Τα ΕΑΑΚ της αδιαφάνειας, τα ΕΑΑΚ της παντελούς έλλειψης προτάσεων, τα ΕΑΑΚ της κινδυνολογίας…

Μόλις χθες βράδυ, οι συνάδελφοι από τα ΕΑΑΚ επέλεξαν να αναρτήσουν στο διαδικτυακό τους χώρο ένα κείμενο με σαφή και αποκλειστική στόχευση τη λασπολογία και τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων απέναντι μας. Φαίνεται, όμως, πως ήδη από την αρχή απέτυχαν να αντιληφθούν το νόημα του τίτλου «Δόλος ή Αφέλεια». Προτού, λοιπόν, εξηγήσουμε για μία ακόμη φορά, σε αυτούς αλλά και στο σύνολο του Φοιτητικού Συλλόγου μας τη σημασία του, αξίζει να σχολιαστούν μερικά από τα σημεία τα οποία χρίζουν βαθύτερης πολιτικής ανάλυσης.

1.       Καταρχάς το Σχέδιο Νόμου είχε εισέλθει στη διαδικασία διαβούλευσης στη Διαύγεια από τον Σεπτέμβρη, και όχι από τον Οκτώβρη. Αξίζει στο σημείο αυτό, όμως, να σταθεί κανείς στο πως αξιολογείται ένα Σχέδιο Νόμου και πως βγαίνουν τα συμπεράσματα για την ουσία του. Υπάρχουν δύο δρόμοι: υπάρχει ο δρόμος των ΕΑΑΚ, της λυσσαλέας αναζήτησης για ένα (δεν χρειάζεται παραπάνω άλλωστε για τους συναδέλφους) μελανό σημείο στο σχέδιο νόμου ανάμεσα σε 30 σελίδες του και της άμεσης μετατροπής του σε θέμα που θα απασχολεί το Σύλλογο για 5 μήνες, και ο δρόμος της ΠΑΣΠ ΕΜΠ που προχωρά σε αναλυτική μελέτη του σχεδίου νόμου, σε άσκηση κριτικής πάνω σε αυτό και ύστερα σε προτάσεις για τη βελτίωση του στα αρμόδια όργανα. Οι εκάστοτε πρακτικές είναι γνωστές χρόνια τώρα σε όλους και τα αποτελέσματα ακόμα πιο γνωστά, αν κανείς παρατηρήσει το γεγονός πως ουδέποτε υπήρξε μία στοιχειώδης πρόταση από την πλευρά των συναδέλφων του σχήματος των ΑΝΑΦΗ, παρά μόνο αντιδραστικότητα και πλήθος καταλήψεων. Την ίδια ώρα, λοιπόν, που ο Σύλλογος μας και μερικοί ακόμα προχωρούσαν σε Συνελεύσεις και καταλήψεις επί του συγκεκριμένου ζητήματος, το ίδιο το ΤΕΕ, που είναι καθόλα αρμόδιο για τα ζητήματα των μηχανικών, δεν ασχολείται και δεν σχολιάζει το υπό διαμόρφωση ακόμα νομικό πλαίσιο, δείγμα γραφής που αποτυπώνει το μέγεθος της κινδυνολογίας περί της «διάλυσης των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων».

2.       Παράλληλα, μόνο απορία και συνάμα προβληματισμό προκαλεί η μετατροπή σε ναυαρχίδα της ρητορικής των ΑΝΑΦΗ η απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ, 6 μήνες μετά τον Σεπτέμβρη και την διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου, η οποία εναντιώνεται απλά στην όποια ενδεχόμενη κατάσταση μαθητείας για την ανάληψη έργων ή μελετών (κάτι που κι εμείς από την πρώτη στιγμή είχαμε επισημάνει), ενώ οι συνάδελφοι των ΕΑΑΚ διαμορφώνουν τη ρητορική τους ενάντια στο σύνολο του Σχεδίου Νόμου. Παράλληλα, τείνουν να αποδέχονται αλά καρτ τις αποφάσεις αλλά και μεμονωμένα κομμάτια των αποφάσεων της Συγκλήτου, όποτε και εάν δήθεν βολεύει τη δική τους ρητορική, καθώς την ώρα που η Σύγκλητος στην ίδια απόφαση επιμένει πως το Πολυτεχνείο παράγει ενιαία και αδιάσπαστα πενταετή πτυχία, ισότιμα με master, τα σχήματα των ΕΑΑΚ αντιστέκονται σε ένα δήθεν σπάσιμο του πτυχίου. Και κάπου εδώ πρέπει να αποφασίσουν οι συνάδελφοι… Η Σύγκλητος τοποθετείται ορθώς, ή πρόκειται για μία ακόμα προσπάθεια εμπαιγμού;

3.       Επιπρόσθετα, οφείλουμε να ενημερώσουμε τους συναδέλφους, μιας και τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον πολυσύνθετο χώρο των επαγγελματικών δικαιωμάτων και του νομικού πλαισίου που τα διέπει, πως οι όποιες αλλαγές επί των επαγγελματικών δικαιωμάτων και οι όποιες συζητήσεις πιθανών τροποποιήσεων αποτελούν ένα δυναμικό φαινόμενο που εμφανίζεται συχνά πυκνά και αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων. Ειδικότερα, οι αλλαγές που προωθήθηκαν τελευταία με την τροποποίηση στο Άρθρο 29 του νόμου 4254/2014 που ψηφίστηκε τον Νοέμβρη, επιστρέφεται η αποκλειστικότητα της ασκήσεως επαγγέλματος του Τοπογράφου, Αρχιτέκτονα και Πολιτικού Μηχανικού στους αποφοίτους Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων των αντίστοιχων σχολών και πράγματι προσπαθεί να δώσει σαφή μορφή στο χάρτη των επαγγελματικών δικαιωμάτων που έως τώρα στηριζόταν σε διάσπαρτα νομοθετικά κείμενα τα οποία κατέληγαν σε ρουσφετολογικές πρακτικές. Καλό είναι, λοιπόν, οι ίδιοι οι ΑΝΑΦΗ να ενημερώνονται για τις αλλαγές που γίνονται ή για το τι ψηφίζεται και αφορά τους μηχανικούς και να το μελετούν εις βάθος προτού το εντάξουν στην ρητορική της κινδυνολογίας που υιοθετούν.

4.       Πραγματικά, προκαλεί πολλά ερωτήματα και προβληματισμούς το πώς με τεράστια ευκολία παραμερίζεται οποιοδήποτε θετικό στοιχείο του σχεδίου νόμου, όταν μάλιστα δημιουργείται για πρώτη φορά ένα ενιαίο ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής, παρακολούθησης και γενικής εποπτείας από την Πολιτεία όλων των τεχνικών έργων και μελετών, με αποτέλεσμα να μειώνονται δραστικά φαινόμενα αυθαίρετης δόμησης και φοροδιαφυγής. Μάλλον οι συνάδελφοι των ΑΝΑΦΗ είναι ικανοποιημένοι με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην αγορά εργασίας και ειδικά με τον τρόπο ανάληψης των έργων και την εποπτεία τους, μίας κατάστασης πλήρους αδιαφάνειας όπου το ρουσφέτι, το βύσμα και οι γνωριμίες σου εξασφαλίζουν κάθε έργο. Επιπλέον, αποκορύφωμα του παραλογισμού είναι η άποψη που υιοθετούν οι συνάδελφοι, οι οποίοι θεωρούν πως ένας απόφοιτος της σχολής μας, που μόλις έχει αποφοιτήσει, θα μπορεί να υπογράφει για τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής ενέργειας πολλών MW και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ή τη δημιουργία μεγάλων γεφυρών ή δομικών έργων τα οποία χρειάζονται τεράστια εμπειρία.

5.       Αν κάποιοι θεωρούν τυχαίο έναν απόφοιτο της Σχολής ΗΜΜΥ, τότε αυτοί δε θα μπορούσαν να είναι άλλοι από τους ΑΝΑΦΗ, οι οποίοι χρόνια τώρα στέκονται εμπόδιο σε κάθε πρωτοβουλία για βελτίωση της Σχολής και του επιπέδου της. Τυχαίος είναι ο απόφοιτος μίας Σχολής που έχει μετατραπεί σε εξεταστικό κέντρο, χωρίς τη διεξαγωγή εργαστηριών και άλλων ενεργειών που συνεισφέρουν στην επαρκή κάλυψη ενός επιστημονικού αντικειμένου. Τουλάχιστον αστείο, οι πολέμιοι της πρακτικής άσκησης, των προγραμμάτων Erasmus και κάθε μορφής διασύνδεσης με την αγορά εργασίας, να μιλάνε για τυχαίους αποφοίτους.

Και προχωράμε στο τελευταίο ζήτημα, αυτό του τίτλου. Είναι σαφές πλέον, μετά και από την τελευταία τους πράξη, πως οι συνάδελφοι των ΑΝΑΦΗ έχουν πέσει βαθιά μέσα στην παγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η επιλογή τοποθέτησης στο κέντρο του σχεδιασμού τους του ζητήματος των κλάσεων των μηχανικών σαφώς αποπροσανατολίζει τους φοιτητές από το πραγματικό πρόβλημα που και αυτοί θα αντιμετωπίσουν, την έλλειψη θέσεων εργασίας, αφού απουσιάζει κάθε δραστηριότητα στον κλάδο των μηχανικών. Η ανάλυση της κατάστασης που έχει επέλθει ο κλάδος είναι μακροσκελής, η ουσία είναι όμως πως η απουσία επενδύσεων και η εμμονή της κυβέρνησης στη διάλυση κάθε παραγωγικής και επιστημονικής ομάδας στο βωμό της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους μέσω της διόγκωσης του δημοσίου τομέα έχει οδηγήσει τον κλάδο των μηχανικών σε τέλμα.

Και όταν τα ΕΑΑΚ δε το αναγνωρίζουν αυτό, ούτε τώρα, την ύστατη στιγμή, τότε το μόνο ερώτημα που προκύπτει είναι αν τελικά πρόκειται για αφέλεια, που σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει έξω από τη σχολή, είτε πρόκειται για δόλο, για στοχευόμενη προσπάθεια, δηλαδή, αποπροσανατολισμού των φοιτητών από το πραγματικό πρόβλημα αλλά και αναγωγής του παρόντος σε ζήτημα άξιο αγωνιστικής δράσης την ώρα που ακυβερνησία της κυβέρνησης που οι ίδιοι έσπρωξαν στην εξουσία δεν δημιουργεί τις συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού στην οποία ευδοκιμεί ο λαϊκισμός των ΕΑΑΚ.

Σε μία εποχή, λοιπόν, που ο κόσμος αναζητά απαντήσεις ρεαλιστικές, νιώθουμε υποχρεωμένοι να αναδείξουμε το δόλο ή την αφέλεια που υιοθετείται από πλευράς του σχήματος των ΑΝΑΦΗ, την παντελή έλλειψη προτάσεων από την πλευρά τους, αλλά και να δώσουμε τις δικές μας λύσεις και προτάσεις για την άμεση αύξηση των επενδύσεων και των τεχνικών έργων στο σύνολο της επικράτειας!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ