Στη χθεσινή (Τρίτη 5/11/2013) έκτακτη σύνοδο πρυτάνεων που διεξήχθη στο τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου, παρενέβη αντιπροσωπεία από την ΠΑΣΠ ΕΜΠ και οργανώσεων της ΠΑΣΠ που δραστηριοποιούνται στο ΕΚΠΑ. Η κίνηση αυτή αποσκοπούσε στο να δοθεί μια λύση στο αδιέξοδο που έχουν επέλθει τα δύο μεγάλα ιδρύματα της χώρας, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, τα οποία απέχουν από κάθε ακαδημαϊκή δραστηριότητα τους τελευταίους δύο μήνες.
Σε αντίθεση με την υποβάθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων που προωθεί το υπουργείο, μέσω του μέτρου της διαθεσιμότητας στον τομέα των διοικητικών υπαλλήλων, δηλώνουμε αλληλέγγυοι στα δίκαια αιτήματά τους. Σεβόμενοι, όμως, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κάθε φοιτητή, μέσω της τοποθέτησης μας στην σημερινή σύνοδο διεκδικήσαμε τα εξής :
- ομαλή διεξαγωγή του χειμερινού εξαμήνου 2013-2014, με όποια παράταση κριθεί αναγκαία,
- συνέχιση της επαναληπτικής εξεταστικής σε όποιες σχολές/τμήματα είναι εφικτό ή στην εσχάτη των περιπτώσεων διεξαγωγή εξεταστικής επί πτυχίω,
με απότερο σκοπό την ομαλή επαναλειτουργεία της ακαδημαϊκης δραστηριότητας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Ενάντια στην μαρκετίστικη λογική, του «μοιράσματος μιας φυλλάδας» που αρκέστηκε η συντηρητική ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, αλλά και στη λογική του στείρου αρνητισμού, η ΠΑΣΠ παρευρέθηκε δυναμικά στη σύνοδο των πρυτάνεων, προτείνοντας και διεκδικώντας αιτήματα τα οποία υπερασπίζονται τα δικαιώματα του κάθε φοιτητή και ευρύτερα ενισχύουν το δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου.
Απέναντι στην απάθεια και τον στείρο αρνητισμό
Προτείνουμε, διεκδικούμε, πετυχαίνουμε
Το κείμενο που κατατέθηκε στη Σύνοδο Πρυτάνεων είναι το ακόλουθο:
Εδώ και εννέα εβδομάδες πλέον το ΕΜΠ και ΕΚΠΑ, δύο εκ των ιστορικότερων και μεγαλύτερων ιδρυμάτων της χώρας, απέχουν από κάθε ακαδημαική δραστηριότητα λόγω της εφαρμογής του μέτρου της διαθεσιμότητας στους διοικητικούς υπαλλήλους.
Λύσεις, όχι απολύσεις...!
Εμείς ως ΠΑΣΠ, από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ενάντια στις αυθαίρετες απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων των Ιδρυμάτων, καθώς διακυβεύεται η δυνατότητα λειτουργίας τους, η παροχή των υψηλού επιπέδου σπουδών καθώς και το αυτοδιοίκητο του ελληνικού πανεπιστημίου, που ανέκαθεν διεκδικούσαμε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε, στα πλαίσια της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Ωστόσο, τα προβλήματα κι οι παθογένειες των ελληνικών Ιδρυμάτων δεν δημιουργήθηκαν εν μία νυκτί λόγω της ανακοίνωσης της βίαιης περικοπής μεγάλης μερίδας του διοικητικού τους προσωπικού. Φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας με απότοκο τη σύσταση οργανισμών που εξυπηρετούν μικροπολιτικές ανάγκες και όχι ακαδημαϊκούς σκοπούς κυριαρχούσαν στο σύνολο των Ιδρυμάτων, με τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες να παρακολουθούν αδρανείς την καταβαράθρωση των αξιοκρατικών θεσμών στελέχωσης τους, αδυνατώντας να λάβουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της ουσιαστικής εξυγίανσης τους. Η υπερστελέχωση μερίδας υπηρεσιών και η υπολειτουργία άλλων αναδεικνύουν καταφανώς την έλλειψη αποτελεσματικού οργανογράμματος που θα αξιοποιεί το σύνολο του διοικητικού προσωπικού, με στόχο την ικανοποίηση των αναγκων της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Στα πλαίσια των διεκδικήσεων μας για ένα υψηλότερο επίπεδο σπουδών κρίναμε και κρίνουμε επιτακτική την ανάγκη για καθολική και αντικειμενική αξιολόγηση τόσο της δομής των Ιδρυμάτων, δηλαδή των τμημάτων, των υπηρεσιών και των απαιτούμενων θέσεων, όσο και των ίδιων των εργαζομένων τους, με σκοπό τη δημιουργία σύγχρονων οργανογραμμάτων, τα οποία θα υποδεικνύουν τις πραγματικές ανάγκες των Ελληνικών Πανεπιστημίων και θα στοχεύουν στη ριζική αναδιάρθρωση και εξυγίανση των δομών τους, ενώ ταυτόχρονα θα μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στις ορέξεις της κυβέρνησης και της Τρόικας, καθώς θα τεκμηριώνουν εναργέστερα την ανάγκη για διατήρηση του υπάρχοντος προσωπικού.
Στόχος, ωστόσο, της ακαδημαϊκής συσπείρωσης απέναντι στην αλλοίωση της διοικητικής επάρκειας των Ιδρυμάτων οφείλει να αποτελεί η συνολικότερη αναδιάρθρωση του ελληνικού Πανεπιστημίου που δεν θα περιορίζεται στη λογική της διατήρησης των θέσεων εργασίας, αλλά θα ανοίγει τους ορίζοντες της στην εκ βάθρων αναδιανομή του υπάρχοντος προσωπικού με στόχο την αποτελεσματικότερη λειτουργία των Ιδρυμάτων, μέσα αξιοκρατικών διαδικασιών αξιολόγησης και αξιοποίησης των εργαζομένων.
Σχετικά με τις απεργιακές κινητοποιήσεις...
Όσον αφορά τον κινηματικό σχεδιασμό, ο σεβασμός που πρέπει να επιδεικνύεται μεταξύ των ομάδων που δραστηριοποιούνται εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας στο ΕΜΠ και στο ΕΚΠΑ είναι αναγκαίος, καθώς τότε και μόνο τότε θα έχουν καθολική αποδοχή από την Πανεπιστημιακή κοινότητα τα εκάστοτε αιτήματα.
Στην παρούσα λοιπόν κατάσταση, με τη διεξαγωγή του χειμερινού εξαμήνου να διακυβεύεται και την επαναληπτική εξεταστική του περασμένου έτους να θεωρείται για πολλούς χαμένη, η εκάστοτε πολιτική ανάλυση οφείλει να συγκεράσει την κινηματική αποτελεσματικότητα προς όφελος της λειτουργίας του Ιδρύματος αλλά και τους ακαδημαϊκούς του προσανατολισμούς και στοχεύσεις αυτούς καθ' αυτούς.
Η συνέχιση, λοιπόν, των απεργιακών κινητοποιήσεων στο πλευρό των εργαζομένων, και η διεκδίκηση των αιτημάτων για ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των Ιδρυμάτων με επαρκές προσωπικό, προϋποθέτει αδιαμφισβήτητα την εξασφάλιση της στήριξης της πλειονότητας των φοιτητών.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν πως ένα χαμένο εξάμηνο οδηγεί το σύνολο της φοιτητικής κοινότητας των Ιδρυμάτων σε παράταση των σπουδών τους, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να καλούνται να πληρώσουν ενοίκια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να χάνουν ενδεχομένως ευκαιρίες για μεταπτυχιακά προγράμματα ή για ένταξη στην ήδη αφιλόξενη για τους νέους αγορά εργασίας. Οι δυσμενείς αυτές συνέπειες αναμφίβολα θα λάβουν αποτύπωση μελλοντικά στη λήψη των αντίστοιχων αποφάσεων, παρερμηνεύοντας μη εσκεμμένα την κοινή ακαδημαϊκή βούληση, προτάσσοντας το ατομικό συμφέρον έναντι του συλλογικού.
Η στάση του Πανεπιστημίου Πατρών, αλλά και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στα οποία οι διοικητικοί υπάλληλοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, ενώ ταυτόχρονα το ακαδημαϊκό έτος έχει ξεκινήσει κανονικά και η εξεταστική του Σεμτεμβρίου ολοκληρώθηκε εμπρόθεσμα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στην περίπτωση των δύο μεγάλων Ιδρυμάτων της χώρας για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων. Μία τέτοια τακτική θα εξασφαλίσει τη συμμετοχή των φοιτητών στις διαδικασίες των συλλόγων τους, καθώς από ανενεργοί φοιτητές - παρατηρητές των εξελίξεων θα βρεθούν σε χώρους διδασκαλίας και πολιτικών διαδικασιών μαζικοποιώντας με τον τρόπο αυτό τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων, επιτυγχάνοντας την αποτελεσματικότερη αποτύπωση των φοιτητικών θέσεων στις εκάστοτε εξελίξεις.
Λαμβάνοντας, από την άλλη πλευρά, υπ' όψιν τους συνεπείς σκοπούς που τα πανεπιστημιακά Ιδρύματα καλούνται να ικανοποιήσουν, φαντάζει ειρωνική η ρητορική της αποδόμησης τους προκειμένου αυτά να μην αποδομηθούν από τις κυβερνητικές πρακτικές. Τα ελληνικό Πανεπιστήμιο, ως μέρος του θεσμοθετημένου νομικού πλαισίου που προάγει τη δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, οφείλει να αποτελεί πυλώνα γνώσης, έρευνας, ακαδημαϊκότητας και δημοκρατίας!
Οφείλει να προετοιμάζει τους μελλοντικούς διαχειριστές της προβληματικής εθνικής οικονομίας και κοινωνίας με στόχο τη σταδιακή ορθοπόδηση και την ανασύνθεση του αποσαθρωμένου κοινωνικού ιστού!
Οφείλει να διδάσκει, να καινοτομεί και να συμβάλλει στις ανάγκες της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας!
Οφείλει να παραδίδει μαθήματα δημοκρατίας, διαλόγου και πλουραλισμού στο ασταθές πολιτικό σύστημα!
Αυτό είναι το Πανεπιστήμιο που θέλουμε...
Το Πανεπιστήμιο που ονειρευόμαστε!
Η επαρκής διοικητική στελέχωση του ΕΜΠ και του ΕΚΠΑ, λοιπόν, είναι χρέος σύσσωμης της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και της ελληνικής κοινωνίας...
...Όπως υποχρέωση τους είναι αντίστοιχα η διαφύλαξη των σκοπών του ελληνικού δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου.
ΠΑΣΠ ΕΜΠ
ΠΑΣΠ ΝΟΜΙΚΗΣ
ΠΑΣΠ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ
ΠΑΣΠ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ
ΠΑΣΠ ΠΤΔΕ
ΠΑΣΠ ΤΕΑΠΗ
ΠΑΣΠ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου