ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Αναμφισβήτητα, το πτυχίο του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού αποτελεί μία ιδιαίτερα ισχυρή βάση και εφαλτήριο για την περεταίρω ακαδημαϊκή καλλιέργεια των φοιτητών Ηλεκτρολόγων, με μεγάλη μερίδα των αποφοίτων της σχολής μας να επιλέγουν τη συνέχεια των σπουδών τους σε μεταπτυχιακά τμήματα του εξωτερικού. Παράλληλα, δεν είναι λίγοι οι φοιτητές εκείνοι οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών ERASMUS, μεταβαίνουν για ολιγόμηνη χρονική περίοδο σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού.


Οι προαναφερθείσες περιπτώσεις, κατά την περίοδο και διαδικασία υποβολής των αντίστοιχων αιτήσεων από την πλευρά των φοιτητών της σχολής μας, απαιτούν την παροχή συγκερκιμένων πιστοποιητικών και εγγράφων, όπως λόγου χάρη η αναλυτική βαθμολογία ή το πτυχίο της σχολής, στα αγγλικά.


Η μέχρι πρότινος διαδικασία απαιτούσε την παροχή του αντίστοιχου ελληνικού εγγράφου από τη γραμματεία της σχολής και στη συνέχεια, την επίσημη μετάφρασή του από εξωπανεπιστημιακά διαπιστευμένα Ιδρύματα, με ευθύνη των φοιτητών, συμπεριλαμβανομένου και του υψηλού της κόστους.


Ως ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ, αναγνωρίζοντας την εν λόγω παθογένεια και στα πλαίσια της προσπάθεια μας για αναβάθμιση των παρεχόμενων από τη σχολή υπηρεσιών, καθώς επίσης και της βελτίωσης της καθημερινότητας των συμφοιτητών μας, ειδικά στα μεγαλύτερα έτη, προτείνουμε την παροχή από πλευράς σχολής της αναλυτικής βαθμολογίας των φοιτητών καθώς επίσης και του πτυχίου της σχολής στην αγγλική γλώσσα. Η εφαρμογή της συγκεκριμένης πρότασης, παρ’ όλο που αποτελεί μία τυπική διαδικασία ελάχιστης δυσκολίας και πόρων για τη γραμματεία της σχολής, σαφώς και θα απαλλάξει μεγάλη μερίδα φοιτητών από περιττό χρόνο και κόπο, αλλά κυρίως από το ιδιαιτέρως υψηλό της κόστος. Δεδομένης της προσπάθειας που γίνεται από την πλευρά της σχολής για τη βελτίωση των διαδικαστικών λειτουργιών της γραμματείας μας, με την καθιέρωση παρεχόμενων ηλεκτρονικών υπηρεσιών, θεωρούμε επιτακτική πλέον την ολοκλήρωση της με την ένταξη στις υπηρεσίς προς τους φοιτητές των αντίστοιχων επίσημων εγγράφων στην αγγλική γλώσσα, όπου η καθημερινότητα έχει αποδείξει την αναγκαιότητα τους.

ΠΑΣΠ ΗΜΜΥ

Και με τις διαγραφές φοιτητών τι γίνεται;

Για μία ακόμη φορά, επανήλθε στο προσκήνιο ένα ιδιαίτερα μείζον ζήτημα για τα ελληνικά πανεπιστήμια, εκείνο των «αιωνίων» φοιτητών και το ενδεχόμενο διαγραφής τους. Το συγκεκριμένο θέμα υφίσταται ήδη από το 2007 και το νόμο Γιαννάκου, όπου προβλεπόταν ως συνολικός χρόνος φοίτησης το διπλάσιο της διάρκειας του προγράμματος σπουδών του εκάστοτε τμήματος, ενώ μετά το πέρας του χρονικού αυτού διαστήματος γίνεται παύση της φοιτητικής ιδιότητας, δηλαδή απώλεια των φοιτητικών προνομίων και δικαιωμάτων. Μια νέα τροποποίηση στη διάρκεια φοίτησης έγινε το 2011 με το νόμο Διαμαντοπούλου, όπου εισήλθε η έννοια της φοίτησης ν+2 ετών. Σύμφωνα με την οποία οι νέοι εισαχθέντες, από εκείνη τη χρονιά και έπειτα, καλούνταν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στον προβλεπόμενο από το πρόγραμμα σπουδών χρόνο επαυξημένο κατά 2 έτη, όσοι βρίσκονταν εντός του ορισμένου χρόνου φοίτησης το έτος 2011, δηλαδή από 1ο έως 4ο ή 5ο έτος, καλούνταν να ολοκληρώσουν τη φοίτηση τους εντός 2ν χρόνων, ενώ όσοι είχαν συμπληρώσει τα 2ν έτη θα δικαιούνταν επιπλέον 3 χρόνια φοίτησης. Ωστόσο, σε κανέναν από τους δύο νόμους δεν υπήρχε ξεκάθαρη αναφορά δυνατότητας διαγραφής φοιτητών, η οποία εναπόκεινται στην ευχέρεια των Ιδρυμάτων, μέσω των οργανισμών και των εσωτερικών κανονισμών τους, τους οποίους υποχρεούνταν να καταρτίσουν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

Μέσα σε όλα αυτά και ενώ οι διαγραφές των φοιτητών είχαν παγώσει, λόγω της μη συμπερίληψής τους σε κανέναν, ως τώρα, εσωτερικό κανονισμό, ο υπουργός παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος με δηλώσεις του προ ημερών, ανέφερε την ανάγκη για διαγραφή των λεγόμενων αιωνίων φοιτητών με πρόσχημα την οικονομική επιβάρυνση που προκαλούν στα Ιδρύματα. Σύμφωνα με τις διατάξεις που επιθυμεί να περάσει η κυβέρνηση, περίπου 180.000 άτομα θα απολέσουν οριστικά τη φοιτητική τους ιδιότητα, αφού ο νέος νόμος προβλέπει ότι όσοι έχουν εισαχθεί στα ΑΕΙ πριν από το 2006, με το τέλος του φετινού ακαδημαϊκού έτους, θα διαγράφονται. Αρκετά Ιδρύματα έχουν, ήδη, εκφράσει την ανησυχία τους για τη βίαιη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, καθώς θα πρέπει πρώτα να συμπεριληφθούν οι σχετικές διατάξεις στους υπό σύνταξη Οργανισμούς των Ιδρυμάτων και ακολούθως στους Εσωτερικούς Κανονισμούς τους.

Παρόλο που το προβλεπόμενο όριο φοίτησης κρίνεται επαρκές για την ολοκλήρωση των σπουδών ενός μέσου φοιτητή, συχνό φαινόμενο αποτελεί η ύπαρξη περιπτώσεων φοιτητών , οι οποίοι λόγω αστάθμητων και απρόβλεπτων παραγόντων αδυνατούν να αφοσιωθούν στις σπουδές τους, με συνέπεια την παράταση της αποφοίτησης τους. Πιο συγκεκριμένα, μεσούσης της κρίσης, δεδομένων των σημερινών οικονομικών συγκυριών, δεν μπορούμε να παραγκωνίσουμε το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός των εν λόγω φοιτητών αναγκάζονται να εργαστούν, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, βοηθώντας παράλληλα τις οικογένειες τους, με αποτέλεσμα την πιθανή παραμέληση ή ακόμη και εγκατάλειψη των σπουδών τους για ένα χρονικό διάστημα. 

Επιπλέον, αναλύοντας κανείς τον τρόπο δόμησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, θα διαπιστώσει ότι η έλλειψη μιας ολοκληρωμένης, σύγχρονης και ανταγωνιστικής ποιότητας παρεχόμενης γνώσης, διδασκαλίας αλλά και καθηγητικού προσωπικού σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία αντικειμενικής αξιολόγησης, δεν διασφαλίζουν επ’ ουδενί την εμπρόθεσμη και ομαλή ολοκλήρωση των σπουδών.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε πως η βάναυση και απροειδοποίητη διαγραφή οποιουδήποτε φοιτητή, λαμβάνοντας υπόψιν τις παθογένειες των Ελληνικών πανεπιστημίων, αλλά και ορισμένες κατηγορίες φοιτητών που δεν καλύπτονται πλήρως από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, αποτελεί μια λύση καθαρά τιμωρητικού χαρακτήρα και όχι μια λύση βελτίωσης του υπάρχοντος προβληματικού συστήματος της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και συνεπώς, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ωστόσο, αντιλαμβανόμενοι την οικονομική δυσχέρεια στην οποία έχουν επέλθει τα Ιδρύματα, λόγω της μειωμένης χρηματοδότησης που λαμβάνουν, αλλά και λόγω φαινομένων κακοδιαχείρισης και αδιαφάνειας που παρατηρούνταν επί χρόνια, κρίνουμε ορθή τη διακοπή των φοιτητικών προνομίων και παροχών για τους φοιτητές που υπερβαίνουν το αντίστοιχο όριο φοίτησης, προκειμένου να μην επιβαρύνουν οικονομικά το εκάστοτε ίδρυμα, αλλά παράλληλα να διατηρούν το δικαίωμα στην απόκτηση του πτυχίου τους.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Λεφτά υπάρχουν... στο ΕΜΠ

Όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες, τα τελευταία χρόνια, φαινομένων αδιαφάνειας και διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και σε ποικίλες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής, πόσο μάλλον σε υπηρεσίες, όπου ο έλεγχος είναι από ανεπαρκής έως άφαντος. Ένας από αυτούς τους χώρους είναι και το ΕΜΠ, όπου όλα τα θέματα, διοικητικά και εκπαιδευτικά, περνούν από τον έλεγχο της Συγκλήτου, ενός υπεροργάνου, το οποίο σαφώς και έχει αυξημένες αρμοδιότητες, παραπάνω ίσως και από τις δέουσες. Καθίσταται λοιπόν αδήριτη ανάγκη ο διαχωρισμός διοικητικών και ακαδημαϊκών λειτουργιών στα πανεπιστήμια. Απότοκο όλης αυτής της συγκεντρωμένης δύναμης και του απόλυτου ελέγχου είναι ένα σύνολο σκανδάλων στα πανεπιστήμια, τα οποία αποδεικνύουν ότι η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος γίνεται χωρίς κανένα ίχνος ντροπής.

Συχνά πυκνά, λοιπόν, κάνουν την εμφάνισή τους περιστατικά αυθαιρεσίας και μέσα στο ίδρυμα μας, ενώ παράλληλα, γεγονός αποτελεί και η κακοδιαχείριση των οικονομικών του, με πιο συγκεκριμένο και πρόσφατο να είναι το παράδειγμα της τρύπας του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ που βρέθηκε στα οικονομικά του Πολυτεχνείου. Ειδικότερα, το ΣΔΟΕ, βασισμένο σε πληροφορίες που βρέθηκαν στην λίστα Λανγκάρντ, πραγματοποίησε την Παρασκευή 7/3 έλεγχο στα οικονομικά του ΕΜΠ και ανακάλυψε την συγκεκριμένη τρύπα, η οποία δημιουργήθηκε λόγω της μη έκδοσης παραστατικών για την αγορά εξοπλισμού και προϊόντων για το Ίδρυμα το διάστημα 2005-2013. Εξαιτίας της μη έκδοσης των εν λόγω παραστατικών, δεν έχει αποδοθεί ο ΦΠΑ για το 1,5 αυτό εκατομμύριο, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις «τσέπες» στις οποίες κατέληξαν τα χρήματα αυτά.

Βέβαια, φαινόμενα κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης των οικονομικών πόρων του Ιδρύματος μας, δεν προκαλούν πλέον έκπληξη σε κανέναν. Δυστυχώς, το ισχύον διοικητικό σύστημα των Πανεπιστημίων έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές την αδυναμία του να εξασφαλίσει τη διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών του Ε.Μ.Π., αφού δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις υπεξαίρεσης, από πλευράς μελών ΔΕΠ ή άλλων μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, χρηματικών ποσών που προορίζονται για ερευνητικά προγράμματα που οι ίδιοι έχουν αναλάβει. Αποτελέσματα αυτών, η ύπαρξη τέτοιου είδους οικονομικών καταχρήσεων, όπως η πρόσφατη τρύπα 1,5 εκατομμυρίου, και η δημιουργία ελλειμμάτων, όπως ο κατά 17 εκατομμύρια ευρώ ελλειμματικός προϋπολογισμός του Ιδρύματος, 4 χρόνια πριν, επί πρυτανείας Μουτζούρη. Τρανά παραδείγματα, που ουσιαστικά καταδεικνύουν τη διάσταση της νοσηρής υπάρχουσας ευρύτερης κατάστασης και αποδεικνύουν την, ως τώρα, προβληματική λειτουργία της Συγκλήτου, πλήττοντας βάναυσα τις δυνατότητες του Ιδρύματος.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, μένουμε πιστοί στη θέση μας για ένα δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, το οποίο θα εξασφαλίζει την οικονομική του αυτοδυναμία, αξιοποιώντας τους όποιους διαθέσιμους δικούς του πόρους, παράλληλα με την κρατική χρηματοδότηση και θεωρούμε πως για την εύρυθμη λειτουργία των Ιδρυμάτων απαιτείται η διασφάλιση της διαφάνειας σε κάθε στάδιο της διαχείρησης των χρηματικών πόρων και ο ουσιαστικός έλεγχος αυτών των διαδικασιών. Αντιλαμβανόμενοι, συνεπώς, την έννοια της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα διοίκησης ως το δημοκρατικό διαφανές πλέγμα στη γενικότερη λειτουργία των Ιδρυμάτων, κρίναμε επιτακτικό να απαιτήσουμε την αποκατάσταση της αλήθειας και την απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης.

Αναφορικά με το παρελθοντικό περιστατικό, σε Σύγκλητο που έλαβε χώρα μετά τη διαπίστωση του ελλείματος, είχαμε προτείνει την είσοδο ορκωτών λογιστών, οι οποίοι μέσω των ελέγχων όλων των οικονομικών στοιχείων και του πορίσματος, θα καταδείκνυαν τα αίτια και τους πραγματικούς υπευθύνους της αλόγιστης αυτής σπατάλης. Δυστυχώς, όμως, απάντηση στο τι «απέγινε» το τεράστιό ποσό των 17 εκατομμυρίων δε δόθηκε ποτέ, καθώς η πρότασή μας αυτή δεν είχε την απαραίτητη στήριξη της υπόλοιπης ακαδημαικής κοινότητας. Χαρακτηρίζοντας ως αναμενόμενη τη στάση της καθηγητικής μερίδας, καθώς δεν τρέφουμε φρούδες ελπίδες για τη διαφάνεια της δικής τους δραστηριότητας και για την απουσία ανάμειξής τους στην «αξιοποίηση» του ελλείματος, θα θέλαμε να επικεντρωθούμε στην αχαρακτήριστη στάση των υπόλοιπων φοιτητικών εκπροσώπων..

Οι γνωστοί άγνωστοι συνάδελφοι μας, μην έχοντας- απορίας άξιο- την περιέργεια, αν όχι την συνειδησιακή απαίτηση, να μάθουν «που πήγαν τα λεφτά», εμπόδισαν κάθε διαδικασία προς την κατεύθυνση αυτή, βάζοντας έτσι πλάτες σε όλες αυτές τις παράνομες ενέργειες διαπλοκής και σπατάλης. Προφανώς, οι κύριοι της ΕΑΑΚ, αντιλαμβάνονται διαφορετικά το ρόλο της συνδιοίκησης και της φοιτητικής εκπροσώπησης, αιτιολογώντας την αδιαφορία προς την επιθυμία ολόκληρης της φοιτητικής κοινότητας για απόδοση ευθυνών, δηλαδή τη συγκάλυψη του γεγονότος, ως στάση περιθωριοποίησης των επιχειρήσεων, ώστε αυτές να μην εισέλθουν στο Ίδρυμα με τη μορφή των ορκωτών λογιστών! Βέβαια, δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση σε κανέναν το γεγονός, πως για μια ακόμη φορά η αριστερή και αγωνιστική παράταξη της ΕΑΑΚ δεν πρότεινε τίποτα, αλλά κατέφυγε στη λογική του στείρου αρνητισμού, πρακτική φοβερά επικίνδυνη και, ειδικά στην περίπτωση αυτή, άκρως ενδιαφέρουσα.. 

Το γεγονός, λοιπόν, της εκκωφαντικά σιωπηλής προσπέρασης ενός τέτοιου συμβάντος, καθώς και η συνεχής ατιμωρησία παρόμοιων φαινομένων, λογικό και επόμενο ήταν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση όλων των άμεσα εμπλεκόμενων τη διάπραξη τέτοιων ενεργειών στο άμεσο μέλλον, όπως και έγινε. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε επιτακτική την πραγματοποίηση συχνών και πλήρων ελέγχων όλων των οικονομικών στοιχείων του Ιδρύματος. Ιδιαίτερα στους σημερινούς καιρούς, που ακολουθείται μια γενικότερη πολιτική περικοπής των φοιτητικών παροχών και τα Ιδρύματα υποχρηματοδοτούνται αδυνατώντας να καλύψουν βασικές ανάγκες τους, όπως υλικοτεχνικό και εργαστηριακό εξοπλισμό, 2ους τόμους σε ορισμένα μαθήματα, σίτιση και στέγαση, οι οικονομικές διαρροές είναι απαγορευτικές. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή συνεχιστεί αυτό το όργιο ατιμωρησίας και απουσίας ελέγχου, τα φαινόμενα αυτά θα επαναληφθούν και αναπόφευκτα θα θέσουν ζήτημα βιωσιμότητας στο μεγαλύτερο τεχνολογικό Ίδρυμα της χώρας. Και συνυπεύθυνοι σ’ αυτό, θα είναι μόνο αυτοί, που τότε και τώρα έβαλαν πλάτη στην ασυδοσία και έκλεισαν το μάτι σε παλιούς και επόμενους επίδοξους καιροσκόπους…

ΠΑΣΠ ΕΜΠ