Συμβούλια Ιδρύματος, αιώνιοι φοιτητές και ένα Υπουργείο σε σύγχυση...

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο πλαίσιο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης δημιουργούν έντονους προβληματισμούς για το μέλλον της Παιδείας μας συνολικά καθώς επίσης και για τις πολιτικές κατευθύνσεις που αποτυπώνει η παρούσα σύσταση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Πιο αναλυτικά, αφενός παρατηρείται μεγάλη αβεβαιότητα και πολλαπλές ολιγωρίες όσον αφορά στο πεδίο των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, όπου η παράταση της θητείας όλων των μελών των ΣΙ ανά τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας οδήγησε σε πολλαπλές παραιτήσεις αυτών, με τις οποίες θέλουν να αναδείξουν τη σύγχυση του Υπουργείου στο ζήτημα της διατήρησης ή μη των συγκεκριμένων οργάνων. Είναι δεδομένο πως οι κατευθύνσεις της κυβέρνησης προσανατολίζονται στον ευρύτερο παραγκωνισμό και τελικά στην κατάργηση των ΣΙ, θέλοντας να ικανοποιήσουν και να διατηρήσουν τις κοινωνικές τους συμμαχίες στο ακέραιο. Αφετέρου, η σύγχυση επεκτείνεται και στο πολυσυζητημένο ζήτημα των αιωνίων φοιτητών οι οποίοι και επιστρέφουν με τροπολογία του Υπουργού Παιδείας, στο πλαίσιο της τυφλής υποταγής στις απαιτήσεις των κοινωνικών τους συμμαχιών.

Από την πρώτη στιγμή, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, έχουμε τονίσει την αναγκαιότητα αλλαγών συνολικά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας να ανασάνουν και να αναπτυχθούν, εντός των ορίων της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες κινήσεις, δυστυχώς, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν από ένα ιδιαίτερα προσεκτικό σχεδιασμό και συνάμα στέρεο πολιτικό υπόβαθρο, αλλά αντίθετα υπηρετούν λογικές εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων ενώ δεν συμβάλλουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση των σοβαρότατων παθογενειών που διακατέχουν το σύστημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και κατευθύνσεις έχουμε αποτυπώσει, ως ΠΑΣΠ ΕΜΠ, στην συνολική μας ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Πιο αναλυτικά, όμως, όσον αφορά τα Συμβούλια Ιδρυμάτων, θεωρούμε από την πλευρά μας εξαιρετικής σημασίας τη διάκριση των διοικητικών και των ακαδημαϊκών αρμοδιοτήτων που διατηρεί μέχρι σήμερα το όργανο της Συγκλήτου παρά την ύπαρξη του ΣΙ ως ένα επιπλέον διακοσμητικό όργανο Διοίκησης από το Νόμο Διαμαντοπούλου κι έπειτα. Θεωρούμε αναγκαίο τον καταμερισμό, λοιπόν, των αρμοδιοτήτων σε δύο διακριτά, ανεξάρτητα και πιο ευέλικτα όργανα, το Συμβούλιο Διοίκησης και τη Σύγκλητο. Ο διαχωρισμός αυτός θα βοηθήσει στην πάταξη φαινομένων διαπλοκής και αδιαφάνειας, καθώς καταργεί τις επαυξημένες αρμοδιότητες της Συγκλήτου. Παράλληλα, όμως, απαραίτητη θεωρούμε και τη συμμετοχή του συνόλου των ομάδων που δραστηριοποιούνται εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας, φοιτητές, μέλη ΔΕΠ και διοικητικό προσωπικό, στα όργανα διοίκησης. Οι φοιτητές, οι οποίοι αποτελούν το πολυπληθέστερο κομμάτι μέσα στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει σαφώς να έχουν ενισχυμένη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν, ιδιαίτερα σε επίπεδο ακαδημαϊκό, μιας και επηρεάζονται περισσότερο από αυτές.

Επιπλέον, αντιλαμβανόμενοι τις παθογένειες που σωρεύουν αιώνιους φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και τις αξίες τόσο της Δημόσιας Παιδείας, όσο και του κοινωνικού κράτους, προτείναμε μετά το πέρας των ν+2 ετών να υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί ένας φοιτητής ώστε να συνεχίσει τη φοίτησή του ομαλά και απρόσκοπτα και όχι να διαγράφεται στο πλαίσιο ενός τιμωρητικού χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα, η εγγραφή στο εξάμηνο και η συμμετοχή στις εξεταστικές περιόδους είναι εκείνα τα στοιχεία που καταδεικνύουν την διάθεση ολοκλήρωσης των σπουδών και υποδηλώνουν ένα σχετικό σεβασμό προς την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Πιστεύουμε ότι οι φοιτητές οι οποίοι δεν πληρούν αυτές τις προδιαγραφές δεν σέβονται τις παροχές και τις δυνατότητες που τους προσφέρει το κοινωνικό κράτος πρόνοιας αλλά και κάθε Έλληνα φορολογούμενο μέσω της ανταποδοτικής φορολόγησης. Γίνεται πλέον σαφές πως ο ίδιος δεν επιθυμεί να ολοκληρώσει τις σπουδές του και θέτει τον εαυτό του εκτός πανεπιστημίου. Θα πρέπει όμως να υπάρχει ευελιξία με στόχο να μη διαγράφονται φοιτητές οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ομαλή φοίτηση και επιθυμούν να αποκτήσουν τον τίτλο σπουδών τους.

Αυτές είναι ολοκληρωμένες προτάσεις και κατευθύνσεις για την πραγματική αλλαγή των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας μας, και όχι οι μεμονωμένες τροπολογίες, όταν μάλιστα τείνουν να αποτυπώσουν την ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων.

Ας σοβαρευτούν, λοιπόν, οι κύριοι που καθορίζουν την πολιτική ατζέντα για ολόκληρη την Παιδεία μας και ας μας απαντήσουν με σοβαρές προτάσεις και ουσιαστικές παρεμβάσεις!

ΠΑΣΠ ΕΜΠ