Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα…!

Τους τελευταίους μήνες η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην πολύ δυσμενή θέση που όλοι ξέρουμε. Στα πλαίσια της πολιτικής των μέτρων λιτότητας οι μισθοί, οι συντάξεις και τα επιδόματα περιορίζονται σταδιακά τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως επηρεάζοντας τη μικρομεσαία τάξη. Αυτή τη φορά μπήκε στο στόχαστρο o κλάδος των καθηγητών των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι, ένας από τους κλάδους που έχουν επηρεαστεί  ελάχιστα από τις συνεχείς περικοπές των μισθών την περασμένη περίοδο. Οι περικοπές αυτές είναι οριζόντιες, δηλαδή ενιαία και καθολική μείωση των μισθών χωρίς την θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων που εξαρτώνται από ειδικότητα, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία κ.α. κάτι που συγκρούεται μετωπικά με τις θέσεις της Π.Α.Σ.Π. Ε.Μ.Π.

Την ώρα λοιπόν που τα πανεπιστήμια μοιάζουν με καζάνι που βράζει, εξαιτίας των νέων περικοπών, που προωθεί η κυβέρνηση στα μισθολόγια των πανεπιστημιακών η Π.Α.Σ.Π. Ε.Μ.Π. δε μπορεί να παραμείνει απλός παρατηρητής των εξελίξεων. Παραμένοντας πιστοί στις προτάσεις μας επαναλαμβάνουμε πως ΚΑΜΙΑ οριζόντια περικοπή, και πόσο μάλλον μια περικοπή που αφορά το εκπαιδευτικό-ερευνητικό δυναμικό της χώρας, δεν αποτελεί πανάκεια για το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης.

      Τη δυσαρέσκειά μας όμως προκαλεί το γεγονός πως πέρυσι τέτοια εποχή οι καθηγητές δεν είχαν δείξει τον ίδιο... ζήλο για συγκρότηση ενιαίου πανεκπαιδευτικού μετώπου για τις διεκδικήσεις των φοιτητικών συλλόγων πάνω σε θέματα που αφορούσαν άμεσα τα ίδια ιδρύματα. Λειτουργώντας μάλιστα σαν κήνσορες της τότε κυβέρνησης αποφάσισαν να διαπραγματευτούν μόνοι τους τα θέματα που τους αφορούσαν (όπως η διοίκηση των ιδρυμάτων, η εκλογή του πρύτανη και η αξιολόγηση), χωρίς να ενδιαφερθούν για τα αιτήματα της υπόλοιπης πανεπιστημιακής κοινότητας. Έφτασε όμως και το πλήρωμα του χρόνου και αυτοί που μέχρι φέτος θεωρούσαν ασήμαντο το φοιτητικό κίνημα, σήμερα προσπαθούν να το βάλουν ως ασπίδα στα δικά τους συμφέροντα και μάλιστα με τρόπο εκβιαστικό, ζητώντας την υποστήριξη του στην προσπάθεια διατήρησης των υψηλών μισθών τους και μέσα από απεργίες που βλάπτουν μόνο τους φοιτητές μιας και αναβάλλονται οι εξεταστικές κάτι το οποίο ένα χρόνο πριν αποδείχτηκε πολλαπλά ζημιογόνο για την φοιτητική κοινότητα στο σύνολό της.

       Συγκεκριμένα, δύο χρόνια πριν, όταν ανακοινώθηκε το προσχέδιο του νόμου Διαμαντοπούλου, εκτός από τα θέματα που έπλητταν τους φοιτητές, όπως η κατάργηση του ασύλου, η διάσπαση των πτυχίων, τα ΙΔΒΕ κ.α., θίγονταν και θέματα τα οποία επηρέαζαν τις “καρέκλες” των καθηγητών. Αυτά τα θέματα αφορούσαν κυρίως την αξιολόγηση και τον έλεγχο των καθηγητών μέσω άλλων προσώπων που θα είχαν ψήφο στα όργανα συνδιοίκησης μέσα στα Πανεπιστήμια. Οι καθηγητές των Πανεπιστημίων, αφού κρύφτηκαν πίσω από το φοιτητικό κίνημα, κατάφεραν να κρατήσουν τον έλεγχο της διοίκησης των Πανεπιστημίων, καθώς αυξήθηκε η συμμετοχή τους στα όργανα συνδιοίκησης των Ιδρυμάτων, ενώ παράλληλα μειώθηκε αυτή των φοιτητών. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά την αξιολόγηση των καθηγητών, ενώ ψηφίστηκε στον νόμο Διαμαντοπούλου, ποτέ δεν εφαρμόστηκε σε κάποιο Ίδρυμα. Παράλληλα, οι καθηγητές μπορούν να εκλέγουν μόνοι τους τον πρύτανη, ενώ συγχρόνως έχουν την πλειοψηφία στο Συμβούλιο Διοίκησης (8 στις 15 ψήφους), το οποίο είναι το αρμόδιο όργανο για την διοίκηση κάθε Ιδρύματος. Έτσι, οι καθηγητές αποφασίζουν μόνοι τους για τα διοικητικά αλλά και τα οικονομικά θέματα που αφορούν κάθε Ίδρυμα χωρίς κανέναν να τους ελέγχει, αφού τα Πανεπιστήμια δεν συνδιοικούνται, αλλά διοικούνται μόνο από τους καθηγητές με αποτέλεσμα να μην περιορίζονται τα φαινόμενα αδιαφάνειας και διαπλοκής που παρατηρούνται στα Πανεπιστήμια τόσο καιρό.

Και φτάνουμε στο σήμερα… Η ΠΟΣΔΕΠ κήρυξε στάση εργασίας από τις 10 Σεπτεμβρίου και για τουλάχιστον μία εβδομάδα, διαμαρτυρόμενη για τις περικοπές στο μηνιαίο εισόδημα των καθηγητών όλων των βαθμίδων. Η περίοδος της απεργίας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς τοποθετείται στο μέσο της επαναληπτικής εξέτασης του Σεπτεμβρίου. Ο Σύλλογος των μελών ΔΕΠ ΕΜΠ επικύρωσε αυτήν την απόφαση και έτσι η λειτουργία του ιδρύματος θα ανασταλεί έως τη Δευτέρα 17/10 όταν ο σύλλογος θα συνεδριάσει ξανά για να αποφασιστεί νέο κύμα κινητοποιήσεων. Η συγκεκριμένη απόφαση προφανώς θα προκαλέσει διαταραχές τόσο στην ομαλή διεξαγωγή της εξεταστικής όσο και στη ροή του χειμερινού εξαμήνου.

Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, θεωρούμε τη στάση της ΠΟΣΔΕΠ και του συλλόγου μελών ΔΕΠ ΕΜΠ, ανεύθυνη και προκλητική καθώς δείχνει έμπρακτα ότι αδιαφορεί για τους φοιτητές. Αποδεικνύεται ότι οι καθηγητές έχουν ως στόχο τη διαφύλαξη των δικών τους συμφερόντων και ΜΟΝΟ, έστω κι αν βλάπτουν τους φοιτητές με τις κινήσεις τους. Πέρυσι, άφησαν τους φοιτητές να αναλάβουν μόνοι τους το κόστος της αντίδρασης, μαζεύοντας κιόλας γύρω στις  150 υπογραφές μελών ΔΕΠ για ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ( !!!!!! ) , ενώ φέτος διαλύουν την εξεταστική μας.

       Σε μία κατάσταση, λοιπόν, που μοιάζει βγαλμένη από το παρελθόν, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ νιώθουμε δικαιωμένοι που είχαμε προτείνει τη λύση από τα πρώτα στάδια του προβλήματος, θέτοντας ουσιαστικά ζητήματα κινηματικής τακτικής ενότητας και συλλογικότητας από πλευράς των φοιτητών, χωρίς τη «συνδρομή» κανενός μεσία-σωτήρα-καθηγητή, όπως φώναζαν κάποιοι.  Καθηγητές και ΕΑΑΚ, λοιπόν, ακολουθούν τις ίδιες τακτικές, οι μεν παλεύοντας για τα χαμένα τους συμφέροντα χωρίς να νοιάζονται για το τι χάνουν οι φοιτητές και οι δε πολώνοντας τους φοιτητές σε ένα δήθεν αριστερό αγώνα κλειστών σχολών. Όντας δύσκολο λοιπόν να διακρίνουμε ποιος είναι το θύμα εκμετάλλευσης σε αυτή τη σχέση (οι καθηγητές που χρησιμοποιούν τα ΕΑΑΚ ως βιτρίνα για να πετύχουν τους μονομερείς στόχους τους ή τα ΕΑΑΚ που αγωνίζονται στις πλάτες των καθηγητών) οφείλουμε να επαναλάβουμε το ίδιο μήνυμα που τονίζαμε από πέρυσι και στις δύο πλευρές:

Σε αυτό τον αγώνα πρωτοστάτες είναι ΟΛΟΙ οι φοιτητές και ΟΛΩΝ η φωνή πρέπει να μπορεί να ακουστεί. Κανένας καθηγητής ή μικροπολιτικός παράγοντας δε θα μπει εμπόδιο στην προσπάθεια μας να κρατήσουμε ακέραιη τη δημόσια και δωρεάν παιδεία!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ