μελλοντικοί μηχανικοί, λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε πως μεγάλο μέρος των εν λόγω επενδύσεων κατευθύνεται σε έργα υποδομής που μπορούν να αλλάξουν άρδην την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον τομέα της ενέργειας στον οποίο η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να πρωτοστατήσει. Αντίθετα, οι «εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ» επιλέγουν επανειλημμένως να απορρίπτουν και να κατακρίνουν τέτοιες κατευθύνσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, που μόνο καλό μπορούν να κάνουν στη χώρα, ανοίγοντας μεγάλο πλήθος θέσεων εργασίας.
Και ας μας απαντήσουν, λοιπόν, οι «εκλεγμένοι»… Πως ακριβώς σκοπεύουν οι ίδιοι να δώσουν λύσεις στα υπαρκτά αυτά προβλήματα; Επιτάσσοντας λογικές στείρου αρνητισμού, δίχως ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την ολική αναδόμηση της χώρας και του παραγωγικού ιστού της; Συνάδελφοι, ήρθε η ώρα να κοιτάξατε ολόκληρο το δάσος και όχι το δέντρο που επιλέγετε την εκάστοτε χρονική συγκυρία να κοιτάτε.
Πράγματι, η κατάσταση στην ελληνική πραγματικότητα δεν είναι ρόδινη. Όπως δεν είναι ρόδινη για όλους τους εργασιακούς κλάδους, μαζί και των μηχανικών. Πλήθος αντιλαϊκών μέτρων, αύξηση της φορολογίας, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, κακέκτυπα εργοδοτών, μειώσεις μισθών, απολύσεις συντελούν την δυσμενή εικόνα που υφίσταται σε επίπεδο αγοράς εργασίας. Όπως, όμως, έχουμε διατυπώσει τα τελευταία χρόνια επανειλημμένως, η έλλειψη πολιτικής βούλησης σε ολόκληρο το δημοκρατικό τόξο του πολιτικού συστήματος και η αδυναμία εφαρμογής ενός συνολικού αναπτυξιακού μοντέλου χάριν μικροπολιτικών συμφερόντων είναι τα δύο αυτά στοιχεία που τελικά διαμόρφωσαν, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των οικονομικών και δημοσιονομικών αδυναμιών της χώρας μας, την παραπάνω δυσμενή εικόνα. Δυνάμεις της δήθεν προοδευτικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, ευαγγελιζόμενες την ύπαρξη εναλλακτικής λύσης πέραν οποιουδήποτε πλαισίου μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακού πλάνου, δυστυχώς, από το 2015 κι έπειτα, έχει επιδεινώσει την κατάσταση με μία τεράστια φοροκαταιγίδα και ένα σύνολο περικοπών. Ας μην έχουμε, λοιπόν, τις αυταπάτες, «εκλεγμένοι» συνάδελφοι, πως όλα μπορούν να αλλάξουν με ένα κόκκινο «μαγικό ραβδί», κι ας αποτυπώσει ο καθένας, στο πλαίσιο της πολιτικής που ασκεί και στο επίπεδο που μπορεί ως μία, απλά, φοιτητική ολότητα – καταλαβαίνουμε πως είναι δύσκολο για εσάς – , ένα ρεαλιστικό πλάνο για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Τα ψέματα τελειώνουν και η ελληνική κοινωνία, καθώς επίσης και ο φοιτητικός κόσμος, για να επανέλθουμε και στη δική μας πραγματικότητα, χρειάζονται πολιτικές υπαρκτές και ρεαλιστικές που θα τους οδηγήσουν μακριά από τα αδιέξοδα της κρίσης και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Μένοντας πιστοί, λοιπόν, στις αξίες μας, εμείς θα συνεχίσουμε μία τέτοια πορεία που τόσο πολύ ανάγκη έχει η κοινωνία μας, ιδιαίτερα από νέους ανθρώπους, στηριζόμενοι στις ιδέες και τις προτάσεις των μελών μας.
          ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ  

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Πρακτική Άσκηση Ξανά και Ξανά...

Ανακοινώθηκε από τη Σχολή η προκήρυξη για την πρακτική άσκηση για το έτος 2018. Αναλυτικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο: πληροφορίες πρακτικής άσκησης 2018

Η υλοποίηση της πρακτικής άσκησης και για το φετινό έτος αποτελεί μία ακόμη δικαίωση των κόπων μας κατά την περσινή χρονιά, κατά την οποία καταθέσαμε στο Τμήμα της Σχολή ολοκληρωμένη πρόταση για το πλαίσιο διεξαγωγής της καθώς και για την αύξηση των θέσεων της, προκειμένου περισσότεροι φοιτητές να επωφελούνταν από αυτή. Έπειτα από μια σειρά συνεδριάσεων του Τμήματος της Σχολής, στις οποίες πιέζαμε διαρκώς καθηγητές και κοσμήτορα, η πρακτική άσκηση πήρε σάρκα και οστά, παρά τις προσπάθειες συγκεκριμένων ομάδων.

Αναλυτικότερα, αλησμόνητες μένουν στο μυαλό όλων οι λυσσασμένες αντιδράσεις των δυνάμεων οπισθοδρόμησης της Σχολής μας, ΑΝΑΦΗ και ΚΝΕ, οι οποίες πιστές στον αγώνα τους για την καταβαράθρωση του ακαδημαικού επιπέδου θέταν διαρκώς εμπόδια και επινοούσαν τεχνάσματα για να αποτρέψουν το Τμήμα της Σχολής από να πάρει απόφαση για τη θεσμοθέτηση της. Οι πιέσεις μας όμως κατά τη διάρκεια των περσινών Γενικών Συνελεύσεων καθώς και η στήριξη μεγάλης μερίδας φοιτητών που επιθυμούσαν την πρακτική άσκηση εξασφάλισε την ομαλή διεξαγωγή της, με αποτέλεσμα πάνω από 80 φοιτητές να επωφεληθούν δουλεύοντας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η έγκαιρη ανακοίνωση της πρακτικής άσκησης για τη φετινή χρονιά αποτελεί για εμάς ιδιαίτερα θετικό σημάδι για την εξασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής της, ωστόσο δεν εφησυχαζόμαστε και τονίζουμε πως θα είμαστε παρόν σε κάθε διαδικασία για να διασφαλίσουμε ότι τα σχέδια των πολέμιων της θα πέσουν στο κενό.

ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Λόγια του αέρα….

Τα τελευταία χρόνια, οι συνθήκες οικονομικής κρίσης που επικρατούν στην χώρα μας έχουν αποδεδειγμένα οδηγήσει πολλές οικογένειες σε αδιέξοδο, καθώς δυσκολεύονται σε πολύ μεγάλο βαθμό να στηρίξουν οικονομικά τις σπουδές των παιδιών τους, με αποτέλεσμα πολλοί να αδυνατούν να σπουδάσουν σε διαφορετική πόλη από αυτή του τόπου διαμονής τους. Σε συνδυασμό με την ανικανότητα του ίδιου του κράτους να μεριμνήσει για επαρκείς αλλά και αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις φοιτητικών εστιών για τους νέους φοιτητές, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αδυνατούν να σπουδάσουν στην πόλη που πέτυχαν κατά τις πανελλήνιες εξετάσεις. Στο πλαίσιο αυτό και για την εξομάλυνση αυτής της κατάστασης, υιοθετείται κάθε χρόνο και ο θεσμός των μετεγγραφών. Μέχρι και πέρσι, παρά το ήδη μειωμένο ποσοστό φοιτητών που λάμβαναν τη μετεγγραφή, οι δικαιούχοι με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα λάμβαναν κανονικά τη μετεγγραφή τους και ουσιαστικά ανακτούσαν την δυνατότητα να σπουδάσουν στο αντικείμενο το οποίο είχαν επιτύχει. Φέτος, ύστερα και από την ανακοίνωση των ενστάσεων, εκατοντάδες φοιτητές με 5 μόρια, δικαιούχοι μέχρι και την περσινή χρονιά, αντίκρισαν την αίτηση τους να απορρίπτεται.
Προφανώς η κίνηση αυτή εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας οδήγησε στην οργή όλων αυτών των φοιτητών  που παρά την μεγάλη τους ανάγκη για μετεγγραφή, οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν. Τα παιδιά αυτά πήραν την πρωτοβουλία και οργάνωσαν  μια σειρά κινητοποιήσεων στο Υπουργείο Παιδείας, τις οποίες εμείς ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ στηρίξαμε έμπρακτα από την πρώτη στιγμή, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Οι ανεξάρτητοι αυτοί φοιτητές, παρά την μαζικότητα των κινητοποιήσεων τους έλαβαν, μια εντελώς αδιάφορη αντιμετώπιση, με τους εκπροσώπους του Υπουργού να αδυνατούν να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα τους, να επιρρίπτουν τις ευθύνες ακόμα και στα ίδια τα Ιδρύματα και να προσπαθούν να θολώσουν το τοπίο σχετικά με τις επόμενες κινήσεις του υπουργού Γαβρόγλου. Έστω και καθυστερημένα, έπειτα από μεγάλη πίεση από πλευράς κινητοποιήσεων και δημοσιεύσεων του έγγραφου και ηλεκτρονικού τύπου, ο υπουργός προχώρησε σε  ελπιδοφόρες δηλώσεις για αυτά τα παιδιά, καθώς χαρακτηριστικά ανέφερε  ότι οι φοιτητές με αδέρφια που σπουδάζουν θα μεταφέρονται αυτόματα στην ίδια πόλη με τα αδέλφια τους αλλά και παιδιά με σοβαρά οικονομικά προβλήματα θα λαμβάνουν κανονικά την μετεγγραφή τους, προμηνύοντας ένα νέο νομοθέτημα που θα άλλαζε τα δεδομένα στο θεσμό των μετεγγραφών.
Δυστυχώς, όμως, ο Κ. Γαβρόγλου απέτυχε να τηρήσει συνολικά τις δεσμεύσεις του, καθώς την περασμένη εβδομάδα που κατέθεσε την εν λόγω τροπολογία στο νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής σχετικά με τις μετεγγραφές φοιτητών, παρά το γεγονός πως αναγνωρίζει τα προβλήματα οικογενειών με δύο ή περισσότερα παιδιά που σπουδάζουν, οι φοιτητές με πολύ χαμηλά οικογενειακά  εισοδήματα της τάξης των 6.000 ευρώ ετησίως δεν φαίνεται να συγκινούν αρκετά τον υπουργό, ώστε να τους λάβει υπόψη του. Παράλληλα γίνεται ακόμα πιο προκλητικός, αφού ενώ αναγνωρίζει το πρόβλημα που έχουν αυτά τα παιδιά, αναφέρει ότι θα νομοθετήσει για αυτούς τον Σεπτέμβριο αφήνοντας τους εκτός της σχολής τους για έναν ακόμα χρόνο. Η εν λόγω τροπολογία έχει τεράστιες ελλείψεις και αστοχίες οι οποίες και διαμορφώνουν  μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς αδυνατεί να στηρίξει μεγάλο μέρος των οικογενειών που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αδυνατεί να επιτύχει μια συνολική αναδόμηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά αντίθετα με τροπολογίες και πυροτεχνήματα της στιγμής στοχεύει στη ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων, θέτοντας σε κίνδυνο το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου.
Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον δίκαιο αυτό αγώνα των παιδιών που αιτούνται μετεγγραφή και απαιτούμε από τον υπουργό Παιδείας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να νομοθετήσει άμεσα για αυτά τα παιδιά, ώστε να μπορέσουν να σπουδάσουν και να μην χάσουν ένα ακόμη χρόνο.
ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Εγκλήματα δίχως τιμωρία...

Την Πέμπτη 8/2, γίναμε ακόμα μια φορά μάρτυρες ενός θλιβερού περιστατικού πού είχε ως θύματα δύο φοιτήτριες του ΕΜΠ. Συγκεκριμένα, τα δύο κορίτσια έπεσαν θύματα κλοπής από άγνωστο στον δρόμο από το εκκλησάκι του ΕΜΠ στην πύλη Ζωγράφου, ο οποίος μάλιστα τις απείλησε με μαχαίρι όταν αρνήθηκαν να του δώσουν τα χρήματά τους. Η ταυτότητα του δράστη, ο οποίος διέφυγε ανενόχλητος μέρα μεσημέρι, παραμένει άγνωστη...
Δυστυχώς, το συγκεκριμένο γεγονός δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αλλά αντιθέτως αποτελεί συνέχεια παλαιότερων ανάλογων περιστατικών και καταδεικνύει το έλλειμμα ασφάλειας που επικρατεί στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, ιδιαιτέρως το βράδυ. Ολόκληρες περιοχές της Πολυτεχνειούπολης δεν φωτίζονται, με πιο τρανταχτό παράδειγμα τις παλιές εστίες, ενώ η παρουσία φυλάκων είναι από ανεπαρκής έως ανύπαρκτη. Βέβαια, όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε, το φαινόμενο της εγκληματικότητας ως αποτέλεσμα της ελλιπούς φύλαξης δεν περιορίζεται στο ΕΜΠ, αλλά εκτείνεται σε πλήθος ιδρυμάτων ανά την Ελλάδα, των οποίων οι φοιτητές και καθηγητές έχουν καταγγείλει στις Πρυτανικές Αρχές από κλοπές έως ξυλοδαρμούς και εμπόριο ναρκωτικών. Τα παραδείγματα πολλά: Μόλις πριν μερικές μέρες στην Πανεπιστημιούπολη του ΕΚΠΑ καταγράφηκαν σεξουαλικές επιθέσεις εις βάρος φοιτητριών, καθώς και ξυλοδαρμός φοιτήτριας από αγνώστους, οι οποίοι διέφυγαν ανενόχλητοι. Ακόμη, οι φοιτητές του ΑΠΘ καταδίκασαν με επιστολή την ανεξέλεγκτη επέκταση της εγκληματικότητας στους χώρους των σχολών τους.
Η οργάνωσή μας έχει βιώσει και εκείνη από πρώτο χέρι την επικίνδυνη έξαρση της εγκληματικότητας στους χώρους του ΕΜΠ...
Οι κεντρικές μας αίθουσες έχουν υποστεί ουκ ολίγες φορές εισβολή από ομάδες αγνώστων, οι οποίες καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους, προβαίνοντας ταυτόχρονα σε κλοπές και επιθέσεις ενάντια στα μέλη μας. Είναι γεγονός πως η κατάσταση έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια όλων των μελών της φοιτητικής κοινότητας και ιδιαίτερα εκείνων που αναπτύσσουν πολιτική ή συνδικαλιστική δράση εντός των Συλλόγων.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε πώς η αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών πηγάζει από την προβληματική προσαρμογή του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου στην σύγχρονη πραγματικότητα των ιδρυμάτων. Παρότι θεωρούμε το ακαδημαϊκό άσυλο ως θεμέλιο και ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατικής λειτουργίας των ιδρυμάτων και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών εντός αυτών, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι πολλές εγκληματικές δράσεις μένουν ατιμώρητες από τις αρμόδιες αρχές υπό την σκέπη ενός χωρικού ασύλου, κάτι που σε βάθος χρόνου συντελεί στην μετατροπή των Πανεπιστημίων σε «άσυλο ανομίας» με την επακόλουθη ανάπτυξη εντός αυτών όλων των προαναφερθέντων μορφών εγκληματικότητας, η οποία, πέραν της επικινδυνότητας των πανεπιστημιακών χώρων για το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, γιγαντώνει και πληθώρα αναχρονιστικών φωνών που αναζητούν πατήματα προς την κατεύθυνση της εξάλειψης κάθε έννοιας ακαδημαϊκού ασύλου.
Γι’ αυτό, σε συνέχεια προηγούμενων τοποθετήσεων μας για το θέμα εντός των Φοιτητικών Συλλόγων και ενώπιον των Πρυτανικών Αρχών, απαιτούμε από την διοίκηση του Ιδρύματος και την πολιτική ηγεσία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση των παθογενειών αυτών σε όλους τους χώρους της Ανώτατης Εκπαίδευσης και να διασφαλίσει την ασφάλεια των φοιτητών και των εργαζομένων!

Όραμά μας είναι ένα Πανεπιστήμιο στο οποίο οι φοιτητές θα μπορούν να αναπτύσσουν ακαδημαϊκό, κοινωνικό και πολιτικό έργο ελεύθερα και χωρίς φόβο, με γνώμονα πάντα την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και τη διανόηση.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018