Όχι στο μίσος!

Η άγονη αντιπαράθεση και το μίσος που καλλιέργησε στην ελληνική κοινωνία το Δημοψήφισμα πριν περίπου ένα χρόνο αποτυπώνει τον κοινωνικό αναβρασμό στην πατρίδα μας όλα τα τελευταία χρόνια. Οι κοινωνικές ισορροπίες έχουν κατακερματιστεί μπροστά σε μία αδιέξοδη φαινομενικά κρίση και οι κοινωνικές αντιδράσεις πληθαίνουν. Σε μία χώρα όπως η Μεγάλη Βρετανία, με βιωτικό επίπεδο ανώτερο της Ελλάδας, οι κοινωνικές ανισότητες δεν αποτυπώνονται σε καθημερινές εκρήξεις και το μίσος δεν εξωτερικεύεται, παρά μόνο μέσα από τέτοιες ακραίες εκφράσεις...

Και αυτό, δυστυχώς, είναι το χείριστο που επιφέρει η κρίση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μία κρίση που όσο και αν επηρεάζεται πολύπλευρα από πληθώρα γεωπολιτκών αναταραχών και συμφερόντων, η βασική της πληγή βρίσκεται εντός της Ένωσης. Ευρωσκεπτικιστικές οργανώσεις και πολιτικά κόμματα καλλιεργούν μια ιδεολογία αμφιβολίας και αντίθεσης προς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βασιζόμενοι στο μίσος και τη μισαλλοδοξία, τόσο απέναντι στους λαούς εκτός αυτής, όσο και σε αυτους εντός.

Ακόμα και η Jo Cox, όμως, πάλευε μέχρι τελευταία στιγμή για το όραμα που ονομάζεται Ενωμένη Ευρώπη, υποστηρίζοντας ένθερμα την παραμονή της χώρας της στην Ευρώπη. Όχι επειδή ζύγισε τους οικονομικούς όρους της παραμονής και της εξόδου και βρήκε συμφέρουσα την πρώτη επιλογή. Αλλά επειδή πίστευε πως μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούσαν να επιλυθούν προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από όσα μπορεί μόνη της η Βρετανία και η κάθε Βρετανία να επιλύσει. Πάντα με γνώμονα την ανθρώπινη ζωή και τα ανθρώπινα δικαιώματα, πάντα με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και την ειρήνη, έδωσε μάχες μέσα και έξω από το κοινοβούλιο υπέρ της ισότητας και της αλληλεγγύης με αποκορύφωμα την συνολική δράση της στο ζήτημα του πολέμου στη Συρία και των προσφύγων. Τέτοιους ανθρώπους θέλουμε να εκφράζουν τους λαούς της Ευρώπης, τέτοιους ανθρώπους θέλουμε να εκφράζουν τον πολιτικό κόσμο, τέτοιους ανθρώπους θέλουμε να εκφράζουν τη Δημοκρατίας μας!

Και από σήμερα η Δημοκρατία μας είναι φτωχότερη...

Τέτοιες ακραίες μορφές έκφρασης, λοιπόν, τέτοια εγκλήματα, δεν θα πρέπει να φοβίζουν τους λαούς αλλά να τους εξοργίζουν απέναντι σε όσους καλλιεργούν το μίσος, σε όποιο πολιτικό χώρο κι αν ανήκουν.

Γιατί η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται!

Η Δημοκρατία είναι προνόμιο που πρέπει να διαφυλάξουμε!