Η Επανάσταση.. Της λογικής!

Αναμφισβήτητα, η χρονική περίοδος που διανύουμε, με τη διεξαγωγή διπλών και τριπλών εξεταστικών περιόδων ανά τις σχολές του Ε.Μ.Π., ανάλογα με το βαθμό «αγωνιστικότητας» ανά σχολή, δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί την καλύτερη δυνατή ευκαιρία ώστε να μη λησμονήσουν, για αρκετό χρονικό διάστημα, οι φοιτητές του Ιδρύματος, τις περσινές «φλογερές» πολιτικές διαδικασίες εντός των συλλόγων, σύμφωνα με τις οποίες οι φοιτητές σύρθηκαν σε υποστηρικτικές προς τους διοικητικούς υπαλλήλους καταλήψεις σχολών, ακολουθώντας επαναστατικούς φωστήρες, οι οποίοι... εγγυώντουσαν για την επιτυχία.

Καιρός γαρ εγγύς λέγαν οι αρχαίοι, και όντως, έφτασε!

Έφτασε η ώρα - δυστυχώς πάνω στα ερείπια της ακαδημαϊκής διαδικασίας - για έναν απολογισμό των περσινών πεπραγμένων, όχι πάνω σε φιλοσοφικές συζητήσεις περί «συσπείρωσης του προλεταριάτου γύρω από λαϊκές συμμαχίες που θα εκδικηθούν για τα βάναυσα χτυπήματα του καπιταλιστικού συστήματος στον απλό αγωνιζόμενο φοιτητή»... αλλά με βάση απτά στοιχεία που ξεγυμνώνουν το γιορτινό, χρώματος κόκκινου σαφώς, περιτύλιγμα των αγωνιστικών αποφάσεων των περσινών Γενικών Συνελεύσεων.

Η ανακοίνωση, λοιπόν, του Υπουργείου σχετικά με την απόσυρση της πρόθεσης για απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων στο Ίδρυμα μας, ύστερα από τη διενέργεια επίσημου σχεδίου αξιολόγησης σχετικά με τις δομικές του ανάγκες, μας χαροποιεί ιδιαίτερα, όχι μόνο λόγω της διατήρησης της κάλυψης των αναγκών του, που για εμάς τίθετο σε πρώτη προτεραιότητα, αλλά πολύ περισσότερο, γιατί αποδεικνύει έμπρακτα πλέον ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για τη λύση των φοιτητικών ζητημάτων!

Ποιος είναι αυτός;

Μα φυσικά ο δρόμος της από κοινού λήψης πρωτοβουλιών με τα επίσημα θεσμοθετημένα όργανα του Ιδρύματος, για την πραγμάτωση πρακτικών οργανογραμμάτων, την έμπρακτη απόδειξη δομικών αναγκών, θέσεων εργασίας και υπηρεσιών, μακριά από φιλοσοφικού τύπου ιδεολογήματα για ένοπλους αγώνες και κομμουνιστικές επαναστάσεις.

Είναι η λύση που ακούει στο όνομα της ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ!

Αξιολόγηση για την οποία από την αρχή της περσινής χρονιάς συγκρουστήκαμε με το αριστερό Πολυτεχνειακό μπλοκ απαρτιζόμενο από ΠΚΣ, ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ προκειμένου η λύση στο ζήτημα των διοικητικών υπαλλήλων να τελειώσει άμεσα και επίσημα με την έμπρακτη απόδειξη της αδυναμίας του ΕΜΠ να λειτουργήσει με το νέο υπό τις απολύσεις καθεστώς και όχι σέρνοντας τους φοιτητές σε εντατικοποίηση των σπουδών και των εξαμήνων τους, σκοτώνοντας τη γνώση, την ακαδημαϊκότητα, αλλά και τις τσέπες των γονέων τους!

Το αίσθημα δικαίωσης που αισθανόμαστε όταν η προταθείσα από εμάς λύση είναι και αυτή που επικράτησε τελικά ως αποτελεσματική, μόνο καθησυχαστικά δεν συμβάλλει. Γιατί ναι μεν η αξιολόγηση έδωσε τη λύση στο πρόβλημα των διοικητικών υπαλλήλων, αλλά οι φοιτητικοί σύλλογοι αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν τα μάτια στην καινούρια πραγματικότητα που επιτάσσει προοδευτικές αποφάσεις.

Μόνο ήσυχοι δεν αισθανόμαστε...

όταν μερίδες φοιτητών, οι οποίες μάλιστα τυγχάνουν και μεγάλης απήχησης στα φοιτητικά ακροατήρια, δηλώνουν προσκολλημένοι σε αναχρονιστικές αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες τα ακαδημαϊκά προβλήματα των φοιτητών επιδέχονται μόνο λύσεις με λουκέτα,

όταν αγωνιστές συμφοιτητές μας «μάχονται» κατά της εντατικοποίησης των σπουδών τους, αλλά εν τέλει οι ίδιοι μεταμορφώνουν το μεγαλύτερο Τεχνολογικό Ίδρυμα της χώρας σε εξεταστικό κέντρο,

όταν αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για αξιοκρατικές διαδικασίες εντός του Ιδρύματος απορρίπτουν την αξιολόγηση,

όταν αυτοί που δηλώνουν υπέρμαχοι των συμφερόντων των φοιτητών τους καταδικάζουν σε χαμένες εξεταστικές, χαμένα εξάμηνα όπως στην Αρχιτεκτονική και χαμένες ελπίδες, για σπουδές στο κατά τα άλλα «Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο»!

Σε αυτές τις φωνές που μας κρατάνε πίσω, προτάσσουμε μόνο το ανάστημα της λογικής, της παραγωγής έμπρακτων προτάσεων και νέων ιδεών με βάση την προαγωγή της γνώσης και της ακαδημαϊκότητας...

Όχι για να αλλάξουμε αυτά που έγιναν,

αλλά για να μην τα ξανακάνουμε!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ