Κανονική λειτουργία της σχολής 20-21/12

Η σημερινή Σύγκλητος με θέμα την αναστολή της λειτουργίας του Ιδρύματος διακόπηκε και έτσι δεν υπάρχει καμία απόφαση σχετικά με το θέμα. Αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία σήμερα και αύριο συνεχίζεται κανονικά.

Διεξαγωγή μαθημάτων Τετάρτης 19/12

Τα μαθήματα της Τετάρτης 19/12 θα πραγματοποιηθούν κανονικά. Ωστόσο, μετά από απόφαση του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου, λόγω της απεργίας που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ με τη ΓΣΕΕ, οι παρουσίες στα εργαστήρια είναι προαιρετικές και θα οριστούν αναπληρώσεις για όσους φοιτητές δε μπορέσουν να παρευρεθούν σε αυτά.

Η 6η Δεκέμβρη σήμερα...

Ήταν βράδυ της 6ης Δεκέμβρη όταν «όργανα της τάξης» με ύβρεις και χωρίς να έχει προηγηθεί πρόκληση, στράφηκαν εναντίον παρέας μαθητών στην περιοχή των Εξαρχείων και ένας από αυτούς, σημαδεύοντας ψυχρά με το υπηρεσιακό του όπλο πυροβόλησε προς το μέρος τους. Το αποτέλεσμα, γνωστό… Ο μαθητής Α. Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ.


Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς – ακροδεξιά κατάλοιπα που παραμένουν ακόμα στους κόλπους της αστυνομίας. Πρώτα θύματα της κρατικής καταστολής ο φοιτητής Κουμής και η εργάτρια Κανελλοπούλου, όταν, το 1980, η πορεία της 17ης Νοέμβρη κινήθηκε προς την Αμερικανική πρεσβεία, χωρίς την έγκριση του επίσημου κράτους. Πέντε χρόνια μετά, ο Μιχάλης Καλτεζάς δολοφονείται από παρακρατικούς μηχανισμούς της αστυνομίας, με τη νεολαία να αντιδρά για ακόμη μία φορά. Η φασιστική δράση όμως δε σταμάτησε ούτε εκεί, καθώς η δολοφονία του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα από παρακρατικούς – μέλη της (Φ)ΟΝΝΕΔ, το 1991, αποτελεί σημείο ορόσημο στις προσπάθειες έκφανσης της κρατικής καταστολής. Οι δολοφονίες αυτές προφανώς και δεν αποτελούν μεμονωμένα γεγονότα, αλλά μέρος μίας ακροδεξιάς – φασιστικής νοοτροπίας που καλλιεργείται και υπάρχει ακόμα και σήμερα στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας, στοιχείο ωστόσο που αντιμετωπίζει συστηματικά την έκφραση της λαϊκής οργής σχετικά με οποιαδήποτε προσπάθεια περιστολής της ανθρώπινης ελευθερίας.


Η κρατική καταστολή και η τρομοκρατία του σήμερα εκφράζεται, βέβαια, με διαφορετικούς τρόπους. Η σωματική βία, η ρίψη χημικών, το πογκρόμ των ΜΑΤ εναντίον των διαδηλωτών και οι υπεράριθμες προσαγωγές αποτελούν σύνηθες φαινόμενο σε κάθε διαδήλωση, έχοντας ως σκοπό την ποινικοποίηση κάθε προσπάθειας λαϊκής αντίδρασης και την τρομοκράτηση των πολιτών. Η λειτουργία των ΜΑΤ και των ομάδων ΔΙΑΣ – ΔΕΛΤΑ έχει ανέβει επίπεδο και πλέον με «δικαιώματα σερίφη», έχοντας και τη βοήθεια ασφαλιτών, τρομοκρατούν τον κόσμο με συχνές εξακριβώσεις στοιχείων που πολλές φορές οδηγούν σε προσαγωγές, ακόμα και μακριά από τις περιοχές των συγκεντρώσεων. Πρόσφατο γεγονός η προσαγωγή δύο φοιτητών – μελών της ΠΑΣΠ Ηλεκτρολόγων στο σταθμό μετρό Κατεχάκη επειδή είχαν στην κατοχή τους μαντήλια(!), χωρίς να συντρέχει κανένας ουσιαστικός λόγος προσαγωγής και κράτησής τους.


Η απάντηση του λαϊκού και φοιτητικού κινήματος απέναντι στα μέτρα εξαθλίωσης και υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας συνεχίζει να είναι μαζική και αποφασιστική, διεκδικώντας ένα καλύτερο παρόν και οραματιζόμενη ένα πιο αισιόδοξο μέλλον. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ αποστρεφόμαστε με κάθε τρόπο κάθε μορφή κρατικής καταστολής και κάθε εναπομείναν κατάλοιπο φασιστικών και ρατσιστικών μηχανισμών που λειτουργούν στο εσωτερικό της αστυνομίας, παραβαίνοντας ουσιαστικά τον πραγματικό ρόλο και σκοπό του συγκεκριμένου σώματος. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιβολής αστυνομοκρατίας, καταστρατήγησης του συνταγματικού δικαιώματος της διαμαρτυρίας και οποιασδήποτε προσπάθειας περιστολής της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών.

                             ΠΑΣΠ ΕΜΠ

Εξελίξεις σχετικά με τα Σ.Δ.!

Είναι προφανές ότι με το ισχύον νομοθετικό σύστημα δεν είναι εφικτή η διατήρηση και η εξασφάλιση της διαφάνειας στα ελληνικά εκπαιδευτικά Ιδρύματα καθώς η Σύγκλητος αποτελεί ένα υπερόργανο, το οποίο αποφασίζει για τα ακαδημαϊκά και διοικητικά ζητήματα των Πανεπιστημίων και ελέγχεται αποκλειστικά από τα μέλη ΔΕΠ. Έτσι, συχνά είναι τα φαινόμενα καθηγητικής αδιαφάνειας και αυθαιρεσίας με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται τεράστια ποσά που προορίζονταν για έρευνες, συνέπεια των οποίων είναι τα υπέρογκα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς των Πανεπιστημίων.


Αναγκαία λοιπόν θεωρούμε τη σύσταση ενός νέου οργάνου, του Συμβούλιου Διοίκησης. Το νέο αυτό όργανο αναλαμβάνει τις διοικητικές αρμοδιότητες του εκάστοτε ιδρύματος. Ωστόσο, η καθιέρωση ενός τέτοιου οργάνου πρέπει να διασφαλίζει τον αυτοδιοίκητο χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου. Δηλαδή να θέτει τους κατάλληλους όρους επιλογής των εξωτερικών μελών και να μεριμνεί για την επαρκή εκπροσώπηση των φοιτητών στο Συμβούλιο.


Με το όργανο αυτό, όμως, όπως εισάγεται στο νόμο Διαμαντοπούλου δεν μπορούμε παρά να διαφωνούμε καθώς η υπάρχουσα σύσταση διασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία των καθηγητών σε αυτά, με 8 από τα 15 μέλη, οπότε ουσιαστικά δεν βοηθάει στο να μειωθούν τα φαινόμενα αδιαφάνειας, ενώ υποβαθμίζει τη συμμετοχή των φοιτητών, με την ύπαρξη μόνο ενός στα 15 μέλη. Παράλληλα, είναι εμφανώς αυξημένη η συμμετοχή των εξωτερικών μελών, από αυτή που πιστεύουμε πως θα έπρεπε να υπάρχει και παρουσιάσαμε στην πρόταση διαβούλευσης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, στοιχείο που ενισχύει την πιθανότητα κατευθυνόμενης εξωτερικής παρέμβασης στα διοικητικά ζητήματα του Ιδρύματος.


Ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη που παραμένει πιστή στις ιδεολογικές της αρχές και αξίες ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ που παράλληλα θα ανάψει το πράσινο φως για τη νομιμοποίηση ολόκληρου του νόμου και άρα την προώθηση μιας γενικότερης πολιτικής υποβάθμισης των πτυχίων μας και κατάργησης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.


Μετά την τροπολογία Αρβανιτόπουλου που πέρασε εν μέσω καλοκαιριού, όπου εκβιάζεται ουσιαστικά η εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης, συγκλίθηκε πλείστες φορές Πρυτανικό Συμβούλιο στο Ε.Μ.Π για τον ορισμό ημερομηνίας εκλογών. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ είμασταν εκεί και εμποδίσαμε με τη φυσική μας παρουσία την ολοκλήρωση οποιασδήποτε διαδικασίας επικύρωσης υποψηφίων και ανακήρυξης εφορευτικής επιτροπής. Ωστόσο το Πρυτανικό Συμβούλιο την Τρίτη 27/11, λειτουργώντας υπό καθεστώς ομερτά, μετά από την παρεμπόδιση και την ακύρωση της επίσημης συνεδρίασης, συνεδρίασε “κρυφά” τη ΝΥΧΤΑ(!!!) σε άλλη αίθουσα και προκύρηξε εκλογές Συμβουλίων Διοίκησης για τη Δευτέρα 3 Δεκέμβρη. Σε περίπτωση ακύρωσής τους ορίστηκε ως νέα ημερομηνία η Τρίτη 4 Δεκεμβρίου. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ δηλώνουμε υπεύθυνα πως θα είμαστε και πάλι εκεί για να μπλοκάρουμε τις εκλογές αυτές με οποιονδήποτε τρόπο. Ωστόσο, το παράθυρο της επιστολικής ψήφου που άνοιξε με την τροπολογία Αρβανιτόπουλου, δίνει τη δυνατότητα στους καθηγητές και στο Υπουργείο να προχωρήσουν στη διενέργεια της εκλογικής διαδικασίας εκτός του χώρου του Ιδρύματος. Επειδή δεν έχουμε αυταπάτες και δεν τρέφουμε φρούδες ελπίδες πως μπορούμε να ''ρίξουμε'' τον server της ηλεκτρονικής ψήφου, όπως κάποιοι ευαγγελίζονται μέσα στις γενικές συνελεύσεις, θεωρούμε πως η εκλογική διαδικασία μόνο τον τυπικό ορισμό του Συμβουλίου Διοίκησης θα εξασφαλίσει. Ο φοιτητικός σχεδιασμός είναι αυτός που επί της ουσίας θα αποτρέψει, με τη φυσική του παρουσία, τη σύσταση του σε όργανο, καθώς και οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκλησής του και λήψης απόφασης.

 

 

ΠΑΣΠ ΕΜΠ
 

Τι γίνεται με τα Κ.Ε.Σ ?

Το νέο μνημόνιο φέρνει στην επιφάνεια ένα ζήτημα που είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια. Αυτό δεν είναι άλλο από την αναγνώριση των Κ.Ε.Σ. από το κράτος. Ας πάρουμε όμως το θέμα από την αρχή...

Το 2006, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, επιχειρείται η αναθεώρηση του Συντάγματος, και πιο συγκεκριμένα του άρθρου 16, που αφορά την παιδεία και τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τη σύμφωνη γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ , προτείνει τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων καθώς και την πλήρη αναγνώριση των κολλεγίων και γενικότερα των Κ.Ε.Σ. Ωστόσο, με το φοιτητικό κίνημα να πραγματοποιεί μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, η αναθεώρηση δεν γίνεται ποτέ. Παρόλα αυτά πλείστα νομοθετήματα ψηφίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων, ώστε να γίνει γόνιμο και ώριμο το έδαφος για τη θέσπιση αναγνωρισμένων κολλεγίων και στην Ελλάδα. Με τη θέσπιση της βάσης του 10, πολλοί υποψήφιοι φοιτητές επέλεξαν να σπουδάσουν σε κολλέγια ξένων μητρικών Ιδρυμάτων εντός και εκτός της χώρας ή και ιδιωτικών, παραπλανημένοι από τις φήμες και την σπερμολογία, που ήθελαν τα πτυχία τους να κατοχυρώνουν επαγγελματικά δικαιώματα. Επιπλέον, ήρθε η κατάργηση επίσημων φορέων και εξετάσεων που αναγνώριζαν τα πτυχία πανεπιστημίων του εξωτερικού και των εγχώριων παραρτημάτων τους και θεσμοθετήθηκαν όργανα ψευτοαναγνώρισης των πτυχίων αυτών, όπως συγκεκριμένα επήλθε η αντικατάσταση του ΔΙΚΑΤΣΑ από το ΔΟΑΤΑΠ. Όργανα που παρέκαμπταν τις όποιες αξιοκρατικές διαδικασίες υπήρχαν ως τότε. Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Κοινοτήτων, βάζοντας πλάτες στην κυβερνηση, ξεκαθάρισε πως δεν παραβιάζεται το άρθρο 16, καθώς τα κολλέγια δεν ανήκουν στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας αλλά στη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία εδρεύουν. Κάπως έτσι οι απόφοιτοι κολλεγίων εξασφάλιζαν πτυχία με επαγγελματική δύναμη και ισχύ, χωρίς όμως να γίνεται πλήρης εξίσωση αυτών με τα πτυχία ελληνικών ΑΕΙ-ΤΕΙ.


Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε υπέρ του επαγγελματικού αδιεξόδου των αποφοίτων των Κ.Ε.Σ., καθώς έχουν δαπανήσει χρόνο και χρήμα για τις σπουδές τους και δικαιούνται κάποια επαγγελματική αναγνώριση, βάσει του γνωστικού αντικειμένου των σπουδών τους. Ωστόσο, θεωρούμε αδιανόητη την ισοτίμηση των πτυχίων που παρέχουν ελληνικά δημόσια ΑΕΙ-ΤΕΙ με αυτά των κολλεγίων και των λοιπών Κ.Ε.Σ., τα οποία, ουσιαστικά, αποτελούν πτυχία χωρίς καμία πιστοποίηση και κανέναν έλεγχο της ποιότητας τους!


Σήμερα, ωστόσο, η κυβέρνηση και πάλι επιθυμεί τη νομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων-κολλεγίων. Στις διατάξεις του Μνημονίου 3, λοιπόν, ορίζεται ότι τα κολέγια θα παρέχουν πτυχία για τριετή φοίτηση (Bachelor) και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών (Master). Επίσης, ο συσχετισμός των πτυχίων των ΑΕΙ και ΤΕΙ με τα κολλέγια 3ετούς φοίτησης παραπέμπει ξεκάθαρα στο ότι η διάσπαση του πτυχίου μας 3+2 έτη έχει δρομολογηθεί. Ακόμα, από το ίδιο το Μνημόνιο 3 δίνεται η δυνατότητα σε ιδιώτες και νομικά πρόσωπα να δηλώσουν αίτηση για χορήγηση ή για ανανέωση άδειας κολλεγίων. Εν ολίγοις, θα μπορεί οποιοσδήποτε, να χορηγεί πιστοποιημένα πτυχία, τα οποία έχουν περάσει από ελάχιστο ή καθόλου έλεγχο! Και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι έπεσε με την τροπολογία σύμφωνα με την οποία, τα πτυχία των ιδιωτικών αυτών πανεπιστημίων θα ισοδυναμούν με αυτά των ανώτατων και ανώτερων δημοσίων Ιδρυμάτων της Ελλάδας.


Καθίσταται σαφές πως η επικίνδυνη και αποτυχημένη πολιτική των μνημονίων ετοιμάζεται να σαρώσει και το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και να καταβαραθρώσει το ήδη ετοιμόρροπο ελληνικό πανεπιστήμιο, υποτιμώντας κι άλλο το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, σε μία κατεύθυνση ολικής κατάργησης του. Ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη που δραστηριοποιείται στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η ΠΑΣΠ ΕΜΠ θα συνεχίζει να αγωνίζεται για την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας ελληνικού Πανεπιστημίου, θα συνεχίζει να διεκδικεί και να προασπίζεται τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας και ενημερώνει τους θιασώτες της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της διάλυσης των πτυχίων μας πως θα μας βρουν απέναντι τους και ο νόμος τους θα μείνει στα χαρτιά για ακόμα μια φορά. Φαίνεται πως ορισμένοι δε βάζουν μυαλό και μετά τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας επιχειρούν να διαλύσουν και την εκπαίδευση. Δυστυχώς όμως για αυτούς, σε ό,τι αφορά την παιδεία θα έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο «μάχιμο» κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, τους φοιτητές. Όπως και το 2006 έτσι και τώρα η εφαρμογή του αναίσχυντου αυτού νόμου θα παραμείνει όνειρο θερινής νυκτός και οι συγκεκριμένοι κύριοι θα φύγουν νύχτα από τις θέσεις τους όπως συνέβη και με τις αντίστοιχες ηγεσίες τα προηγούμενα χρόνια που προσπάθησαν να αλλοιώσουν το θέσφατο της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

ΠΑΣΠ ΕΜΠ