Πάγια θέση της ΠΑΣΠ ΕΜΠ, σχετικά με τη διοικητική ηγεσία των ιδρυμάτων και το ρόλο που αυτή καλείται να διαδραματίσει, αποτελεί η ενίσχυση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα του ελληνικού Πανεπιστημίου. Στην κατεύθυνση αυτή, θεωρούμε καθοριστικής σημασίας τη συμμετοχή στα όργανα διοίκησης του συνόλου των ομάδων που δραστηριοποιούνται εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλαδή των μελών ΔΕΠ, των φοιτητών και του διοικητικού προσωπικού. Οι φοιτητές όντας το πολυπληθέστερο και πιο ζωντανό κομμάτι μέσα στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να έχουν σαφώς ενισχυμένη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων δεδομένου ότι αποτελούν το σύνολο που επηρεάζεται περισσότερο από αυτές.
Δυστυχώς, το ισχύον διοικητικό σύστημα των Πανεπιστημίων έχει αποδείξει την αδυναμία του να εξασφαλίσει τη διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών του Ιδρύματος, αφού δεν είναι σπάνια φαινόμενα κατάχρησης, από πλευράς μελών ΔΕΠ ή άλλων μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, χρηματικών ποσών που προορίζονται για ερευνητικά προγράμματα που οι ίδιοι έχουν αναλάβει. Τα φαινόμενα αυτά κατασπατάλησης και κακοδιαχείρισης των οικονομικών πόρων του Ιδρύματος οδηγούν στη δημιουργία ελλειμμάτων, που ουσιαστικά καταδεικνύουν την προβληματική λειτουργία ενός οργάνου που συγκέντρωνε στα χέρια του το σύνολο των αρμοδιοτήτων της διοίκησης, χωρίς καμία μορφή ελέγχου και αξιολόγησης του.
Μείζονος σημασίας είναι, λοιπόν, για εμάς, η διάκριση των διοικητικών και των ακαδημαϊκών αρμοδιοτήτων του μοναδικού μέχρι σήμερα οργάνου διοίκησης, της Συγκλήτου, και ο καταμερισμός τους σε δύο διακριτά, ανεξάρτητα και πιο ευέλικτα όργανα: το Συμβούλιο Διοίκησης και τη Σύγκλητο. Με τον καταμερισμό αυτό καταργείται ο θεσμός του «υπεροργάνου» που ίσχυε με τη μέχρι πρότινος νομοθεσία, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην πάταξη φαινομένων αδιαφάνειας και διαπλοκής που συχνά παρατηρούνται, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω.
Για το λόγο αυτό, όπως είχαμε καταθέσει και στην πρόταση μας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, συμφωνούμε με την εισαγωγή του θεσμού του Συμβουλίου Διοίκησης, ενός οργάνου δηλαδή που θα αναλάβει το σύνολο των διοικητικών αρμοδιοτήτων των Ιδρυμάτων. Ωστόσο, η καθιέρωση ενός τέτοιου οργάνου, έπρεπε να γίνει σαφώς θέτοντας ασφαλιστικές δικλείδες σχετικά με τη διασφάλιση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα του ελληνικού Πανεπιστημίου, γεγονός που σχετίζεται με τον τρόπο επιλογής των εξωτερικών μελών, καθώς επίσης και σχετικά με την ενδυνάμωση της συμμετοχής των φοιτητών στο όργανο αυτό. Δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, οι προθέσεις του Υπουργείου απείχαν πολύ από το προσδοκώμενο. Έκδηλη ήταν η προσπάθεια περιορισμού της συμμετοχής των φοιτητών στο συγκεκριμένο όργανο, με τη συρρίκνωση του αριθμού των εκπροσώπων των φοιτητών σε μόλις έναν. Ακόμα, ο αυξημένος αριθμός των εξωτερικών μελών σε σχέση με αυτόν που εμείς είχαμε θέσει ως κόκκινη γραμμή μας συνθέτουν ένα σκηνικό ενός οργάνου για τη διοίκηση των Ιδρυμάτων που μόνο τη δημοκρατικότητα και τη συμμετοχικότητα δεν ενισχύει, αλλά αντίθετα θέτει σοβαρότατους προβληματισμούς σχετικά με το ρόλο που θα διαδραματίσει το νέο αυτό όργανο. Συνεπώς, ως πολιτική δύναμη που παραμένει σταθερή στις ιδεολογικές της αρχές και αξίες δεν μπορούμε παρά να μην δεχτούμε την εισαγωγή του Συμβουλίου Διοίκησης με τη μορφή με την οποία παρουσιάζεται.
Επιπρόσθετα, ο νόμος ο οποίος ψηφίστηκε το καλοκαίρι στην ελληνική βουλή παραβιάζει αρκετές από τις κόκκινες γραμμές που είχαμε θέσει και αντιβαίνει στις βασικές ιδεολογικές μας αρχές θέτοντας παράλληλα συνθήκες αμφισβήτησης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
• Ένα από τα πιο μελανά σημεία του συγκεκριμένου νόμου είναι η κατάργηση του θεσμού του ασύλου, ενός θεσμού που έχει βοηθήσει τη χώρα σε δύσκολες περιόδους και προωθεί την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την δημοκρατία. Το γεγονός πως στο παρελθόν έχουμε γίνει μάρτυρες φαινομένων κατάχρησης του συγκεκριμένου θεσμού δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αιτία κατάργησής του, αλλά αφορμή για τη λήψη μέτρων σχετικά με τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας του.
• Ακόμα, στα πλαίσια των αντιδραστικών διατάξεων του νέου νόμου εντάσσεται η αλλαγή στην διάρθρωση των σπουδών μας και οργάνωση τους σε τρείς κύκλους σπουδών, με την παράλληλη προώθηση του συστήματος των πιστωτικών μονάδων το οποίο διαλύει κάθε έννοια ενιαίου πτυχίου και παράλληλα προσδίδει ταξικό χαρακτήρα στην παιδεία σε συνδυασμό με τις διατάξεις που αφορούν τη δυνατότητα επιβολής διδάκτρων στα ΙΔΒΕ. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ έχουμε ξεκαθαρίσει πως το ενιαίο αδιάσπαστο πτυχίο με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτο για εμάς και δεν θα δεχτούμε καμία αλλαγή που να μη βασίζεται σε αυτό. Συγκεκριμένα στο ίδρυμα μας θεωρούμε πως το συγκεκριμένο ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο πρέπει να είναι και ισοδύναμο με Master.
• Παράλληλα στον συγκεκριμένο νόμο γίνεται λόγος για περιορισμό της συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης. Οι φοιτητές είναι το πιο ζωτικό κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας και η φωνή τους πρέπει να ακούγεται, ειδικά σε θέματα που τους αφορούν άμεσα, όπως τα προγράμματα σπουδών και η φοιτητική μέριμνα. Ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης των φοιτητών θα μας βρει απέναντί.
Σαφώς και μπορεί κάποια σημεία του νόμου πλαίσιο να μας βρίσκουν σύμφωνους, όπως η εισαγωγή του συμβουλίου διοίκησης ως θεσμού, ή η αξιολόγηση των καθηγητών. Ωστόσο δε θα επιτρέψουμε η εφαρμογή της συγκεκριμένης πτυχής του νόμου πλαίσιο να νομιμοποιήσει τη γενικότερη πολιτική υποβάθμισης των πτυχίων μας, κατάργησης ιστορικών θεσμών για τη δημοκρατία, όπως αυτόν του ασύλου. Όπως έχουμε δηλώσει και στα διοικητικά συμβούλια που έχουν λάβει χώρα τον τελευταίο καιρό για το συγκεκριμένο ζήτημα, η θέση μας θα είναι απέναντι σε οποιαδήποτε διαδικασία νομιμοποιεί την πολιτική αυτή…
ΠΑΣΠ ΕΜΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου