Τετάρτη 17 Απριλίου 2019

Έγκλημα μεγατόνων ΣΥΡΙΖΑ: Το τέλος της τεχνικής εκπαίδευσης, ο υπερκορεσμός της ανώτατης εκπαίδευσης και η αποσύνθεση του κλάδου των μηχανικών

Η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά το έργο του Υπουργείου Παιδείας, μόνο από μία φράση μπορεί να χαρακτηριστεί, αυτή της παντελούς έλλειψης σχεδίου στα νομοθετήματα που συνθέτει και καταθέτει στο κοινοβούλιο. Από την αυγή της ανάληψης της εξουσίας, μία σειρά από σχέδια νόμου έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ενώ πλήθος δηλώσεων, άλλοτε ήπιων, άλλοτε ηχηρών, έχουν κυριαρχήσει στην καθημερινή ειδησεογραφία. Δυστυχώς, κανένα από αυτά δεν μπορούν να πείσουν την ακαδημαϊκή κοινότητα, τόσο σε επίπεδο τριτοβάθμιας, όσο και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο εκσυγχρονισμού, ανανέωσης και αναδόμησης, σε ορθολογικές βάσεις, του συστήματος Παιδείας. Εξαγγελίες αλλαγών στο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κατάργηση Πρότυπων σχολείων, εξαγγελίες αλλαγών στα Πανεπιστήμια, εξαγγελίες αποδέσμευσης από τη θρησκεία, δηλώσεις περί της κατάργησης της αριστείας, συνθέτουν λίγο – πολύ το πολιτικό πλαίσιο που η ηγεσία του Υπουργείου ακολουθεί. Και δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα συνονθύλευμα πρόχειρων αλλαγών, δήθεν αριστεροσύνης για την ικανοποίηση του κομματικού ιδεοληπτικού του ακροατηρίου, αποτυχημένης τήρησης ευρωπαϊκών οδηγιών και – πλέον – ικανοποίησης προεκλογικών θελημάτων. Δυστυχώς, η ελληνική εκπαίδευση έχει ανάγκη από ένα συνολικό σχέδιο αναδιάρθρωσης και όχι από ημίμετρα, αστοχίες και κινήσεις πολιτικής επιβίωσης. Πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 8/4, κατατέθηκε ένα Νομοσχέδιο από τον Υπουργό κ. Γαβρόγλου, που επιβεβαιώνει αυτό ακριβώς το συνονθύλευμα πολιτικής, δίχως να προσφέρει ουσιαστικά στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σε μία προσπάθεια σχολιασμού των ρυθμίσεων που προωθεί το Νομοσχέδιο, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, εντοπίσαμε πληθώρα αστοχιών σχετικά με δευτεροβάθμια, αλλά κατά βάση, και λόγω των προβληματισμών μας ως φοιτητές, σχετικά με την τριτοβάθμια. Καταρχάς, η πολιτική κατεύθυνση αποδέσμευσης του Λυκείου και του σχολείου ευρύτερα από τη γενική γνώση, που υποτίθεται ότι το ίδιο μεταλαμπαδεύει στις νεότερες γενιές, επισφραγίζεται με την απογύμνωση της Γ’ Λυκείου από όλα τα μαθήματα γενικής Παιδείας. Καθώς φαίνεται, λοιπόν, η σημερινή κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη από το επίπεδο, τις σφαιρικές γνώσεις και την Παιδεία που κουβαλάει ο μέσος έφηβος, και θέτει ως προτεραιότητα την κατάργηση της γενικής Παιδείας έναντι της συνολικής ενίσχυσης της, στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής, του Αρτέμη Σώρρα και των flat earthers. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, έχουμε πολλάκις εκφράσει την αναγκαιότητα ενίσχυσης της γενικής παιδείας, αλλά και την αναγκαιότητα αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού των μεθόδων διδασκαλίας ώστε αυτή να γίνει αποδοτικότερη.
Η μεγάλη πληγή, ωστόσο, του Νομοσχεδίου, είναι οι κοσμογονικές αλλαγές που προωθεί στο χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Έως τώρα, έχουμε γίνει μάρτυρες μίας άκρως βιαστικής και δίχως πλάνο συγχώνευσης των ΤΕΙ Πειραιά και ΤΕΙ Αθήνας στο νέο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, και της κατάργησης των ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και Ηπείρου, εντάσσοντας τα τμήματα και τις σχολές τους στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αντίστοιχα. Βήμα – βήμα και ένα τη φορά. Στο παρόν νομοσχέδιο, ο Υπουργός αποφάσισε να προχωρήσει γοργά σε έξι (!!!) καταργήσεις ολόκληρων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ίδρυση δύο νέων Πανεπιστημίων και ένα σύνολο συγχωνεύσεων τμημάτων και σχολών. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως επιχειρείται η μεγαλύτερη και πιο γρήγορη αλλαγή του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης διαχρονικά. Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν…
1.      Είναι σωστή η κατεύθυνση «Πανεπιστημιοποίησης» των ΤΕΙ;
Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ διαφωνούμε επί της αρχής με την εν λόγω κατεύθυνση που θέτει το νομοσχέδιο, καθώς αφενός προκύπτει ένα κενό σε επίπεδο αγοράς εργασίας που ικανοποιείται από τους αποφοίτους των ΤΕΙ όλα αυτά τα χρόνια, ενώ παράλληλα δημιουργείται υπερκορεσμός των υποψηφίων που θα διεκδικήσουν τις θέσεις απασχόλησης με επιστημονική κατάρτιση ανάλογη των ΑΕΙ. Η κατάρτιση που παρέχεται μέσω των ΤΕΙ είναι ιδιαίτερης σημασίας, ενώ οι απόφοιτοί τους προσφέρουν έργο και λύσεις σε τεχνικό και τεχνολογικό επίπεδο χάρη στις γνώσεις που διαθέτουν. Καλούνται, λοιπόν, να αποτελέσουν το συνδετικό κρίκο μεταξύ της επιστημονικής θεωρίας και της πρακτικής εφαρμογής αυτής. Είναι γεγονός πως το γενικότερο πλαίσιο των περικοπών και υποχρηματοδότησης στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας σε συνδυασμό με μια απαξιωμένη αντίληψη ως προς το έργο των ΤΕΙ που δυστυχώς συντηρείται μέχρι και σήμερα σε επίπεδο κοινωνίας, έχουν υποβαθμίσει σημαντικά τον ρόλο τους. Ωστόσο, μια μόνο απλή αναβάθμιση των ΤΕΙ σε ΑΕΙ δε θα οδηγήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη τους και τον εξορθολογισμό της λειτουργίας τους. Αντίθετα, κάτι τέτοιο θα επιτευχθεί με τη βελτίωση των ήδη υπαρχουσών υποδομών, την αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών των σχολών αυτών, τον σαφή καθορισμό των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων, αλλά και με την καλύτερη προετοιμασία των υποψηφίων που εισάγονται στα ΤΕΙ μέσω των Γενικών Λυκείων και ιδιαίτερα των ΕΠΑΛ. Κατ’ επέκταση, προκύπτουν επιπλέον προβληματισμοί αναφορικά με το νέο ρόλο που καλούνται να επιτελέσουν τα ΕΠΑΛ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εν κατακλείδι, η εν λόγω πρωτοβουλία για δήθεν αναβάθμιση των ελληνικών ΤΕΙ δε μοιάζει τίποτα περισσότερο από ένα επικοινωνιακό τέχνασμα διαρκείας για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των εθνικών εκλογών για την δημιουργία εντυπώσεων, που «διευκολύνει» μάλιστα την μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία λόγω του διακαή πόθου της «ανωτατοποίησης» τους, σε συνδυασμό με την τυφλή ικανοποίηση προεκλογικών θελημάτων.
2.      Πως, γιατί και με τι κριτήρια προχωράει το Υπουργείο σε όλες αυτές τις συγχωνεύσεις;
Είναι γεγονός, πως ανά την ελληνική επικράτεια υπάρχει πλήθος τμημάτων ή σχολών, τόσο σε επίπεδο ΑΕΙ όσο και σε ΤΕΙ, τα οποία υπολειτουργούν. Μερικά από τα αίτια της κατάστασης αυτής είναι η υπροχρηματοδότηση σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομών κατάλληλων για την εκπλήρωση του εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου που καλούνται να φέρουν εις πέρας, αλλά και η περιορισμένη επαγγελματική αποκατάσταση που προσφέρει ο τίτλος σπουδών. Στην πραγματικότητα, μια συγχώνευση τμημάτων ή και σχολών που υπολειτουργούν, θα μπορούσε να αποτελέσει λύση στα προβλήματά τους, καθότι καθίσταται δυνατή η δημιουργία ισχυρών σχολών, που θα δίνουν στους αποφοίτους πτυχία με αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, που θα μπορούν να εκτελέσουν επαρκώς το εκπαιδευτικό τους έργο, ενώ θα πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να αναπτύξουν επαρκώς την ερευνητική τους δραστηριότητα. Οι συγχωνεύσεις αυτές όμως, δε θα πρέπει να γίνονται άκριτα, αλλά στα πλαίσια ενός καθολικού σχεδιασμού, ο οποίος θα έχει ορισμένα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ωστόσο, όπως προδίδει και η ταχύτητα που προωθούνται οι εν λόγω συγχωνεύσεις, και μάλιστα όχι τμημάτων ή σχολών, αλλά ολόκληρων Ιδρυμάτων, καμία εξ’ αυτών δεν βασίζεται σε έναν καθολικό σχεδιασμό και σε ένα σύνολο κριτηρίων. Αντίθετα, αφενός επιδιώκεται η συνδιαλλαγή από πλευράς της κυβέρνησης με τοπικούς παράγοντες ανά την επικράτεια, ώστε να κερδίζουν από την ύπαρξη τμημάτων και σχολών σε κάθε πόλη και χωριό, ιδιαίτερα μέσα στο έντονο κλίμα των αυτοδιοικητικών και ακολούθως των εθνικών εκλογών, αφετέρου ικανοποιούνται τυφλά οι μνημονιακές επιταγές για μείωση των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ανά την επικράτεια και εξυπηρετείται η «Πανεπιστημιοποίησης» των ΤΕΙ.
Πέραν, όμως, της ανούσιας και πλήρως ανοργάνωτης αναδιαμόρφωσης του χάρτη των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, ή τουλάχιστον ότι έμεινε από αυτά, το μεγαλύτερο αγκάθι του Νομοσχεδίου είναι ο υπερκορεσμός που συντελείται σε ένα σύνολο από ειδικότητες λόγω της δήθεν αναβάθμισης των τμημάτων ΤΕΙ σε ΑΕΙ ή της δημιουργίας νέων τμημάτων, είτε πρόκειται για κάποια συγχώνευση, είτε για πλήρως καινούργια τμήματα. Νέα σχολή Νομικής, σχολές Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων και Χημικών Μηχανικών, τμήματα Οικονομικών και Διοικητικών επιστημών είναι μερικά από τα πιο προφανή καταστροφικά παραδείγματα. Οι ειδικότητες αυτές των οικονομολόγων, των νομικών, των μηχανικών θα βιώσουν, σε επίπεδο ανώτατης εκπαίδευσης, μία αύξηση των φοιτητών, και αργότερα αποφοίτων, της τάξης του 100% έως και 130%. Μία τέτοια κατεύθυνση μόνο καταστροφική μπορεί να αποβεί, καθώς θα δημιουργήσει στρατιές ανέργων, την ώρα που συγκεκριμένοι κλάδοι ήδη ασφυκτιούν.
Επιπλέον, δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσο οι συγκεκριμένες «ανωτατοποιημένες» σχολές θα πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να παράγουν αποφοίτους ικανούς να ανταποκριθούν στο έργο τους. Πιο συγκεκριμένα, στο επίπεδο των μηχανικών, οι αμφιβολίες είναι τεράστιες όσον αφορά τη σταδιακή εξίσωση των νέων αυτών τμημάτων και σχολών με τις ήδη υπάρχουσες σχολές, σχολές όπως του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που χρειάστηκαν χρόνια για να αποκτήσουν το επίπεδο και την αναγνωρισιμότητα που σήμερα τις χαρακτηρίζει. Το άρθρο 66, λοιπόν, του Νομοσχεδίου, όχι απλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά αντίθετα αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τον τεχνικό κόσμο καθώς θέτει υπό αμφισβήτηση την ποιότητα των διπλωματούχων μηχανικών – και συνεπώς των τεχνικών έργων και μελετών – ενώ παράλληλα προχωρά, μαζί με το υπόλοιπο νομοσχέδιο, στην σταδιακή εξάλειψη της καθαρά τεχνολογικής εκπαίδευσης, δημιουργώντας ένα τεράστιο κενό στην παραγωγική διαδικασία.
Συνοψίζοντας, η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία αποτελεί τον επίλογο μία καταστροφικής πολιτικής σε μία άκρως καταστροφική τετραετία ΣΥΡΙΖΑ. Ρίχνει ταφόπλακα στην τεχνική εκπαίδευση, διαλύει τον τεχνικό κλάδο, δημιουργεί στρατιές ανέργων και οδηγεί στον υπερκορεσμό της ανώτατης εκπαίδευσης. Και όλα αυτά, στο βωμό της αριστερής ατζέντας και της εξυπηρέτησης μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.  Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, ερχόμαστε σε ευθεία ρήξη με το εν λόγω Νομοσχέδιο, δεν διανοούμαστε την ανεύθυνη στάση της κυβέρνησης και του Υπουργείου και τους καλούμε να το αναθεωρήσουν άμεσα.
Καλούμε, επίσης, όσες πολιτικές δυνάμεις μέσα από τα Πανεπιστήμια και τους Φοιτητικούς Συλλόγους, τις διοικήσεις των σχολών και των Ιδρυμάτων μας, τους χώρους δουλειάς και το ΤΕΕ αντιλαμβάνονται την εγκληματική φύση του νομοθετήματος να εναντιωθούν σε αυτό και να διαμορφώσουν συνθήκες ασφυξίας σε μία κυβέρνηση που καταστρέφει απ’ άκρη σ’ άκρη όλες τις δομές της χώρας και, καθώς φαίνεται, δεν θα σταματήσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τον κλάδο των μηχανικών…
ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Απολογισμός Δράσης 2019

Στις 1Ο Απριλίου είναι η ώρα για τη μεγάλη αλλαγή!


Ψηφίζουμε - Στηρίζουμε ΠΑΣΠ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΕΜΠ γιατί:
  • είναι η μόνη ΥΠΕΥΘΥΝΗ δύναμη του συλλόγου
  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ και ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ βελτιώνοντας το επίπεδο και την καθημερινότητα στη σχολή
  • έχει ολοκληρωμένες ΘΕΣΕΙΣ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.


… γιατί ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό!